-
101.《闲情赋》 魏晋·陶渊明
初,张衡作《定情赋》,蔡邕作《静情赋》,检逸辞而宗澹泊,始则荡以思虑,而终归闲正。
将以抑流宕之邪心,谅有助于讽谏。
缀文之士,奕代继作;因并触类,广其辞义。
余园闾多暇,复染翰为之;虽文妙不足,庶不谬作者之意乎。 -
102.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
103.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
104.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
105.《太上感应篇》 宋·李昌龄
太上曰:祸福无门,唯人自召。
善恶之报,如影随形。
是以天地有司过之神依人所犯轻重,以夺人算。
算减则贫耗,多逢忧患,人皆恶之,刑祸随之,吉庆避之,恶星灾之,算尽则死。 -
106.《赠白马王彪》 魏晋·曹植
序曰:黄初四年五月,白马王、任城王与余俱朝师,会节气。
到洛阳,任城王薨。
至七月与白马王还国。
后有司以二王归藩,道路宜异宿止。 -
107.《鹧鸪天·辛亥之冬》 宋·姜夔
辛亥之冬,予载雪诣石湖。
止既月,授简索句,且征新声
,作此两曲。
石湖把玩不已,使工妓隶习之,音节谐婉, -
108.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
109.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。 -
110.《题双松山馆二律》 清·林则徐
署邮特地送秋涛,山馆双虬对影号。
倚槛浑忘行役苦,成阴曾费主人劳。
徂徕结侣根原固,泰岱分封节并高。
知是丁公勤爱护,梦中奚止兆三刀。 -
111.《来燕堂联句》 宋·谢绛
贤侯谢郡归,從游乐吾党。
林泉富馀地,卜筑疏陈莽。
是时春正中,来燕音下上。
若贺大厦成,喜留众宾赏。 -
112.《来燕堂联句》 宋·韩绛
贤侯谢郡归,从游乐吾党。
林泉富余地,卜筑疏陈莽。
是时春正中,来燕音下上。
若贺大夏成,喜留众宾赏。 -
113.《满江红 归故居答杨润之》 元·吴景奎
袖拂西风,临古道、行行且止。
遥指处、故园三径,归程十里。
老虹青红疏雨外,远山紫翠斜阳里。
更澄江、万顷白鸥轻,天连水。 -
114.《满江红 秋日》 元·张野
风雨潇潇,便酿出、新凉庭院。
人乍起、一簪楸叶,不堪裁翦。
翠幄渐凋槐影瘦,红衣半老蕖香浅。
到秋来、何止沉休文,难消遣。 -
115.《奉旨讲宾之初筵》 明·汪广洋
维周临九有,运祚何其昌。
本支既蕃衍,道化亦流行。
粤若卫武公,展也令誉彰。
耄年儆畏深,罔敢贻怠荒。 -
116.《题赵葵墨梅》 宋·宋理宗
溪藤疏影势千寻,笔补春工著意深。
止渴调羹归妙手,谁知一片岁寒心。 -
117.《来燕堂联句》 宋·王洙
贤侯谢郡归,从游乐吾党。
林泉富馀地,卜築疏陈莽。
是时春正中,来燕音下上。
若贺大厦成,喜留众宾赏。 -
118.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
119.《来燕堂联句》 宋·赵概
贤侯谢郡归,从游乐吾党。
林泉富馀地,卜築疏陈莽。
是时春正中,来燕音下上。
若贺大厦成,喜留众宾赏。 -
120.《梅花》 宋·郑性之
先生多在山中宿,为爱横斜影上窗。
茁发僧从深涧徙,赪肩奴过别峰扛。
和羹宰相调金鼎,止渴将军拥碧幢。
空谷不知如许艳,沽来村酒且开缸。