-
41.《山居寂寥与世如隔是非不到荣辱两忘因忆秋崖》 宋·吴锡畴
我爱山居好,茶瓯困解围。
松边横藓石,柳下敞渔扉。
细雨噞喁出,斜阳觳觫归。
交情殊贵贱,似觉故人非。 -
42.《蓝关图》 明·沈周
卷中谁貌蓝关雪,瘦马凌兢寒切骨。
阿湘远来候马前,低首擎拳赤脚热。
拥鞍相向殊惨情,神气宛宛人欲生。
瘴江嘱语亦切至,掩吻哀哦如有声。
笔痕入素淡而媚,顾陆之间见能事。
前人遗迹不易题,安得起公为画记。 -
43.《移居甬江有感》 宋·屠季
车马长云寂,逍遥意亦嘉。
水田殊不恶,茅屋讵堪嗟。
故土含情远,荒村入望赊。
何由慰旅泊,耕殖毕生涯。 -
44.《谢鹗山》 宋·吴敏
东山空阔原野平,顺王养鸡贡高城。
秋天饥鹗未馔良,侧翅下攫殊无情。
守城壮士心孔恶,但夕窥兹捕鸡鹗。
雕弓一殿羽箭发,鹗也时从半空落。
山人学射艺渐精,遂使山无鹗鸟鸣。
却思色践侵吴日,何不令之射越兵。 -
45.《感兴五首》 宋·于石
吴起为鲁将,杀妻殊不仁。
乐羊伐中山,食子太无情。
功名苟为重,骨肉无乃轻。
以此谋富贵,何如甘贱贫。
沛丰三尺剑,抵掌收楚秦。
未央玉卮寿,以功骄父兄。
惜哉一杯酒,终愧一杯羹。 -
46.《题九鹭图》 明·萧鎡
宣德年间边景昭,彩色翎毛称独步。
近时林良用水墨,落笔往往皆天趣。
鸳鸯凫雁清溪流,寒鸦古木长林幽。
等闲得意即挥洒,一扫万里江南秋。 -
47.《夜分不寐起坐园中至旦》 宋·陆游
凉气苏衰疾,幽情入杖藜。
月惊孤鹊起,天带众星西。
松菊今彭泽,山川古会稽。
清吟殊未惬,喔喔已晨鸡。 -
48.《会友》 元·王冕
昨夜朔风吹地动,起看长剑雪花明。
读书空堕英雄泪,得酒时浇磊块情。
相见抵须言客况,论交殊不愧前盟。
汉家四海承平久,何必区区论贾生。 -
49.《雨后》 元·王冕
雨后千山净,炊烟处处新。
世情殊不足,风俗岂能淳?老棘余生意,槁花空悟春。
相逢非古意,在我着乌巾。 -
50.《题画兰卷兼梅花》 元·王冕
湘江云尽湘山青,秋兰花开秋露零。
三闾已矣唤不起,□莸萧艾春娉婷。
次飚吹香散郊坰,山蜂野蝶何营营?幽人脱略境色外,竟坐不读离骚经。
西湖昨夜霜月明,梅花见我殊有情。 -
51.《墅居》 宋·文同
林下览清旷,此怀殊不羁。
散行轻帻便,独酌小瓯宜。
自可追三乐,何须作五噫。
世情歌笑外,纷扰意何为。 -
52.《贺人致政》 宋·邵雍
人情大率喜为官,达士何尝有所牵。
解印本非嫌薄禄,挂冠殊不为高年。
因通物性兴衰理,遂悟天心用舍权。
宜放襟怀在清景,吾乡况有好林泉。 -
53.《松峰庵即席示同年》 宋·黄公度
才子连镳俯近坰,强缉巴词醉墨轻。
我辈讵能捐习气,伊人底事寡诗情。
漫令抆目朝朝望,无复挥毫字字清。
冷淡生涯殊不恶,想应着意讳穷名。 -
54.《对雪和子厚弟四首》 宋·王之道
冻云不成雨,巧作白玉霙。
寒光僭晓色,报我东窗明。
起来拨残火,暖酒手自倾。
多谢麴居士,於人殊有情。 -
55.《真游觅唐舆题诗不见有怀其人八首》 宋·赵蕃
雨后林园合,风前裘褐轻。
当游元不恶,有士与同行。
定识田中趣,殊胜俗里情。
谁过江驿静,日听笋舆声。 -
56.《丙戌春过梓潼即事》 宋·李曾伯
天公殊不间西东,物意人情处处同。
麦垄绿雏犹欠雨,花蹊红穉不禁钢。
子规又唤天涯客,布谷还催田舍翁。
欲挽游丝纲春住,归鞍催我又匆匆。 -
57.《汪直卿相招子大先至有诗炎后至子大再至因次》 宋·王炎
笋舆呕轧度何许,水满东皋新过雨。
主人倒屣出门迎,喜气津津贯眉宇。
别易会难宜少留,清谈绝倒殊不休。
青衿诵诗劝客饮,客亦歌然争旅酬。
向来青鬓今白首,自古交情难耐久。
从今乘兴时一来,请属细君多酿酒。 -
58.《不赴十姊初度之席》 宋·陈淳
吾姊今朝度诞辰,奈何贱弟亦同伦。
汝逢寿考荣双老,我感劬劳悼昔人。
赞祝欲陪千岁愿,追思难遏寸心真。
一懽一戚应殊分,只任天情不必均。 -
59.《常牧溪猿图》 宋·释智愚
霜堕群林空,一啸千岩静。
耿耿殊有情,劳生发深省。
抱子攀危条,清兴在高远。
一点钟爱心,业风吹不断。 -
60.《木樨花一首》 宋·苏籀
何处闻国芗,珍木秀岩谷。
高标蕙兰枝,妙辑沈麝酷。
叶叶秋声中,霏霏早英蓛。
介特有如松,繁华岂惭菊。