-
121.《和方景南参议见赠》 宋·王之道
向来疏率任天真,此去扶持护善邻。
只恐磨砖难作镜,已知行水戒推轮。
箪瓢本是吾家物,轩冕宁容我辈人。
多谢诸公共推毂,欣欣寒谷暗生春。 -
122.《筵上遇雪赠人》 宋·韩维
前贤遇雪方乘兴,何况雪飞欢兴时。
自古难并惟美景,人生不饮是痴儿。
颠狂故态无先舞,淡薄幽怀子独诗。
安得琼花更飘洒,常令此物及蚩蚩。 -
123.《题共閒亭五首》 宋·姜特立
竞前正作虮旋磨,逐物方知鹊失真。
安得此身随杖屨,却来堂上作閒人。 -
124.《令逸作岁寒知松柏题诗因作》 宋·赵蕃
不有岁寒时,若为松柏知。
南方故多暖,此物宁能奇。
漫道同生植,何云盛衰齐。
不臣真浪说,难用空增悲。
匠石令孰是,明堂那觉迟。
玄都种桃者,一笑已前期。 -
125.《望海潮 为子初总管寿》 元·王恽
桐乡遗爱,于门阴积,充闾气自葱葱。
霜华对菊,橙金泛?,秋香吹满帘栊。
人物汉元龙。
喜升堂一拜,今几相同。 -
126.《翟方进》 宋·张嵲
相君事郡当少时,见谓迟钝遭谩欺。
一从蔡叟问所适,羇游万里来京师。
从冯老姥织屦卖,学问声名从此大。
胡常初毁更见誉,一日超升登掾宰。 -
127.《送石宰》 宋·杜范
朔风搅长林,凝冰封厚地。
人嗟行路难,君行亦易易。
句金号岩邑,日事纷万蝟。
群情一龃龉,烦言四腾沸。 -
128.《芦簟》 宋·郭印
炎方需此物,收蓄遍家家。
致用同桃竹,劳工笑象牙。
虽无花色丽,却见水纹斜。
展卧南窗下,萧然兴莫加。 -
129.《盐》 宋·黄庚
同絺入贡载遗经,分赐群臣羡水晶,涧下作醎从海产,熬波出素似天成。
享神洁白惟形似,富贵珍奇以宝名,此物可方为相事,他时商鼎用调羹。 -
130.《雨后凝秀阁口占呈子方》 宋·李处权
春云向晚留,夜雨凌晓濯。
花明娇欲语,柳绿净可握。
化工了无尽,芳意殊未觉。
烧笋荐清尊,此味初不恶。
君知忘忧物,便是却老药。
百年终一炊,无事且行乐。 -
131.《题湘园》 宋·李处权
当年此地勤花竹,景物方成姓又移。
尽爱芙蓉照秋水,倚风怀往亦多时。 -
132.《绍兴以后祀五方帝六十首》 隋代·佚名
物之熙熙,胡为其然。
蒙神之休,迺敢报旃。
有邸斯珪,有量斯币。
于以奠之,格此精意。 -
133.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
134.《苏武传(节选)》 两汉·班固
武字子卿,少以父任,兄弟并为郎,稍迁至栘中厩监。
时汉连伐胡,数通使相窥观。
匈奴留汉使郭吉、路充国等前后十余辈,匈奴使来,汉亦留之以相当。
天汉元年,且鞮侯单于初立,恐汉袭之,乃曰:「汉天子我丈人行也。 -
135.《长恨歌》 唐·白居易
汉皇重色思倾国,御宇多年求不得。
杨家有女初长成,养在深闺人未识。
天生丽质难自弃,一朝选在君王侧。
回眸一笑百媚生,六宫粉黛无颜色。 -
136.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
137.《秋声赋》 宋·欧阳修
欧阳子方夜读书,闻有声自西南来者,悚然而听之,曰:“异哉!”初淅沥以萧飒,忽奔腾而砰湃,如波涛夜惊,风雨骤至。
其触于物也,鏦鏦铮铮,金铁皆鸣;又如赴敌之兵,衔枚疾走,不闻号令,但闻人马之行声。
予谓童子:“此何声也?汝出视之。
”童子曰:“星月皎洁,明河在天,四无人声,声在树间。 -
138.《游褒禅山记》 宋·王安石
褒禅山亦谓之华山,唐浮图慧褒始舍于其址,而卒葬之;以故其后名之曰“褒禅”。
今所谓慧空禅院者,褒之庐冢也。
距其院东五里,所谓华山洞者,以其乃华山之阳名之也。
距洞百余步,有碑仆道,其文漫灭,独其为文犹可识曰“花山”。 -
139.《劝学》 先秦·荀子
君子曰:学不可以已。
青,取之于蓝,而青于蓝;冰,水为之,而寒于水。
木直中绳,輮以为轮,其曲中规。
虽有槁暴(pù),不复挺者,輮使之然也。 -
140.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。