-
141.《别墅晚晴与邻叟久立》 明·刘仔肩
郊原初雨歇,散步出荆扉。
落日在高树,凉风生客衣。
佛香僧舍近,江影塞鸿飞。
亦有南邻叟,忘言相与归。 -
142.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
143.《蔡芝林为蒋公进求画扇遂题》 明·王绂
蒋君我未识,好事能延宾。
从游蔡夫子,是可知其人。
谓我隘而介,傲兀长居贫。
尚耽山水癖,豪缣扫嶙峋。 -
144.《秋日怀孟熙先生》 明·王谊
倏忽成远别,幽栖仍薜萝。
草芳经雨歇,虫响入秋多。
夜月柯亭市,凉风镜水波。
相期尽一醉,何日重经过。 -
145.《春思曲》 明·魏学礼
别意落凄枝,闲怀写愁叶。
缄怨投素鳞,衔情卷故箧。
误嫁游侠郎,弃置薄命妾。
香缕罗衣襞不开,玉摇宝钗寒自叠。 -
146.《夜坐》 明·许继
雨歇宵影澄,天清月华素。
空山秋欲来,凉意先在户。
萧萧林樾风,泫泫幽篁露。
草虫亦何知,含凄感迟莫。
深思无与言,美人隔江浦。
迢迢银汉章,无声自西去。 -
147.《揭天谣(九首)》 明·周玄
白天戛云漏龙歇,九道愁泉土花咽。
衰蛩粉壁牵暗光,残霞堕溪藤葛凉。
苦烟恨骨埋蒿里,哭声水寒凝不起。
青屏玉女断香魂,露黛如啼怨秋鬼。
¤ -
148.《丁酉上元》 宋·陆游
放翁也入少年场,一笑灯前未歇狂。
翠袖成围欺月冷,毡车争道觉尘香。
蛮酥点缀春风早,楚饵留连夜漏长。
结骑莫辞侵晓色,昔人万里看西凉。 -
149.《移疾》 宋·陆游
朝来移疾卧虚堂,暂屏文书日更长。
鸥鹭近人情渐熟,帘栊欲雨意先凉。
沙巾自照清池影,蕊笈闲销古篆香。
莫恨微霜侵绿鬓,为渠歇尽少年狂。 -
150.《方虚日斜再行宿乌山二首》 宋·杨万里
日已襄容去,风仍劈面来。
征徒歇得醒,老子不须催。
绿荫凉过伞,黄泥晒作埃。
欣然片云起,半霎又吹开。 -
151.《桧迳晓步二首》 宋·杨万里
雨歇林间凉自生,风穿迳里晓逾清。
意行偶到无人处,惊起山禽我亦惊。 -
152.《夏至後初暑登连天观》 宋·杨万里
登台长早下台迟,移遍胡床无处移。
不是清凉罢挥扇,自缘手倦歇些时。 -
153.《南康军和苏东坡《酹江月》》 宋·文天祥
庐山依旧,凄凉处,无限江南风物。
空翠晴岚,浮汗漫,还障天东半壁。
雁过孤峰,猿归老嶂,风急波翻雪。
乾坤未歇,地灵尚有人杰。 -
154.《晚秋北园二首》 宋·宋祁
午阴初转歇馀喧,暂到高斋一凭轩。
薄芡因依残涨沼,棗梨狼藉晚秋园。
轻凉著衽如堪掇,静境留人自不烦。
须信吏中逢隐趣,随且鲑菜伴芳樽。 -
155.《公会亭》 宋·宋祁
日下炎氛歇,风生凉意添。
树花閒纂纂,楼月静织织。
倦绠仍垂缶。
昏钩半上帘。
畦瓜已堪摘,纳履自无嫌。 -
156.《秋日四首》 宋·宋祁
客心惊暮节,天意歇馀芳。
莲罢池收子,榴成露罅房。
绨袍亲故暖,纨扇委空凉。
庾信真愁否,仍能用斛量。 -
157.《安之令子河阳官舍作蛙乐轩安之有诗寄题辄敢》 宋·司马光
鼓吹娱俗耳,蛙鸣惬雅怀。
最宜凉雨歇,更与晚风偕。
骥子方长鹜,云衢偶未谐。
功名当努力,留此遗吾侪。 -
158.《游金陵雨花台》 宋·贺铸
迢迢朱雀航,飞盖共淩越。
东风石子冈,芳草微径绝。
生公法堂在,清夜贮明月。
回认城郭游,春华烂晴雪。 -
159.《幔卷?》 清·朱彝尊
桃叶舟回,枫林客去,西渚波千叠。
见十里横塘,几阵凉飔,独上小楼,柔肠断绝。
春信莺花,秋期河汉,总是愁时节。
怅碧海青天,夜色苍凉,归去明月。 -
160.《梦中作》 明·高启
悠悠众扰去,寂寂孤吟歇。
雨过满窗凉,高林上明月。