-
1.《桂隐纪咏·殊胜轩》 宋·张镃
杜老诗中佛,能言竹有香。
欲知殊胜处,说著早清凉。 -
2.《晴晚立田间二首》 宋·赵蕃
落日明深坞,微流咽断桥。
牛童肩滞穗,汲妇抱遗樵。
谁谓居田贱,殊胜处富骄。
归哉各其所,吾亦饫吾瓢。 -
3.《赠妙胜主人》 宋·陈造
舆台却略车不前,寒风皴肌冰在袖。
还家大胜去家时,景物顿回春气候。
宿云坏裂无几留,满放羲轮碾晴昼。
卧石荦确犹润湿,短篱檀栾挺疎瘦。 -
4.《赠六安文殊亮老》 宋·王之道
我从东蓼来,水竹遂幽讨。
崎岖至於六,获见文殊老。
文殊方外友,僧门素称宝。
平生首肯处,可嗣布禅皓。 -
5.《游洞霄纪实》 宋·马元演
甲寅良月初,为拜帅垣檄。
遍走三荡所,村落怪荒寂。
人谓白升里,杭邑才咫尺。
杭有洞霄宫,神仙其窟宅。 -
6.《游道林岳麓》 宋·陈与义
耽耽衡山麓,翠气横古今。
济胜得短筇,未怕山行深。
路盘天开阖,风动龙噫吟。
峰恋惨澹处,照以布地金。 -
7.《向侍郎无热轩》 宋·释宗杲
勇猛精进过量人,号曰芗林大居士。
住无变易真实处,而常顺行诸佛法。
不作世间颠倒业,成辨出世胜方便。
而能於此方便中,幻出难思诸境界。 -
8.《尝新茶》 宋·王洋
僧催坐夏麦留寒,吴人未御絺绤单。
溪云谷雨作昏翳,思假快饮消沈烦。
商人远处抱珪璧,千里来从建溪侧。
报云蛰户起惊雷,鞭走龙蛇鬼神力。 -
9.《耆英会诗》 宋·王拱辰
西都山水天下奇,神嵩景室环清伊。
甫申间气秀不绝,生贤会坚昌明时。
衣冠占数盛文雅,台符卿月光离离。
魏京雄奥压幽朔,游宫御府严天威。 -
10.《题思安清意太师幽远庵》 宋·释择璘
得意幽深触处真,何须丘壑密藏身。
爱兹殊胜园林地,非彼等间花木春。
白昼杜门人莫到,清谈绝俗世难亲。
纷纷闹市绕山脚,独有此中无点尘。 -
11.《游钟阜呈同集诸公》 宋·张祁
晓出白下门,东山耸孱颜。
脱身廛市中,办此一日闲。
西风忽凛冽,秋容著坚顽。
烟树小摇落,寒云起斓斑。 -
12.《七月八日同季高渡北东归述怀分得龛字》 明·王祎
蚤年志湖海,嘉遁非所甘。
驱车燕赵北,弭节吴越南。
季子夸远适,虞卿劳负儋。
谓将风翮翔,讵能辙鳞淹。 -
13.《示客》 宋·陆游
久泛烟波不问津,腾腾且复养吾真。
每持杯酒呼江月,殊胜征衣化路尘。
半枕何人游蚁垤,立谈为汝脱狐身。
挂帆莫恨潇湘远,是处相逢一笑新。 -
14.《听政》 宋·陈造
为政贵中和,偏徇古无取。
无心斯善应,奸誉乃其蠹。
柰何闻见间,往往用心误。
扶弱抑其强,古或垂此誉。 -
15.《偈颂一百六十首》 宋·释宗杲
福城东有大长者,居福城东海屿上。
於不思议尘劫中,承事供养无数佛。
善哉长者世希有,如优昙华时一现。
发启广大真实心,创无佛处阿兰若。 -
16.《天问》 先秦·屈原
曰:遂古之初,谁传道之?
上下未形,何由考之?
冥昭瞢暗,谁能极之?
冯翼惟象,何以识之? -
17.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
18.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
19.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。 -
20.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。