-
241.《阴晴不定简唐觐秘校并敖吴二君五首》 宋·苏辙
积雨春连夏,新晴忽复阴。
江痕涨犹在,梅气润相侵。
蕉贮还须脱,图书渐不禁。
江南旧风俗,愁绝北来心。 -
242.《阴晴不定简唐觐秘校并敖吴二君五首》 宋·苏辙
西邻豫章客,病骨瘦栾栾。
清夜眠孤枕,终朝饱一箪。
雨多愁不出,讲罢未应餐。
约我晴相过,门前泥欲乾。 -
243.《次韵宋构朝请归守彭城》 宋·苏辙
得郡迎亲愿不违,书来无复寄当归。
马驰未觉西南远,乌哺何辞日夜飞。
湖水欲平官舍好,茶征初复讼氓稀。
平反闻道加餐饭,五裤应须换破衣。 -
244.《寄题清溪寺》 宋·苏辙
清溪鬼谷子,雄辩倾六国。
视世无足言,自闭长默默。
苏张何为者,欲窃长短术。
学成果无赖,遂为世所惑。 -
245.《汉武》 宋·杨亿
蓬莱银阙浪漫漫,弱水回风欲到难。
光照竹宫劳夜拜,露漙金掌费朝餐。
力通青海求龙种,死讳文成食马肝。
待诏先生齿编贝,那教索米向长安。 -
246.《雪中从邢怀正乞酒》 宋·韩元吉
櫑具高拄颊,风尘客长安。
长安不宜客,负暮仍苦寒。
夜闻阴风喧,晓看雪漫漫。
天公非恶劚,笑我貂裘单。 -
247.《读平险铭寄李汉老》 宋·刘子翚
官侯凿平剑浦滩,游子不歌行路难。
李公作铭垂不刊,峻峰激流生笔端。
斯文岂但夸雄观,寓理之奥开聋眢。
惟人性天同广胖,横目立见分庭坛。 -
248.《浮丘道人招魂歌》 宋·汪元量
有子有子衣裳单,皮肉冻死伤其寒。
蓬空煨烬不得安,叫怒索饭饥无餐。
乱离走窜千里山,荆棘蹲坐肤不完。
失身被系泪不乾,父闻此语摧心肝。
呜呼六歌兮歌欲残,魂招不来心鼻酸。 -
249.《春雪和袁望回三首》 宋·王之道
棱棱威正肃,浩浩意无涯。
雨息风还怒,霜余雪更加。
氍毹还席地,薝蔔竞分葩。
虎饿豺狼搏,乌穷鸟雀拿。 -
250.《医师行,赠袁炼师》 元·杨维桢
大茅先生上天司死生,每岁考校月之二日为嘉平。
至今华阳有仙会,会则鬼兽叫啸丹光明。
上帝又闵其人之枉死,必生仙医有如贞白者,代居山中救愚氓。
自从贞白上仙去,杏林剪伐橘井夷沟坑。 -
251.《题陶弘景移居图》 元·杨维桢
大奴担簦挈壶餐,小奴笼鸡约孤犭屯。
雪斑鹿前双婉娈,水云牯背三温黁。
中有玉立而长身,幅巾野服为何人?云是永明之隐君,身
有黑子七星文。 -
252.《北上感怀》 明·刘基
倦鸟思一枝,枥马志千里。
营营劳生心,出入靡定止。
伊余朽钝材,懒拙更无比。
才疏乏世用,嗜僻惟书史。 -
253.《咏史(二十一首)》 明·刘基
食毒偶不死,谓言堇可餐。
堕河偶不溺,谓是天所完。
侈心不自顾,利欲纷多端。
百胜困一踬,名灭躯体残。
君子戒徼幸,小人乐灾患。
不见瑶与羽,千载遗悲酸。 -
254.《僧道士蒋玉壶长歌》 明·刘基
先生清如玉壶冰,神闲志一精粹凝。
玄黄健顺六子承,和气块圠粗秽澄。
冲虚澹澹廓以弘,冥茫沕穆恬无能。
火乌入海阴液升,鹑蛇受约不敢腾。 -
255.《漫兴(十首)》 明·唐寅
造物何曾苦忌名,太平端合老无能。
亲知散去绨袍冷,风雪欺贫瓦罐冰。
二顷未谋田负郭,一餐随分欲依僧。
醉时还倩家人道,消尽英雄气未曾。
¤ -
256.《忆北山梨花(并序)》 明·杨基
去年清明花正繁,骑马晓出神策门。
千桃万李看未了,小径更入梨花村。
低枝初开带宿雨,高树烂日迷朝暾。
柔肤凝脂暖欲滴,香髓人面春无痕。 -
257.《送王氏兄弟》 宋·韩维
抑疾伏田里,晨昏结烦忧。
如彼衣上垢,岁久不可漱。
忽闻车马音,来过吾庐幽。
相见一长恸,悲风为迟留。 -
258.《和礼之喜雪十二韵》 宋·强至
水官司冬不举职,天地当凛气辄温。
顽风伺隙倒天令,扫荡不使繁云屯。
阴崖邃谷殆穷腊,空有雪意乘朝昏。
宿荄老玘亦借便,欲洩阳气芽株根。 -
259.《清明后七日与客同为水东之游翌朝赋此》 宋·张栻
平生山水癖,妙处只自知。
夙约常寡味,邂逅惬心期。
幅巾与藜杖,安步随所之。
朅来坐官府,颇觉此原违。 -
260.《次韵什邡马主簿二首》 宋·陈造
陶谢前踪一笔追,掀天声价旧风驰。
瑞时不数九文羽,换骨疑餐三秀芝。
蜚电烛岩方左席,明珠照乘忽清漪。
裹创瞢欲凌坚阵,可讳含毫不自持。