-
521.《长安古意》 明·周是修
长安二月三月时,千门万户春风吹。
绮构瑶台高照耀,香车宝马并驱驰。
驱驰照耀皆豪贵,九棘三槐夹三市。
鼎食钟鸣将相家,朱帘绣柱王侯第。 -
522.《十月十四日以病在告独酌》 宋·苏轼
翠柏不知秋,空庭失摇落。
幽人得嘉荫,露坐方独酌。
月华稍澄穆,雾气尤清薄。
小儿亦何知,相语翁正乐。 -
523.《书王定国所藏王晋卿画著色山二首》 宋·苏轼
白发四老人,何曾在商颜。
烦君纸上影,照我胸中山。
山中亦何有,木老土石顽。
正赖天日光,涧谷纷斓斑。 -
524.《与客游道场何山得鸟字》 宋·苏轼
清溪到山尽,飞路盘空小。
红亭与白塔,隐见乔木杪。
中休得小庵,孤绝寄云表。
洞庭在北户,云水天渺渺。 -
525.《过云龙山人张天骥》 宋·苏轼
郊原雨初足,风日清且好。
病守亦欣然,肩舆白门道。
荒田咽蛩蚓,村巷悬梨枣。
下有幽人居,闭门空雀噪。 -
526.《芙蓉城(并叙)》 宋·苏轼
世传王迥子高,与仙人周瑶英游芙蓉城。
元丰元年三月,余始识子高,问之信然,乃作此诗。
极其情而归之正,亦变风止乎礼义之意也。
芙蓉城中花冥冥,谁其主者石与丁。 -
527.《除夜感懹》 宋·范成大
松楸百年哀,霜露终岁悲。
天地岂汝偏,鬼神谅无私。
孤穷罪当尔,我今怨尤谁?
噎绝梦自语,伶俜影相随。 -
528.《送通守林彦强寺丞还朝》 宋·范成大
鴈荡之山天下无,奔岸绝壑不可图。
地灵境秀有人物,新安府丞今第一。
纷纶草木变喧寒,竹节松心故凛然。
穷山薄宦我无恨,识公大胜荆州韩。 -
529.《楚宫行》 宋·陆游
汉水方城一何壮,大路并驰车百两。
军书插羽拥修门,楚王正醉章华上。
璇题藻井穷丹青,玉笙宝瑟声冥冥。
忽闻命驾游七泽,万骑动地如雷霆。
清晨射猎至中夜,苍兕玄熊纷可藉;国中壮士力已殚,秦寇东来遣谁射? -
530.《壬子八月癸卯大风雨拔木飘瓦通夕不能寐》 宋·陆游
我昔浮江坐贪快,六十幅蒲船尾挂。
恶风吹到马当祠,出没蜿蜒舞澎湃。
舟人失色急倒樯,共上芦湾望祠拜。
风云昼晦性命忧,更复何心问薪菜。 -
531.《甲寅元日予七十矣酒间作短歌示子侄辈》 宋·陆游
我昔自蜀归,百年已过半。
观棋未终局,回视斧柯烂。
饱知山林乐,富贵何足换。
退休失健决,正坐闇且懦。 -
532.《题少陵画像》 宋·陆游
长安落叶纷可扫,九陌北风吹马倒。
杜公四十不成名,袖里空余三赋草。
车声马声喧客枕,三百青铜市楼饮。
杯残朒冷正悲辛,仗内斗鸡催赐锦! -
533.《雨中至西林寺》 宋·陆游
胸中荆棘费鉏耘,正藉幽寻暂解纷。
不尽长江来画玉,半空飞阁对凌云。
昏昏横霭凭轩见,沓沓疏钟隔岸闻。
珍重山僧迎客意,螭奁一缕起微熏。 -
534.《游大智寺》 宋·陆游
脱发纷满梳,衰颜不堪照。
百年忽已半,去日如过烧。
平生功名心,上马无燕赵。
尔来阅世故,万事惊错料。 -
535.《灯笼》 宋·陆游
我年十六游名场,灵芝借榻栖僧廊。
钟声才定履声集,弟子堂上分两厢。
灯笼一样薄腊纸,莹如云母含清光。
还家欲学竟未暇,岁月已似奔车忙。 -
536.《碧落堂晓望荷山》 宋·杨万里
荷山非不高,城里自不见。
一登碧落堂,山色正对面。
如人卧平地,跃起立天半。
指挥出伏兵,万骑横隔岸。 -
537.《汶阳道中》 宋·文天祥
积雨不肯霁,行陆如涉川。
青毡纩我后,白毡覆我前。
我欲正衣冠,两手如纠缠。
飞沫流被面,代我泣涕涟。 -
538.《赠曾一轩》 宋·文天祥
磨蝎之宫星见斗,簸之扬之箕有口。
昌黎安身坡立命,谤毁平生无不有。
我有斗度限所经,适然天尾来临丑。
虽非终身事干涉,一年贝锦纷杂糅。 -
539.《发吉州》 宋·文天祥
己卯六月初一日,苍然亭下楚囚立,山河颠倒纷雨泣。
乙亥七夕此何夕,煌煌斗牛剑光湿,戈鋋彗云雷电击。
三百馀年火为德,须臾风雨天地黑。
皇网解纽地维折,妾妇偷生自为贼。 -
540.《自讼》 宋·宋祁
史藁虽残得自随,兵符未解定堪蚩。
淹留正似周南老,戏剧何争灞上儿。
铅笔用多毛秃落,鬓髯愁罢雪纷垂。
十年尚滞成书奏,可验相如属思迟。