-
261.《邯郸宫人怨》 唐·崔颢
邯郸陌上三月春,暮行逢见一妇人。
自言乡里本燕赵,少小随家西入秦。
母兄怜爱无俦侣,五岁名为阿娇女。 -
262.《田家杂兴八首》 唐·储光羲
春至鶬鹒鸣,薄言向田墅。
不能自力作,黾勉娶邻女。
既念生子孙,方思广田圃。
闲时相顾笑,喜悦好禾黍。 -
263.《秋庭贻马九》 唐·储光羲
伊昔好观国,自乡西入秦。
往复万馀里,相逢皆众人。
大君幸东岳,世哲扈时巡。
予亦从此去,闲居清洛滨。 -
264.《苏十三瞻登玉泉寺峰入寺中见赠作》 唐·储光羲
庆门叠华组,盛列钟英彦。
贞信发天姿,文明叶邦选。
为情贵深远,作德齐隐见。
别业在春山,怀归出芳甸。 -
265.《贻余处士》 唐·储光羲
故园至新浦,遥复未百里。
北望是他邦,纷吾即游士。
潮来津门启,罢楫信流水。
客意乃成欢,舟人亦相喜。 -
266.《代扶风主人答》 唐·王昌龄
杀气凝不流,风悲日彩寒。
浮埃起四远,游子弥不欢。
依然宿扶风,沽酒聊自宽。
寸心亦未理,长铗谁能弹。 -
267.《留别武陵袁丞》 唐·王昌龄
皇恩暂迁谪,待罪逢知己。
从此武陵溪,孤舟二千里。
桃花遗古岸,金涧流春水。
谁识马将军,忠贞抱生死。 -
268.《代扶风主人答》 唐·王昌龄
杀气凝不流,风悲日彩寒。
浮埃起四远,游子弥不欢。
依然宿扶风,沽酒聊自宽。
寸心亦未理,长铗谁能弹。 -
269.《留别武陵袁丞》 唐·王昌龄
皇恩暂迁谪,待罪逢知己。
从此武陵溪,孤舟二千里。
桃花遗古岸,金涧流春水。
谁识马将军,忠贞抱生死。 -
270.《赠宇文中丞(本畅当诗)》 唐·王昌龄
仆本濩落人,辱当州郡使。
量力颇及早,谢归今即已。
萧萧若凌虚,衿带顷消靡。
车服卒然来,涔阳作游子。 -
271.《驾幸河东》 唐·王昌龄
晋水千庐合,汾桥万国从。
开唐天业盛,入沛圣恩浓。
下辇回三象,题碑任六龙。
睿明悬日月,千岁此时逢。 -
272.《古兴》 唐·常建
汉上逢老翁,江口为僵尸。
白发沾黄泥,遗骸集乌鸱。
机巧自此忘,精魄今何之。
风吹钓竿折,鱼跃安能施。 -
273.《栖霞寺东峰寻南齐明征君故居》 唐·刘长卿
山人今不见,山鸟自相从。
长啸辞明主,终身卧此峰。
泉源通石径,涧户掩尘容。
古墓依寒草,前朝寄老松。
片云生断壁,万壑遍疏钟。
惆怅空归去,犹疑林下逢。 -
274.《毗陵送邹结先赴河南充判官》 唐·刘长卿
王事相逢少,云山奈别何。
芳年临水怨,瓜步上潮过。
客路方经楚,乡心共渡河。
凋残春草在,离乱故城多。
罢战逢时泰,轻徭伫俗和。
东西此分手,惆怅恨烟波。 -
275.《泛曲阿后湖,简同游诸公》 唐·刘长卿
元气浮积水,沉沉深不流。
春风万顷绿,映带至徐州。
为客难适意,逢君方暂游。
夤缘白蘋际,日暮沧浪舟。 -
276.《孙权故城下怀古,兼送友人归建业》 唐·刘长卿
雄图争割据,神器终不守。
上下武昌城,长江竟何有。
古来壮台榭,事往悲陵阜。
寥落几家人,犹依数株柳。 -
277.《题冤句宋少府厅留别》 唐·刘长卿
宋侯人之秀,独步南曹吏。
世上无此才,天生一公器。
尚甘黄绶屈,未适青云意。
洞澈万顷陂,昂藏千里骥。 -
278.《赠别于群投笔赴安西》 唐·刘长卿
风流一才子,经史仍满腹。
心镜万象生,文锋众人服。
顷游灵台下,频弃荆山玉。
蹭蹬空数年,裴回冀微禄。 -
279.《题冤句宋少府厅留别》 唐·刘长卿
宋侯人之秀,独步南曹吏。
世上无此才,天生一公器。
尚甘黄绶屈,未适青云意。
洞澈万顷陂,昂藏千里骥。 -
280.《赠别于群投笔赴安西》 唐·刘长卿
风流一才子,经史仍满腹。
心镜万象生,文锋众人服。
顷游灵台下,频弃荆山玉。
蹭蹬空数年,裴回冀微禄。