-
41.《上春词》 唐·韦庄
曈曨赫日东方来,禁城烟暖蒸青苔。
金楼美人花屏开,晨妆未罢车声催。
幽兰报暖紫芽折,夭花愁艳蝶飞回。 -
42.《次韵徐爽见寄》 唐·胡宿
五两青丝帝渥深,平时可敢叹英沈。
侏儒自是长三尺,澼纩都来直数金。
寂寞死灰人丧偶,婆娑生意树交阴。
年来想见琼枝色,久梦蘧蘧到竹林。 -
43.《到蜀与郑中丞相遇》 唐·贯休
深隐犹为未死灰,远寻知己遇三台。
如何麋鹿群中出,又见鹓鸾天上来。
剑阁霞粘残雪在,锦江香甚百花开。
谩期王谢来相访,不是支公出世才。 -
44.《答知己自阙下寄书》 唐·齐己
故人劳札翰,千里寄荆台。
知恋文明在,来寻江汉来。
群机喧白昼,陆海涨黄埃。
得路应相笑,无成守死灰。 -
45.《答知己自阙下寄书》 唐·齐己
故人劳札翰,千里寄荆台。
知恋文明在,来寻江汉来。
群机喧白昼,陆海涨黄埃。
得路应相笑,无成守死灰。 -
46.《被衣为啮缺歌》 先秦·佚名
形若槁骸。
心若死灰。
真其实知。
不以故自持。
媒媒晦晦。
无心而不可与谋。
彼何人哉。 -
47.《沁园春(癸卯佛生翼日,将戟,梦中有作·既醒,但易数字)》 宋·刘克庄
有个头陀,形等枯株,心犹死灰。
幸春山笋贱,无人争吃,夜炉芋美,与客同煨。
何处_花,忽相导引,莫是天宫迎赴斋。
又疑道,向毗耶城里,讲席初开。 -
48.《沁园春(吴门怀古)》 宋·陈人杰
草满姑苏,问讯夫差,今安在哉。
望虎丘苍莽,愁随月上,蠡湖浩渺,兴逐潮来。
自古男儿,可人心事,惆怅要离招不回。
离之后,似舞阳几个,成甚人才。 -
49.《鸡公垄》 明·王恭
荒岗古墓鸡垄边,蔓草离离生野烟。
狐狸养子隐荆棘,乌鸢作巢衔纸钱。
石麟埋沈土花湿,雕砖剥落樵人拾。
天阴萤火暗复明,月下精灵语还泣。 -
50.《示湖田庵僧》 宋·方逢振
千里渴骥奔横川,万松滴翠蜿蜒盘。
我来庐墓分一龛,纸窗摇动卓锡泉。
铸钟{左革右兑}鼓买祭田,云冠雪衲聊结缘。
崑崙石壁蛟龙渊,呵禁守护灵物专。 -
51.《题壁》 宋·钱氏
落日西风照楚关,断魂残魄吊衰颜。
自从鸿鹄分飞后,无复鸳鸯并枕间。
腕玉瘦宽金缕袖,鬓蝉慵掠翠云鬟。
秋天冬暮风雪寒,对镜懒把金蝉簇。 -
52.《偈十六首》 宋·释行瑛
德山棒如雨点,临济喝似雷鸣。
虽然声振一时风流万世,检点得来还是强生节目。
华藏则不与么,三间茆屋。
十里松门,健则纵步閒游, -
53.《山居诗》 宋·释延寿
心地须教合死灰,藏机泯迹绝梯媒。
芳兰只为因香折,良木多从被直摧。
寒逼花枝红未吐,日融水面绿全开。
支颐独坐经窗下,一片云闲入户来。 -
54.《和铁厓小临海》 明·张简
仙花云万叠,浩劫与春开。
却笑珊瑚树,焦枯作死灰。 -
55.《寒夜拥炉瓶梅枯冻戏为作下火诗》 明·周之翰
寒勒铜瓶冻未开,南枝春断不归来。
这回不入梨云梦,却把芳心作死灰。 -
56.《王维吴道子画》 宋·苏轼
何处访吴画,普门与开元。
开元有东塔,摩诘留手痕。
吾观画品中,莫如二子尊。
道子实雄放,浩如海波翻。 -
57.《寒食雨二首》 宋·苏轼
春江欲入户,雨势来不已。
小屋如渔舟,蒙蒙水云里。
空庖煮寒菜,破灶烧湿苇。
那知是寒食,但见乌衔纸。
君门深九重,坟墓在万里。
也拟哭途穷,死灰吹不起。 -
58.《和陶贫士七首》 宋·苏轼
夷齐耻周粟,高歌诵虞轩。
产禄彼何人,能致绮与园。
古来避世士,死灰或余烟,末路益可羞,朱墨手自研。
渊明初亦仕,弦歌本诚言。
不乐乃径归,视世羞独贤。 -
59.《六观堂老人草书诗》 宋·苏轼
物生有象象乃滋,梦幻无根成斯须。
方其梦时了非无,泡影一失俯仰殊。
清露未晞电已徂,此灭灭尽乃真吾。
云如死灰实不枯,逢场作戏三昧俱。 -
60.《闻辩才法师复归上天竺以诗戏问》 宋·苏轼
道人出山去,山色如死灰。
白云不解笑,青松有余哀。
忽闻道人归,鸟语山容开。
神光出宝髻,法雨洗浮埃。