-
1.《闻鴞》 宋·王禹偁
元精育万汇,羽族何茫茫。
为怪有鸱鴞,为瑞称凤皇。
凤皇不时出,未识五色章。
吾生在邹鲁,风土殊远方。 -
2.《公择客于玉山簿尉之馆忽有挽为宜黄之行者公》 宋·赵蕃
我裾未洗闽山土,君驾柴车过茅宇。
相从仅作一夕留,冒雨冲风何自苦。
如君人才岂终滞,瑚琏要为清庙器。
宜黄玉山俱作客,近湜何殊远居易。
我贫不得为君谋,恐君远适关我忧。
作诗寄示三径蒋,并简平生顾曲周。 -
3.《酬刘谷除夜见寄》 唐·李郢
坐恐三更至,流年此夜分。
客心无限事,愁雨不堪闻。
灞上家殊远,炉前酒暂醺。
刘郎亦多恨,诗忆故山云。 -
4.《酬刘谷除夜见寄》 唐·李郢
坐恐三更至,流年此夜分。
客心无限事,愁雨不堪闻。
灞上家殊远,炉前酒暂醺。
刘郎亦多恨,诗忆故山云。 -
5.《扶风昼届离京浸远》 唐·王勃
帝里金茎去,扶风石柱来。
山川殊未已,行路方悠哉。 -
6.《送宋休远之蜀任》 唐·张说
求友殊损益,行道异穷申。
缀我平生气,吐赠薄游人。
结恩事明主,忍爱远辞亲。
色丽成都俗,膏腴蜀水滨。 -
7.《寄远十一首》 唐·李白
三鸟别王母,衔书来见过。
肠断若剪弦,其如愁思何。
遥知玉窗里,纤手弄云和。
奏曲有深意,青松交女萝。 -
8.《信行远修水筒(引水筒)》 唐·杜甫
汝性不茹荤,清静仆夫内。
秉心识本源,于事少滞碍。
云端水筒坼,林表山石碎。
触热藉子修,通流与厨会。 -
9.《得远书》 唐·李昌符
故人居谪宦,今日一书来。
良久惊兼喜,殷勤卷更开。
瘴云沉去雁,江雨促新梅。
满纸殊乡泪,非冤不可哀。 -
10.《喜乾昼上人远相访》 唐·齐己
彼此垂七十,相逢意若何。
圣明殊未至,离乱更应多。
澹泊门难到,从容日易过。
馀生消息外,只合听诗魔。 -
11.《一丛花(次韵斯远)》 宋·韩淲
翻空雪浪送飞花。
春晓媚霜华。
风回点点迷人处,峭寒轻、诗思殊佳。
双燕未来,断鸿何在,微雨又天涯。 -
12.《远游》 宋·陈必复
关山劳眺望,宇宙忆经行。
地隔南溟断,天低北斗横。
高谯闻远柝,孤枕历寒更。
只影惟堪吊,殊乡鲜弟兄。 -
13.《远游》 宋·陈必复
关山劳眺望,宇宙忆经行。
地隔南溟断,天低北斗横。
高谯开远柝,孤枕历寒更。
只影惟堪吊,殊乡鲜弟兄。 -
14.《小殊山》 宋·上官涣酉
双岫西南耸,东山小更珠。
形分闽岭秀,名自隐翁呼。
日映光浓淡,云深色有无。
须凭恕先手,画作远山图。 -
15.《题思安清意太师幽远庵》 宋·释择璘
得意幽深触处真,何须丘壑密藏身。
爱兹殊胜园林地,非彼等间花木春。
白昼杜门人莫到,清谈绝俗世难亲。
纷纷闹市绕山脚,独有此中无点尘。 -
16.《为陈仲孚题薛公远墨竹》 明·九皋声公
前朝画竹谁第一,尚书高公妙无敌。
近世多宗李集贤,房山真迹那能得。
澹围学李殊逼真,柳州半刺题衔新。
鹅山之虚况多竹,画品近来应入神。 -
17.《宴章光远宅》 明·刘丞直
薄暮沐时雨,凌朝陟崇山。
泄云去复来,流水清且闲。
褰裳俯茅屋,高论激晴澜。
层轩既显敞,好鸟鸣间关。
开樽意殊乐,剧饮未言还。
何当脱尘鞅,共卧青松间。 -
18.《游广东清远峡山寺》 明·逯昶
寂寂长林下,僧房锁碧苔。
树枝猿挂折,花片鸟衔来。
池溢流过水,炉存爇后灰。
赋诗殊未就,徙倚故迟回。 -
19.《寄远其一》 唐·李白
三鸟别王母。
衔书来见过。
肠断若剪弦。
其如愁思何。
遥知玉窗里。
纤手弄云和。
奏曲有深意。
青松交女萝。
写水山井中。
同泉岂殊波。
秦心与楚恨。
皎皎为谁多。 -
20.《廉州龙眼质味殊绝可敌荔支》 宋·苏轼
龙眼与荔支,异出同父祖。
端如甘与橘,未易相可否。
异哉西海滨,琪树罗玄圃。
累累似桃李,一一流膏乳。