-
261.《叹逝赋》 魏晋·陆机
昔每闻长老追计平生同时亲故,或凋落已尽,或仅有存者。
余年方四十,而懿亲戚属,亡多存寡;昵交密友,亦不半在。
或所曾共游一途,同宴一室,十年之外,索然已尽,以是哀思,哀可知矣,乃作赋曰: 伊天地之运流,纷升降而相袭。
日望空以骏驱,节循虚而警立。 -
262.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
263.《月赋》 南北朝·谢庄
陈王初丧应、刘,端忧多暇。
绿苔生阁,芳尘凝榭。
悄焉疚怀,不怡中夜。
乃清兰路,肃桂苑,腾吹寒山,弭盖秋阪。 -
264.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
265.《行路难·洞庭水上一》 南北朝·吴均
洞庭水上一株桐,经霜触浪困严风。
昔时抽心耀白日,今旦卧死黄沙中。 -
266.《倾杯(林钟商)》 宋·柳永
离宴殷勤,兰舟凝滞,看看送行南浦。
情知道世上,难使皓月长圆,彩云镇聚。
算人生、悲莫悲于轻别,最苦正欢娱,便分鸳侣。
泪流琼脸,梨花一枝春带雨。 -
267.《清平乐》 宋·晏殊
秋光向晚,小阁初开宴。
林叶殷红犹未遍。
雨后青苔满院。
萧娘劝我金卮。
殷勤更唱新词。
暮去朝来即老,人生不饮何为。 -
268.《满江红·江汉西来》 宋·苏轼
江汉西来,高楼下、蒲萄深碧。
犹自带、岷峨云浪,锦江春色。
君是南山遗爱守,我为剑外思归客。
对此间、风物岂无情,殷勤说。 -
269.《鹧鸪天·林断山明竹隐墙》 宋·苏轼
林断山明竹隐墙。
乱蝉衰草小池塘。
翻空白鸟时时见,照水红蕖细细香。
村舍外,古城旁。
杖藜徐步转斜阳。
殷勤昨夜三更雨,又得浮生一日凉。 -
270.《醉落魄》 宋·黄庭坚
苍颜华发。
故山归计无因得。
旧交新贵音书绝。
惟有家人,犹作殷勤别。
离亭欲去歌声咽。
潇潇细雨凉生颊。
泪珠不用罗巾裛。
弹在罗衫,图得见时说。 -
271.《凤求凰》 宋·贺铸
园林幂翠,燕寝凝香。
华池缭绕飞廊。
坐按吴娃清丽,楚调圆长。
歌阑横流美眄,乍疑生、绮席辉光。 -
272.《西江月(咏酴醿菊)》 宋·陈师道
点点轻黄减白,垂垂重露生鲜。
肌香骨秀月中仙。
雪满瑶台曳练。
绰约却宜长见,清真不假余妍。
殷勤与插小婵娟。
要试尊前玉面。 -
273.《红楼慢(赠太守杨太尉)》 宋·吴则礼
声慑燕然,势压横山,镇西名重榆塞。
干霄百雉朱阑下,极目长河如带。
玉垒凉生过雨,帘卷晴岚凝黛。
有城头、钟鼓连云,殷春雷天外。 -
274.《临江仙(郑恒甫画六鹤于浑沦庵,请予题,遂作)》 宋·张继先
莫怪精神都素淡,全谙千载松头。
羽人幽意苦相投。
殷勤争点写,展转动吟酬。
况有咸阳兄弟事,教人闻见忘忧。
我生曾是眷仙标。
一从挥洒后,相继未能休。 -
275.《鹧鸪天(寿太夫)》 宋·向子諲
戏彩堂深翠幕张。
南E97C特地作微凉。
葵花向日枝枝似,蓂草忘忧日日长。
门有庆,福无疆。
老人星与酒生光。
殷勤更假天吴手,倾泻西江入寿觞。 -
276.《石州慢·寒水依痕》 宋·张元干
寒水依痕,春意渐回,沙际烟阔。
溪梅晴照生香,冷蕊数枝争发。
天涯旧恨,试看几许消魂,长亭门外山重叠。
不尽眼中青,是愁来时节。 -
277.《南歌子(四之二)》 宋·邓肃
皓月明腮雪,冷风乱鬓云。
高楼帘幕夜生春。
半醉依人秋水、欲斜倾。
晓雨双溪涨,归舟一叶轻。
杳无青翼寄殷勤。
目断烟波渔火、又黄昏。 -
278.《水调歌头(哭进道·“飞桥自古双溪合,柽柳如今夹岸垂”·么金店别业诗)》 宋·吕渭老
诗人翻水尽,寂寞五侯烟。
醉魂何在,应骑箕尾列青天。
记得平生谈笑,夹岸手栽杨柳,同泛夜深船。
溪水还依旧,深浅半青竿。 -
279.《醉蓬莱》 宋·杨无咎
见禾山凝秀,禾水澄清,地灵境胜。
天与珍奇,产凌霄峰顶。
嫩叶森枪,轻尘飞雪,冠中州双井。
绝品家藏,武陵有客,清奇相称。 -
280.《渔家傲(同前)》 宋·杨无咎
菊暗荷枯秋已满。
枨黄橘绿冬初暖。
草草杯盘成小宴。
殷勤劝。
尊前莫遣霞觞浅。
两鬓从教霜点半。
人生最要长为伴。
举酒岂徒称寿算。
深深愿。
来年更看门风换。