-
21.《水调歌头》 宋·辛弃疾
赋水调歌头以遗之。
然君才气不减流辈,岂求田问舍而独乐其身耶
文字觑天巧,亭榭定风流。
平生丘壑,岁晚也作稻梁谋。 -
22.《上田待制》 宋·苏洵
日落长安道,大野渺荒荒。
吁嗟秦皇帝,安得不富强。
山大地脉厚,小民十尺长。
耕田破万顷,一稔粟柱梁。 -
23.《田间辞三首》 宋·崔敦礼
数稻兮登场,牵牛兮入屋。
噭咷兮田家,欢迎兮稚子。
三年力耕兮今逢年,庾则实兮庖有鲜。
草藉兮陶盘,豳吹兮土鼓。 -
24.《括水调歌》 宋·林正大
庐山几千仞,屹立并长江。
杨澜左里,洪涛巨浪日春撞。
风止雪消冰净,相与泊舟登岸,攀磴望空谾。
岩壑响松桧,巨石激流淙。 -
25.《喜雨歌为宋太守赋》 元·王冕
南州六月旱土赤,炎官火伞行虚空。
田畴圻裂河海涸,万物如在红炉中。
桔槔不用计已梏,农民踏踏愁岁凶。
蓬莱太守民父母,下顾赤子心忡忡。 -
26.《漫歌八曲·故城东》 唐·元结
漫惜故城东,良田野草生。
说向县大夫,大夫劝我耕。
耕者我为先,耕者相次焉。
谁爱故城东,今为近郭田。 -
27.《漫歌八曲·故城东》 唐·元结
漫惜故城东,良田野草生。
说向县大夫,大夫劝我耕。
耕者我为先,耕者相次焉。
谁爱故城东,今为近郭田。 -
28.《五歌·刈获》 唐·陆龟蒙
自春徂秋天弗雨,廉廉早稻才遮亩。
芒粒稀疏熟更轻,地与禾头不相拄。
我来愁筑心如堵,更听农夫夜深语。 -
29.《检覆叶县鲁山田李晋卿饯於首山寺留别》 宋·梅尧臣
我本山水乡,看山常不足。
自从到官来,尘事便拘束。
尝闻此山寺,法宇深云木。
无由一来过,梦想向岩谷。 -
30.《和陶诗六首·和归田园》 宋·王阮
皇天亦爱我,生我匡庐山。
勉承父母志,功史期少年。
既无取日手,远去穷虞渊。
又无谋生才,广有负郭田。 -
31.《见野草中有曰白头翁者》 唐·李白
醉入田家去,行歌荒野中。
如何青草里,亦有白头翁。
折取对明镜,宛将衰鬓同。
微芳似相诮,留恨向东风。 -
32.《会昌丙寅丰岁歌(杂言)》 唐·温庭筠
丙寅岁,休牛马,风如吹烟,日如渥赭。
九重天子调天下,春绿将年到西野。
西野翁,生儿童,门前好树青zv茸。 -
33.《谢曹隐君惠扇歌》 元·王冕
去年僦屋在山脚,草居两间如蛎壳。
六月七月无雨落,田野焦枯江海涸。
人间酷烈无处逃,吾农忍气婴□熬。
编蒲缉羽不成扇,寻松访石空劳忉。 -
34.《和范景仁西圻野老诗》 宋·司马光
西郊广路浮壤黄,上天雨泣塞云苍。
鸾旗闟戟纷晻霭,扈从威神归帝乡。
田家老父眉睫白,杖藜匍匐泣路旁。
且云生逢至仁主,蠲租罢役岁为常。 -
35.《新作春野亭》 宋·蔡襄
太守职民治,诏书劭吾农。
载酒事缅邈,作室当廨中。
况凭轩牖高,中视田野功。
澹沲沐新泽,依微生柔风。 -
36.《和进士田亚夫见赠》 宋·魏野
失意人方羡野人,因酬嘉句谢知闻,都缘月桂终难舍,岂是烟萝不肯分。
且纵高情歌白雪,莫嗟下第负青云。
孤寒自古功成晚,那独昌朝只有君。 -
37.《有客自关外来颇道边亭暴露之苦时子止兄方趋》 宋·晁公溯
平凉歃血不濡齿,奚车辚辚临渭水。
一丸未及封函关,已复胡歌饮都市。
近闻移屯集岐下,战声日震长平瓦。
两军相持久未决,将军宝帐皆在野。 -
38.《登吴古城歌》 唐·刘长卿
登古城兮思古人,感贤达兮同埃尘。
望平原兮寄远目,叹姑苏兮聚麋鹿。
黄池高会事未终,沧海横流人荡覆。
伍员杀身谁不冤,竟看墓树如所言。 -
39.《杂歌》 唐·李端
汉水至清泥则浊,松枝至坚萝则弱。
十三女儿事他家,颜色如花终索寞。
兰生当门燕巢幕,兰芽未吐燕泥落。 -
40.《沁园春(闻歌)》 宋·刘辰翁
十八年间,黄公垆下,崔九堂前。
叹人生何似,飘花陌上,妾身难托,卖镜桥边。
隔幔云深,绕梁声彻,不负杨枝旧日传。
主人好,但留F63C一石,空恼彭宣。