-
361.《贻王侍御出台掾丹阳》 唐·储光羲
高高琅琊台,台下生菌簵。
照车十二乘,光彩不足谕。
既当少微星,复隐高山雾。
金丘华阳下,仙伯养晦处。 -
362.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
363.《初夏即事寄鲁望》 唐·皮日休
夏景恬且旷,远人疾初平。
黄鸟语方熟,紫桐阴正清。
廨宇有幽处,私游无定程。
归来闭双关,亦忘枯与荣。 -
364.《幽通赋》 两汉·班固
系高顼之玄胄兮,氏中叶之炳灵。
飖颽风而蝉蜕兮,雄朔野以扬声。
皇十纪而鸿渐兮,有羽仪于上京。
巨滔天而泯夏兮,考遘愍以行谣。 -
365.《郊祀庆成诗》 宋·陈宗远
宝历登三禩,觚坛类两仪。
居歆修大报,肇祀述前规。
景迓初阳吉,斋严一月期。
采章循节俭,縕豫屏纷离。 -
366.《四明山歌》 明·沈一贯
我昔长歌《天姥吟》,今来飞越江之深。
烟波浩荡都在眼,苍苍白鹿纷可寻。
游足未开意已窘,片云隐约前村尽。
适来纵入丹山赤水之洞天,果尔三百八十芙蓉之峰相钩连 -
367.《余赴官宫庠与道祖通判久聚乍散每有怀想作诗》 宋·葛立方
初拜清扬日,菰城荻始芽。
家声璜出渭,骏气马生洼。
博识该三箧,宏才记五车。
商明挈日月,文彩炫云霞。 -
368.《送谢师直归马上作》 宋·韩维
送客西郭门,适与嘉宾遇。
杂花被原野,南尽远目注。
扑扑乱朱纷,蒙蒙凝白雾。
林下风正柔,繁香不飞去。
日长人意间,归骑款不遽。
陶然行且歌,良惬静者素。
却念陌上人,春愁纷似絮。 -
369.《经进百韵诗》 宋·岳珂
永佑当临御,重熙极泰亨。
物穷隍土复,地大蘖牙萌。
蕞尔瀛懦图,违吾海上盟。
烽烟昏九土,氛雾塞三精。 -
370.《峡州程彦彪签判赋桃花读之良有佳致嗣韵敬呈》 宋·阳枋
群芳发天机,妍媸太纷竞。
秋菊繁有从,色以黄为正。
渊明具卓越识,主一无多柄。
日锄三径荒,取友霜松劲。 -
371.《遡蛱诗》 宋·邓深
胪言峡山天下奇,欲观愁隔三千里。
常恐因循孤此兴,非假夤缘那得至。
偶逢月湖起仕宦,正指夔门愁凋敝。
忻然谓我便登陆陟。 -
372.《元和圣德诗》 唐·韩愈
皇帝即阼,物无违拒。
曰旸而旸,曰雨而雨。
维是元年,有盗在夏。 -
373.《述行赋》 两汉·蔡邕
延熹二年秋,霖雨逾月。
是时梁翼新诛,而徐璜、左悺等五侯擅贵于其处。
又起显阳苑于城西,人徒冻饿,不得其命者甚众。
白马令李云以直言死,鸿胪陈君以救云抵罪。 -
374.《哀时命》 先秦·庄忌
哀时命之不及古人兮,夫何予生之不遘时!
往者不可扳援兮,徠者不可与期。
志憾恨而不逞兮,杼中情而属诗。
夜炯炯而不寐兮,怀隐忧而历兹。 -
375.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
376.《奉别唐寺丞丈一首》 宋·度正
正家巴山阳,占田才百亩。
春秋自耕稼,亦足糊其口。
中年或水旱,采蕨充饭糗。
四壁固屡空,满屋贮蝌蚪。 -
377.《观灯篇》 明·冯琦
帝握千秋历,天开万国欢。
莺花周正月,灯火汉长安。
长安正月旋玑正,万户阳春布天令。
新岁风光属上元,中原物力方全盛。 -
378.《送贡士会试京师》 明·高启
国家文治今百年,多士孰赉皆知天。
南宫坐试二三策,能使海内无遗贤。
院门晨开官烛烂,白袍鹄立人五千。
上谈礼乐祖姬孔,下议制度轻雠玄。 -
379.《冰玉堂辞》 宋·晁补之
论世以观士兮,集羲以为词。
所非正而敢从兮,日可罣而东之。
嗟若士之弗获兮,羌何忿而负石。
繄圣贤之出处兮,惟遵道而守徳。 -
380.《林文节元佑日记帖赞》 宋·岳珂
汉大中大夫东方曼倩之对孝武曰:诚得天下贤士公卿在位,咸得其序。
譬如以周召为丞相,仲尼居御史府,毕公高备拾遗,蘧伯玉为太傅,博士则以颜闵,执金吾以季路,