-
121.《赠妇诗三首》 两汉·秦嘉
秦嘉,字士会,陇西人也。
为郡上计。
其妻徐淑,寝疾还家,不获面别。
赠诗云尔。 -
122.《定情诗》 魏晋·繁钦
我出东门游,邂逅承清尘。
思君即幽房,侍寝执衣巾。
时无桑中契,迫此路侧人。
我既媚君姿,君亦悦我颜。 -
123.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
124.《悼亡诗三首》 魏晋·潘安
荏苒冬春谢,寒暑忽流易。
之子归穷泉,重壤永幽隔。
私怀谁克从,淹留亦何益。
僶俛恭朝命,回心反初役。 -
125.《恨春迟(大石调)》 宋·张先
欲借红梅荐饮。
望陇驿、音信沈沈。
住在柳洲东岸,彼此相思,梦去难寻。
乳燕来时花期寝。
淡月坠、将晓还阴。
争奈多情易感,音信无凭,如何消遣得初心。 -
126.《洞仙歌·冰肌玉骨》 宋·苏轼
仆七岁时,见眉州老尼,姓朱,忘其名,年九十岁。
自言尝随其师入蜀主孟昶宫中,一日大热,蜀主与花蕊夫人夜纳凉摩诃池上,作一词,朱具能记之。
今四十年,朱已死久矣,人无知此词者,但记其首两句,暇日寻味,岂《洞仙歌》令乎?乃为足之云。
冰肌玉骨,自清凉无汗。 -
127.《望江南》 宋·张继先
西源好,神洞自相求。
傍水垦田流涧急,砍山开径小花浮。
踪迹旧人留。
忘万物,爽气白云收。
司命暂曾寻寝静,紫阳真是步条幽。
思继此公游。 -
128.《汉宫春》 宋·周紫芝
然如身在孤山,雪后园林、水边篱落,使人神气俱清。
又明日,乃作此词歌于妙香寮中,亦仆西来一可喜事也
香满箱奁,看沈犀弄水,浓麝含薰。
荀郎一时旧事,尽属王孙。 -
129.《洞仙歌》 宋·赵鼎
空山雨过,月色浮新酿。
把盏无人共心赏。
漫悲吟、独自捻断霜须,还就寝、秋入孤衾渐爽。
可怜窗外竹,不怕西风,一夜潇潇弄疏响。 -
130.《江梅引·忆江梅》 宋·洪皓
岁在壬戌,甫临长至,张总侍御邀饮。
众宾皆退,独留少款。
侍婢歌江梅引,有“念此情、家万里”之句,仆曰:此词殆为我作也。
又闻本朝使命将至,感慨久之。 -
131.《满江红(黄堂席上答太守)》 宋·洪适
燕寝香凝,官事了、诗情充溢。
归后院、花容争媚,柳眉添碧。
老子胡床常自叹,轻裾长袖从何觅。
探城楼、此际夜如何,更筹一。 -
132.《水调歌头》 宋·张孝祥
天上掌纶手,阃外折冲才。
发踪指示,平荡全楚息氛埃。
缓带轻裘多暇,燕寝森严兵卫,香篆几徘徊。
襦袴见歌咏,桃李藉栽培。 -
133.《鹧鸪天》 宋·姜夔
也。
是日即平甫初度,因买酒茅舍,并坐古枫下。
古枫,旌阳在时物也。
旌阳尝以草屦悬其上,土人谓屦为屐,因名曰挂屐枫。 -
134.《水调歌头》 宋·刘辰翁
天地有中气,第一是中元。
新秋七七,月出河汉斗牛间。
正是使君初度,如见中州河岳,绿鬓又朱颜。
茎露一杯酒,清彻瑞人寰。 -
135.《括水调歌》 宋·林正大
太行有盘谷,隐者所翱翔,丈夫行世,磊磊落落信行藏。
遇则声名利泽,不遇采山钓水,何似两俱忘。
谁解盘中趣,与酒为歌章。
问何如,盘之乐,乐无央。 -
136.《酹江月(子庆母八十)》 宋·熊大经
人生八十,自儿时祝愿,这般年数。
滴露研朱轻点笔,个个眉心丹字。
萱草丛边,梅花香里,真有人如此。
红颜青鬓,儿时依旧相似。 -
137.《邹忌讽齐王纳谏》 两汉·刘向 撰
邹忌修八尺有余,而形貌昳丽。
朝服衣冠,窥镜,谓其妻曰:“我孰与城北徐公美?”其妻曰:“君美甚,徐公何能及君也!”城北徐公,齐国之美丽者也。
忌不自信,而复问其妾曰:“吾孰与徐公美?”妾曰:“徐公何能及君也!”旦日,客从外来,与坐谈,问之客曰:“吾与徐公孰美?”客曰:“徐公不若君之美也。
”明日徐公来,孰视之,自以为不如;窥镜而自视,又弗如远甚。 -
138.《玉台新咏序》 南北朝·徐陵
夫凌云概日,由余之所未窥;千门万户,张衡之所曾赋。
周王璧台之上,汉帝金屋之中,玉树以珊瑚为枝,珠帘以玳瑁为匣。
其中有丽人焉。
其人也:五陵豪族,充选掖庭;四姓良家,驰名永巷。 -
139.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
140.《后出师表》 魏晋·诸葛亮
先帝深虑汉、贼不两立,王业不偏安,故托臣以讨贼也。
以先帝之明,量臣之才,固知臣伐贼,才弱敌强也。
然不伐贼,王业亦亡。
惟坐而待亡,孰与伐之?是故托臣而弗疑也。