-
221.《夕怀》 明·张宇初
落日未没山,明霞烂西隅。
疏林俯平野,飞烟散轻凫。
宿鸟栖复鸣,灯火起邻墟。
明月照东园,余寒袭裳襦。
启扃坐虚庭,延泳思莫舒。
世故感浮情,淳风朝夕殊。
玄天默无语,终尔归空无。 -
222.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
223.《禽虫十二章》 唐·白居易
燕违戊己鹊避岁,兹事因何羽族知?
疑有凤王颁鸟历,一时一日不参差。
[不知其然也。
燕衔泥常避戊己日,鹊巢口常避太 -
224.《张安道见示近诗》 宋·苏轼
人物一衰谢,微言难重寻。
殷勤永嘉末,复闻正始音。
清谈未足多,感时意殊深。
少年有奇志,欲和南风琴。 -
225.《灵山寺》 宋·王安石
灵山名谁自,波涛截孤峰。
何夫佛子住,四面凭危空。
折椽与裂瓦,委弃填西东。
库廊行抑首,居者莽谁容。 -
226.《晓起信笔》 宋·范成大
午枕汗如洗,晓栉气稍苏。
落蛩试风露,满意鸣相呼。
倦客感节物,流光不踌躇。
秋声已如许,残暑何足驱。 -
227.《偶戏》 宋·秦观
偶戏失班龙,坐谪昆仑阴。
昆仑一何高,去天无数寻。
嘉禾穗盈车,珠玉炯成林。
天飘时一拂,清哀动人心。 -
228.《丁酉除夕》 宋·陆游
浮生过五十,光景如飞鸿;寒暑俛仰间,四序忽已终。
殊方感漂泊,晚境嗟龙锺。
桃符舆爆竹,嬾复随儿童。
不寐非守岁,燕坐夜过中。 -
229.《化成院》 宋·陆游
翠围至化成,七里几千盘,肩舆掀泞淖,叹息行路难。
缘坡忽入谷,蜒蜿苍龙蟠。
孤塔插空起,双柟当夏寒。
飞屐到上方,渐觉所见宽。 -
230.《小园独酌》 宋·陆游
横林摇落微弄丹,深院萧条作小寒。
秋气已高殊可喜,老怀多感自无欢。
鹿初离母斑犹浅,橘乍经霜味尚酸。
小酌一卮幽兴足,岂须落佩与颓冠? -
231.《池亭夜赋》 宋·陆游
池上小亭幽,清宵秉烛游。
荷盘时泻露,萤火早知秋。
有感岁时速,无声河汉流。
殊方不堪住,归梦绕沧洲。 -
232.《月下独行桥上》 宋·陆游
新秋未再旬,月露已浩然。
放翁一幅巾,与影俱翩僊。
飞桥挂澄溪,幽窦鸣细泉。
开岁才俛仰,已近摇落天。
殊方久滞留,感此岁月迁。
归来看青灯,悄怆不得眠。 -
233.《寄李端叔二首》 宋·张耒
陈墟自古皇,疆野实楚县。
沃野接神畿,荒沟漕淮甸。
民风静而陋,原隰平以远。
我来逢艰岁,禾黍秋色浅。 -
234.《历枣强县》 元·王冕
我生值数奇,长年但奔走。
风霜苦侵凌,焉得不白首?前日东阿城,龌龊浑鸡狗。
今朝枣强县,蹐跼随人后。
凄凉有谁知?辛苦只自受。 -
235.《雪中次韵答刘提举》 元·王冕
朔风撼天云黮黮,雪花恰似杨花糁。
凭高无以辨青红,四海九州同一览。
枯肠颇怪酒力薄,劲气著人寒惨惨。
痿痹不觉手足强,争战俄惊牙齿喊。 -
236.《卫生画山水》 元·王冕
国朝画手不可数,神妙独数高尚书。
尚书意匠悟三昧,笔力固与常人殊。
林树无根云懵懵,昆仑泰华云中涌。
山城野店不逢人,碧波翠嶂淋漓动。 -
237.《樊笼雀》 元·王冕
野雀不向山林宿,如何却傍人家屋?山林怕遭罗纲围,人家又恐人驱逐。
饮啄频惊殊不足,辛苦营巢随养育。
昨日雨狂风拔木,人家屋倒巢亦覆。
雄悲雌泣无所施,堕地最苦黄口儿。 -
238.《晋康陈生家世以孝悌闻有异木连理生其庭旌表》 宋·司马光
灵珠蟠泥沙,积水不能掩。
贤人畜美德,岂必自标检。
陈生世同财,百口共丰俭。
远居岭海间,天质非陶染。 -
239.《谢观文理尚书惠西京牡丹》 宋·欧阳修
京师轻薄儿,意气多豪侠。
争夸朱颜年少,肯慰白发将花插。
尚书好事与俗殊,怜我霜毛苦萧飒。
赠以洛阳花满盘,◇丽争奇红紫杂。 -
240.《寄生槐》 宋·欧阳修
桧惟凌云材,槐实凡木贱。
奈何柔脆质,累此孤高干。
龙鳞老苍苍,鼠耳光粲粲。
因缘初莫原,感吒徒自叹。