-
341.《送著公归越》 唐·皇甫曾
谁能愁此别,到越会相逢。
长忆云门寺,门前千万峰。
石床埋积雪,山路倒枯松。
莫学白居士,无人知去踪。 -
342.《哭陆处士》 唐·皇甫曾
从此无期见,柴门对雪开。
二毛逢世难,万恨掩泉台。
返照空堂夕,孤城吊客回。
汉家偏访道,犹畏鹤书来。 -
343.《送著公归越》 唐·皇甫曾
谁能愁此别,到越会相逢。
长忆云门寺,门前千万峰。
石床埋积雪,山路倒枯松。
莫学白居士,无人知去踪。 -
344.《过卢明府有赠》 唐·高适
良吏不易得,古人今可传。
静然本诸己,以此知其贤。
我行挹高风,羡尔兼少年。
胸怀豁清夜,史汉如流泉。 -
345.《答侯少府》 唐·高适
常日好读书,晚年学垂纶。
漆园多乔木,睢水清粼粼。
诏书下柴门,天命敢逡巡。
赫赫三伏时,十日到咸秦。 -
346.《赠别王十七管记》 唐·高适
故交吾未测,薄宦空年岁。
晚节踪曩贤,雄词冠当世。
堂中皆食客,门外多酒债。
产业曾未言,衣裘与人敝。 -
347.《宋中遇林虑杨十七山人,因而有别》 唐·高适
昔余涉漳水,驱车行邺西。
遥见林虑山,苍苍戛天倪。
邂逅逢尔曹,说君彼岩栖。
萝径垂野蔓,石房倚云梯。 -
348.《涟上题樊氏水亭》 唐·高适
涟上非所趣,偶为世务牵。
经时驻归棹,日夕对平川。
莫论行子愁,且得主人贤。
亭上酒初熟,厨中鱼每鲜。 -
349.《自淇涉黄河途中作十三首》 唐·高适
川上常极目,世情今已闲。
去帆带落日,征路随长山。
亲友若云霄,可望不可攀。
于兹任所惬,浩荡风波间。 -
350.《宋中遇刘书记有别》 唐·高适
何代无秀士,高门生此才。
森然睹毛发,若见河山来。
几载困常调,一朝时运催。
白身谒明主,待诏登云台。 -
351.《行路难二首》 唐·高适
长安少年不少钱,能骑骏马鸣金鞭。
五侯相逢大道边,美人弦管争留连。
黄金如斗不敢惜,片言如山莫弃捐。 -
352.《秋胡行(一作鲁秋胡)》 唐·高适
妾本邯郸未嫁时,容华倚翠人未知。
一朝结发从君子,将妾迢迢东鲁陲。
时逢大道无艰阻,君方游宦从陈汝。 -
353.《留别郑三、韦九兼洛下诸公》 唐·高适
忆昨相逢论久要,顾君哂我轻常调。
羁旅虽同白社游,诗书已作青云料。
蹇质蹉跎竟不成,年过四十尚躬耕。 -
354.《题李别驾壁》 唐·高适
去乡不远逢知己,握手相欢得如此。
礼乐遥传鲁伯禽,宾客争过魏公子。
酒筵暮散明月上,枥马长鸣春风起。
一生称意能几人,今日从君问终始。 -
355.《平台夜遇李景参有别》 唐·高适
离心忽怅然,策马对秋天。
孟诸薄暮凉风起,归客相逢渡睢水。
昨时携手已十年,今日分途各千里。
岁物萧条满路歧,此行浩荡令人悲。
家贫羡尔有微禄,欲往从之何所之。 -
356.《别韦兵曹》 唐·高适
离别长千里,相逢数十年。
此心应不变,他事已徒然。
惆怅春光里,蹉跎柳色前。
逢时当自取,看尔欲先鞭。 -
357.《独孤判官部送兵》 唐·高适
饯君嗟远别,为客念周旋。
征路今如此,前军犹眇然。
出关逢汉壁,登陇望胡天。
亦是封侯地,期君早着鞭。 -
358.《自京赴奉先县咏怀五百字/自京赴奉先咏怀五百字》 唐·杜甫
杜陵有布衣,老大意转拙。
许身一何愚,窃比稷与契。
居然成濩落,白首甘契阔。
盖棺事则已,此志常觊豁。 -
359.《彭衙行(郃阳县西北有彭衙城)》 唐·杜甫
忆昔避贼初,北走经险艰。
夜深彭衙道,月照白水山。
尽室久徒步,逢人多厚颜。
参差谷鸟吟,不见游子还。 -
360.《将适吴楚,留别章使君留后,兼幕府诸公,得柳字》 唐·杜甫
我来入蜀门,岁月亦已久。
岂惟长儿童,自觉成老丑。
常恐性坦率,失身为杯酒。
近辞痛饮徒,折节万夫后。