-
121.《山花子》 宋·许棐
挼柳揉花旋染衣。
丝丝红翠扑春辉。
罗绮丛中无此艳,小西施。
腰细最便围舞帕,袖寒时复罩香B431。
误点一痕残泪粉,怕人知。 -
122.《庆春宫·秋感》 宋·吴文英
残叶翻浓,余香栖苦,障风怨动秋声。
云影摇寒,波尘锁腻,翠房人去深扃。
昼成凄黯,雁飞过、垂杨转青。
阑干横暮,酥印痕香,玉腕谁凭。 -
123.《齐天乐·烟波桃叶西陵路》 宋·吴文英
烟波桃叶西陵路,十年断魂潮尾。
古柳重攀,轻鸥聚别,陈迹危亭独倚。
凉飕乍起,渺烟碛飞帆,暮山横翠。
但有江花,共临秋镜照憔悴。 -
124.《扫花游·送春古江村》 宋·吴文英
水园沁碧,骤夜雨飘红,竟空林岛。
艳春过了。
有尘香坠钿,尚遗芳草。
步绕新阴,渐觉交枝径小。 -
125.《垂丝钓近·云麓先生以画舫载洛花宴客》 宋·吴文英
听风听雨,春残花落门掩。
乍倚玉阑,旋剪夭艳。
携醉靥。
放溯溪游缆。 -
126.《西河(中吕商陪鹤林登袁园)》 宋·吴文英
春乍霁。
清涟画舫融泄。
螺云万叠暗凝愁,黛蛾照水。
漫将西子比西湖,溪边人更多丽。 -
127.《探芳新·吴中元日承天寺游人》 宋·吴文英
九街头,正软尘润酥,雪销残溜。
禊赏祇园,花艳云阴笼昼。
层梯峭空麝散,拥凌波、萦翠袖。
叹年端、连环转,烂漫游人如绣。 -
128.《莺啼序·荷和赵修全韵》 宋·吴文英
横塘棹穿艳锦,引鸳鸯弄水。
断霞晚、笑折花归,绀纱低护灯蕊。
润玉瘦,冰轻倦浴,斜拖凤股盘云坠。
听银床,声细梧桐,渐搅凉思。 -
129.《喜迁莺(太蔟宫,俗名中管高宫同丁基仲过希道家看牡丹)》 宋·吴文英
凡尘流水。
正春在、绛阙瑶阶十二。
暖日明霞,天香盘锦,低映晓光梳洗。
故苑浣花沈恨,化作妖红斜紫。 -
130.《六丑(壬寅岁吴门元夕风雨)》 宋·吴文英
渐新鹅映柳,茂苑锁、东风初掣。
馆娃旧游,罗襦香未灭。
玉夜花节。
记向留连处,看街临晚,放小帘低揭。 -
131.《祝英台近》 宋·陈允平
待春来,春又到,花底自徘徊。
春浅花迟,携酒为春催。
可堪碧小红微,黄轻紫艳,东风外、妆点池台。
且衔杯。 -
132.《解语花》 宋·陈允平
鳌峰溯碧,贝阙缘云,桂魄寒光射。
凤檐鸳瓦。
星河际、缥缈绣帘高下。
笙箫奏雅。 -
133.《水调歌头(余初入建府,触妓于马上·后于酒边,妓自言,故赋之)》 宋·刘辰翁
雨声深院里,歌扇小楼中。
当时飞燕马上,妖艳为谁容。
娇颤须扶未稳,腰褭轻笼小驻,玉女最愁峰。
掠鬓过车骤,回首意冲冲。 -
134.《忆旧游(次韵E059·房有怀东园)》 宋·周密
记花阴映烛,柳影飞梭,庭户东风。
彩笔争春艳,任香迷舞袖,醉拥歌丛。
画帘静掩芳昼,云翦玉璁珑。
奈恨绝冰弦,尘消翠谱,别凤离鸿。 -
135.《六么令(云舍赵使君同赋)》 宋·刘埙
晓来寒角,吹起愁相触。
乱云黯淡江渚,疏柳双鸦宿。
锦瑟银屏何处,花雾翻香曲。
柔红娇绿。 -
136.《疏影(余于辛卯岁北归,与西湖诸友夜酌,因有感于旧游,寄周草窗·)》 宋·张炎
柳黄未结。
放嫩晴消尽,断桥残雪。
隔水人家,浑是花阴,曾醉好春时节。
轻车几度新堤晓,想如今、燕莺犹说。 -
137.《水龙吟》 宋·孔夷
岁穷风雪飘零,望迷万里云垂冻。
红绡碎翦,凝酥繁缀,烟深霜重。
疏影沉波,暗香和月,横斜浮动。
怅别来,欲把芳菲寄远,远羌管、吹三弄。 -
138.《水龙吟》 宋·孔夷
岁穷风雪飘零,望迷万里云垂冻。
红绡碎翦,凝酥繁缀,烟深霜重。
疏影沉波,暗香和月,横斜浮动。
怅别来,欲把芳菲寄远,远羌管、吹三弄。 -
139.《思越人(集句)》 宋·郑少微
欲把长绳系日难。
纷纷从此见花残。
休将世事兼身事,须看人间比梦间。
红烛继,艳歌阑。
等闲留客却成欢。
劝君更尽一杯酒,赢得浮生半日闲。 -
140.《落梅花》 宋·王诜
寿阳妆晚,慵匀素脸,经宵醉痕堪惜。
前村雪里,几枝初绽,□冰姿仙格。
忍被东风,乱飘满地,残英堆积。
可堪江上起离愁,凭谁说寄,肠断未归客。