-
81.《观朱泽民所画山水有感》 明·袁凯
朱公画图爱者众,声价端如古人重。
王卿巨公数见寻,往往闭门称腕痛。
我时挟册游郡城,朱公爱我诗律精。
时时沽酒留我宿,共听西窗风雨声。 -
82.《冬至摄事南郊斋宫感怀作》 宋·宋庠
履至谨冬祀,摄职叨上公。
洗心奉明诫,祗宿城南宫。
芳岁正遒莫,熙阳殊未融。
西郊淡颓景,北牖来朔风。 -
83.《拟感兴二首》 宋·项安世
日出群动作,日入万物休。
君看霄壤间,还有二本否。
鬼神浩来往,一穟不可投。
杀机甫毫芒,举世极戈茅。
将亡神已降,欲杀鬼先谋。
所以君子心,不敢殊显幽。 -
84.《绍兴圣孝感通诗》 宋·张嵲
宋有天下,逮乎八世。
猛敌横生,侵欲不忌。
尧汤水旱,文景菑异。
数则使然,岂人攸墍。 -
85.《新春有感》 宋·张嵲
萧萧筱簜拥荒冈,却忆江皋草色长。
暖景暄风似春日,黄茅白苇是殊方。
孤村默默无谁语,万事悠悠有底忙。
独立寺门归鸟尽,重山复岭又苍苍。 -
86.《读范文正公神道碑有感佚事》 宋·陈傅良
武侯不可致,玄德造其庐。
公在衰絰中,乃上时政书。
维时君臣定,事与草昧殊。
出处千载同,岂必名迹如。 -
87.《感物》 宋·艾性夫
中园植佳橘,插棘为储胥。
橘根阳未萌,棘枝已扶疏。
终年高且深,势盛凌橘孤。
岂以雨露偏,良由习性殊。
非类不可依,橘其防厥初。 -
88.《读先君新第落成诗有感因韵书示蒙孙》 宋·陈宓
信矣贤愚共一初,都缘勤怠遂殊居。
渊源有本天同健,潢潦无根夕易除。
何事不为尘所梁,平生须有善堪书。
要从陋巷甘勤苦,始得声名满观渠。 -
89.《西斋秋感二十首》 宋·方回
钟动市声绝,夜禁严鞭笞。
独许浮屠氏,饶呗恣□□。
□□有病死,信巫不信医。
既死又信佛,佛事殊不赀。 -
90.《郊庙歌辞·太清宫乐章·冲和》 唐·佚名
虚无结思,钟磬和音。
歌以颂德,香以达心。
礼殊祼鬯,义感昭临。
灵车至止,庆垂愔愔。 -
91.《九月九日登龙山》 唐·张九龄
郡庭常窘束,凉野求昭旷。
楚客凛秋时,桓公旧台上。
清明风日好,历落江山望。
极远何萧条,中留坐惆怅。 -
92.《酬通事舍人寓直见示篇中兼起居陆舍人景献》 唐·张九龄
轩掖殊清秘,才华固在斯。
兴因膏泽洒,情与惠风吹。
所美应人誉,何私亦我仪。
同声感乔木,比翼谢长离。 -
93.《和姚令公哭李尚书乂》 唐·张九龄
贵贱虽殊等,平生窃下风。
云泥势已绝,山海纳还通。
忽叹登龙者,翻将吊鹤同。
琴诗犹可托,剑履独成空。 -
94.《代书答姜七崔九》 唐·张说
婀娜金闺树,离披野田草。
虽殊两地荣,幸共三春好。
花殊鸟飞处,叶镂虫行道。
真心独感人,惆怅令人老。 -
95.《同光禄弟冬日述怀》 唐·崔泰之
吾族白眉良,才华动洛阳。
观光初入仕,应宿始为郎。
飞萤玩书籍,白凤吐文章。
海卿逾往雅,河尹冠前张。 -
96.《晚春诣苏州敬赠武员外》 唐·王湾
苏台忆季常,飞棹历江乡。
持此功曹掾,初离华省郎。
贵门生礼乐,明代秉文章。
嘉郡位先进,鸿儒名重扬。 -
97.《谒张果先生》 唐·李颀
先生谷神者,甲子焉能计。
自说轩辕师,于今几千岁。
寓游城郭里,浪迹希夷际。
应物云无心,逢时舟不系。 -
98.《观江淮名胜图》 唐·王昌龄
刻意吟云山,尤知隐沦妙。
远公何为者,再诣临海峤。
而我高其风,披图得遗照。
援毫无逃境,遂展千里眺。 -
99.《赋得明星玉女坛,送廉察尉华阴》 唐·王翰
洪河之南曰秦镇,发地削成五千仞。
三峰离地皆倚天,唯独中峰特修峻。
上有明星玉女祠,祠坛高眇路逶迤。 -
100.《送张秀才谒高中丞》 唐·李白
秦帝沦玉镜,留侯降氛氲。
感激黄石老,经过沧海君。
壮士挥金槌,报仇六国闻。
智勇冠终古,萧陈难与群。