-
181.《山中吟》 宋·释文珦
受性不分拿,处身常落魄。
难以事王侯,唯堪友猨鹤。
遂尔辞国都,终然住林壑。
渴则饮涧豀,饥则茹薇藿。 -
182.《悠悠万里行》 宋·释文珦
悠悠万里行,河畔草青青。
青草有衰歇,远行无期程。
秦既灭六国,驱民筑长城。
长城三千里,将以艰胡兵。 -
183.《六代祖师画像赞·三祖监智禅师》 宋·释正觉
道无拣择,宗非促延。
死生外著,清白家传。
觅罪性空,廓然大同。
妙尽亡能境,机回却借功。
虚明自照靡心识,明月灵犀夜魄通。 -
184.《虞美人草》 宋·舒岳祥
咸阳一炎烧天戏,重瞳将军帝业空。
欲据彭城作盟主,汉王随手定关中。
垓下楚歌闻太晚,帐前惊起途已穷。
当时楚士尽汉归,只有战兮心不离。 -
185.《缘识》 宋·宋太宗
无为本从清静出,知之修炼皆寂默。
大道玄门几百般,不拘东西及南北。
观其形貌欵共语,风云可变龙与虎。
灵源欲访不曾闲,捉得之时为伴侣。 -
186.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。