-
161.《西倅厅冰雪楼次韵》 宋·王柏
我生山水窟,一静了万境。
登临始识奇,已与凡目并。
大哉飞跃间,一物具一性。
冰雪有妙理,言言苦难听。 -
162.《渔父词》 宋·方岳
晚晴铺网占鸥沙,各自分鱼就酒家。
洞品醉眠船正暖,碧桃流出两三花。 -
163.《夜梦蒙仲书监作二象笏与余各分其一觉而有赋》 宋·胡仲弓
古人创一物,在理不成饰。
持此非备忘,洁白贵彰德。
世无骨鲠臣,朝夕侍君侧。
善恶欠书谏,唾骂谁击贼。 -
164.《和王文州梅花韵》 宋·王炎
何处东风发春早,先傍梅花试天巧。
新阳一点破雪霜,春意将回可前料。
天公乞我人日晴,新年屈指将浃旬。
老怀不似少时好,对花默默仍循循。 -
165.《十报恩》 元·马钰
山侗四愿报师恩。
天地收来入宝瓶。
日月山川添壮观,虎龙婴姹得安宁。
清轻浊重阴阳正,博厚高明品物灵。
赫赤丹成全性命,超然跨鹤过天 -
166.《酹江月》 元·侯善渊
一天清翠,混阳和微密,寂寥无物。
致静颐心开上窍,通化灵明虚谷。
育养元神,真人出现,放旷无拘束。
皇天道父,赐余无限清福。 -
167.《壶山二首》 宋·陈藻
远看颠狂近转迷,有才老死便幽栖。
咄嗟万里云弥合,昏黑孤城日正西。
北极河通千涧近,中央天接两傍低。
顿令病眼还苏醒,谁向他山更品题。 -
168.《西施篇》 宋·释智圆
采莲越溪上,皆谓寻常女。
正位吴中宫,众品方传美。
视听猒歌舞,衣裳贱罗绮。
贤哉邻家人,昔年知学嚬。 -
169.《曾仲恭侍郎惠酒以偶有名酒无夕不饮为韵谢之》 宋·章甫
使君开府来,京口酒可饮。
公才真麴糵,留滞已再稔。
江山助诗兴,草木入题品。
冰霜寒正严,为国护饔寝。 -
170.《跋周昉画锡宴图》 宋·张镃
汾阳賸建扶危功,清议那有鱼军容。
倖人恃宠自矜伐,似可唾去极力攻。
今也束带比肩立,绝口不问如盲聋。
水衡有钱谁敢费,设席授几为尔供。 -
171.《佩之馈石首鱼有诗次韵奉谢》 明·李东阳
夜网初收晓市开,黄鱼无数一时来。
风流不斗莼丝品,软烂遍宜豆乳堆。
碧碗分香怜冷冽,金鳞出浪想崔嵬。
高堂正忆东邻送,诗句情多不易裁。 -
172.《胡忠安公挽诗(四十韵)》 明·李东阳
文庙临朝日,英皇复辟年。
我公台鼎贵,臣职始终全。
旧锡恩荣榜,仍居侍从员。
皂囊繁出入,彤陛俨周旋。 -
173.《三峡桥》 宋·孔武仲
庐山到此深,面面皆叠嶂。
安知九江滨,自有三峡壮。
层崖合飞流,深谷呀百丈。
颇闻开辟初,融结固异状。 -
174.《和丁祖舜绿笋之韵》 宋·陈淳
哦风径游卫山峬,溢耳谣言如春敷。
猗猗青青发三叹,熟察其调未免粗。
当年载歌淇水澳,区区但取枝叶绿。
恶知中有至味存,爽人神思胜於玉。 -
175.《次刘制干潜夫趣续谱韵》 宋·陈宓
浓阴尚想升平日,老干曾经五百年。
商略正须凭众口,品题谁敢继先贤。
素团比玉清仍润,繁颗如星艳欲然。
天予环奇资赋咏,况当时思似流泉。 -
176.《甲寅寒食日访徐子融子融同出游晚归志所历二》 宋·陈文蔚
至后一百五,春光正韶华。
往往天气少,多与人事差。
今年特清朗,川原烂红霞。
埋头卷书册,访友况不赊。 -
177.《丹青歌赠王春阳用其神丹歌韵》 宋·方回
世上若无钟子期,破琴勿为俗子嗤。
人间亦有王昭君,奈何众女嫉蛾眉。
我粗能诗子能画,笔力岂不山可移。
希声绝色识者少,妾妇嗃嗃仍嘻嘻。 -
178.《题沈伯隽所藏赵子昂墨兰》 宋·方回
今之墨兰,山谷之所谓兰也,一干一死。
古之兰,根枝叶花皆香,一树而千万蕊。 -
179.《和时升种竹韵》 宋·郭印
何物比君子,猗猗庭前竹。
直节虚心人不顾,高标雅态自殊俗。
千亩碧云虽未有,数竿清风也自足。
兴来寻访不知懒,到处敲门忘检束。 -
180.《挽张宗师》 宋·陆文圭
凰历归明主,龙韩诚老臣。
衣冠朝日月,剑屐步星辰。
极品跻黄阁,斋居人紫宸。
存心妙经纠,赞化极弥纶。