-
141.《与孙自修祝和甫读宛陵山谷诗》 宋·程永奇
孙君出空陵,梅诗氏独不喜。
祝黄世通家,於此更訾毁。
暇日扣我门,相与求正始。
敢述过庭闻,用告二三子。 -
142.《再和》 宋·郭印
纷纷满地落红乾,杜宇声中春正残。
诗酒情怀公事汩,干戈时节赏心阑。
生憎蔓草缘阶碧,却喜今桃向日丹。
万里吴天飞不到,剑光空射斗牛寒。 -
143.《酬和二章拜呈慈云大师伏惟采览·和桂子》 宋·胡则
孤峰耸高桂,千载同一日。
秋气正飞霜,天风落丹实。
纷纷宝砌傍,颗颗露珠密。
始自月中来,又从骊颔出。 -
144.《杂诗》 宋·李复
霜叶下高枝,纷纷拥寒根。
惊风度虚庭,槭槭愁飞翻。
草木虽无知,养本亦足论。
人生感元化,道贵穷性原。 -
145.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。 -
146.《山园小梅得疏影横斜水清浅暗香浮动月黄十四》 宋·赵时韶
一夜霜风吃紧吹,晓惊飞鸟蹴花枝。
谁知窗外纷纷意,正是山阴雪下时。 -
147.《赠刘草窗三十韵》 明·杜琼
河图一画人文现,书画已在羲皇时。
鸟迹科斗又继作,象形取义日以孳。
肖形求贤在商世,书画从兹分两歧。
秦汉画工可指数,笔迹已远不可追。 -
148.《赠刘草窗三十韵》 明·杜琼
河图一画人文现,书画已在羲皇时。
鸟迹科斗又继作,象形取义日以孳。
肖形求贤在商世,书画从兹分两歧。
秦汉画工可指数,笔迹已远不可追。 -
149.《多景楼》 明·兰江濋公
偶来古润峰头行,峰头杰阁凌空横。
帻压圆天若个笠,循檐万国如轻萍。
分昏割晓泰华耸,冲淮突汉黄河清。
浮玉仙坛剑气赤,紫金佛域龙珠明。 -
150.《邯郸行随张使君肖甫出猎》 明·刘黄裳
使君按节邯郸城,游子邯郸意气生。
相从射猎西山去,城中年少来纵横。
纷纷罢掷博场里,追呼云集黄尘垒。
白马连环响夜霜,雕弓香箭明秋水。 -
151.《斋居阅东坡定惠院诗次韵遣兴》 明·陆釴
前岁青绫卧玉堂,今年桦烛春坊夜。
美景良朋往事中,清香宴寝疏帘下。
天空月白久不寐,雪重枝高坐闻泻。
门外材官护卫严,城头乌尾依栖亚。 -
152.《怀王澄伯卧病》 明·沈野
落红寒食渐纷纷,强自携尊对夕曛。
春到马卿偏卧病,径开羊仲正离群。
林风几处邀歌扇,花雨千家扑舞裙。
何事与君俱伏枕,莺声唤友不堪闻。 -
153.《过燕矶怀孟阳》 明·宋珏
孤帆落炤在矶头,风引歌声唤客留。
正欲低回寻往事,纷纷木叶下江流。 -
154.《蒋陵儿》 明·孙蕡
蒋陵健儿身手捷,青年好游仍好侠。
锦衣绣帽彩丝囊,绿鬓葱茏映朱颊。
春风二月蒋陵西,柳暗秦淮花满堤。
窈袅金鞍摇日出,轻盈紫陌踏花嘶。 -
155.《三闾大夫祠》 明·滕毅
襜帷褰薄暮,回飙吹白云。
下有栖神宇,惨淡临江濆。
行吟既不返,遗响宁再闻。
绿荣并丹彩,婉尔含清芬。 -
156.《次栗夫韵答一夔招饮》 明·王弼
闻君东篱把寒菊,对酒高歌霜满屋。
寻常闭门嗔索诗,此时下笔皆神速。
想为悲秋发豪兴,十斗九空惊侍仆。
不然浩荡凌云句,岂是枯肠泥睟粥。 -
157.《观冯生所藏倭王锦袍歌》 明·王志坚
冯生示我倭锦袍,腥风凛凛寒发毛。
天吴紫凤恍惚是,水底鲛人亲自缫。
倭王昔日乘潮入,箕子城头鬼夜泣。
道旁瓦砾青珊瑚,茫茫衰草人膏湿。 -
158.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
159.《罢徐州往南京马上走笔寄子由五首》 宋·苏轼
吏民莫扳援,歌管莫凄咽。
吾生如寄耳,宁独为此别。
别离随处有,悲恼缘爱结。
而我本无恩,此涕谁为设。 -
160.《哭刁景纯》 宋·苏轼
读书想前辈,每恨生不早。
纷纷少年场,犹得见此老。
此老如松柏,不受霜雪槁。
直従毫末中,自养到合抱。