-
381.《劝农二首奉呈同官诸丈》 宋·陈淳祖
乃一秋一冬,愁听鸿飞鸣。
及兹问春半,土暖已足耕。
殷勤劝欠老,尊酒若为情。
我有一瓣香,为尔祈西成。 -
382.《和孟东野韵》 宋·范偃
散策欲薄暮,疏钟犹殷床。
风烟函古趣,岩壑生幽香。
仰首逼象纬,俯视渺川光。
向来非突兀,几成虎豹场。 -
383.《诫儿侄八百字》 宋·范质
去上初释褐,一命列蓬丘。
青袍春草色,白紵弃如仇。
适会龙飞庆,王泽天下流。
尔得六品阶,无乃太为优。 -
384.《题家信后》 宋·高选
十载殷勤训子情,礼闱今幸占微名。
彤庭策献三千字,鹏海风抟九万程。
帽插宫花琼宴罢,身沾仙露赐衣荣。
瞻云北阙人迢递,空忆高堂雪鬓生。 -
385.《宝善堂为薛玄卿题》 宋·黄叔美
人孰不有母,鲜能报其恩。
人孰不有弟,鲜能念同根。
汉兴尺布谣,郑有誓泉言。
所以忧世事,永叹鹡鴒原。 -
386.《题歙州问政山聂道士所居》 宋·黄台
千寻练带新安水,万仞花屏问政山。
自少云霞居物外,不多尘土到人间。
壶悬仙吞岛罢,碗浸星宫沈水闲。
宝籙箧垂金缕带,绛囊绦锁玉连环。 -
387.《杂诗六首》 宋·李若水
门前谁剥啄,云有故人至。
殷勤具鸡黍,莫辞今日醉。
人生若飙驰,世事等鳞次。
区区百无益,杯酒差可贵。
故人首肯之,爱吾言有味。 -
388.《赠水帘洞黄秀才》 宋·林干之
读书避世喧,结庐五云表。
澹泊足生涯,诘曲藏深杳。
仰观红日近,俯视众山小。
沧溟舞澎湃,云气度浩渺。 -
389.《淳佑七年丁未十一月朔蔡久轩自江东提刑归抵》 宋·留梦炎
天地蕃庶草,美恶极莸薰。
古来谁览察,离骚清楚氛。
著作大雅姿,书传挟香芸。
蠹简不烦碎,豕牙贵能豶。 -
390.《有感》 宋·史蒙卿
途穷那免哭,哭罢一高歌。
白日催年急,青山阅世多。
浮生从潦倒,遗恨不消磨。
何许南来雁,殷勤掠暝过。 -
391.《登北固楼》 宋·释法平
不负南徐眼,来看北固云。
金焦两山小,吴楚一江分。
雨气生沧壁,秋声起夕曛。
半生流落恨,此日重殷勤。 -
392.《月石》 宋·吴颐
嫦娥促轻车,翩翩下瑶城。
穷幽得灵山,意欲家平生。
隳石拟素魄,神功夜无声。
佳桂愿托根,老兔祈偕行。 -
393.《跋山谷书范滂传帖》 宋·俞畴
貂珰群雏擅天纲,手驱名流入钩党。
屯云蔽日日光无,卯金神器春冰上。
汝南节士居危邦,志划萧艾扶兰芳。
致君生不逮尧舜,死合夷齐俱首阳。 -
394.《孙氏池亭》 宋·俞瑊
壁介山水间,幽棲愧尸禄。
眠食行坐处,山光水声足。
嗟我心未厌,出郊搜胜躅。
尝闻隐者居,未为人所目。 -
395.《感遇(四首)》 明·郑梦周
淳风去已远,世道日幽昧。
征伐降殷周,祥麟竟遇害。
凤凰化鸡鹜,兰蕙为萧艾。
嗟哉孔与孟,天意屡颠沛。
时运既如此,生民复何赖。
¤ -
396.《观孔义甫与谢致仕诗有感》 宋·郑侠
人生足清闲,天下第一福。
惜哉声与利,举世方逐逐。
君子耀轩裳。
小人腴口腹。 -
397.《田父行》 明·成侃
陇雉双飞草深碧,陇上老人长叹息。
我生今年七十余,手脚胼胝面黧黑。
男婚女嫁知几时,短衣褴衫才掩膝。
昔年召募度流沙,万里归来鬓如雪。
殷勤荷戟还荷锄,石田峣嶰牛蹄脱。
牛蹄脱兮空汗流,独坐茫然心断绝。 -
398.《感事》 明·顾梦圭
殷王祷桑林,断爪念衍咎。
春秋志灾眚,法戒垂不朽。
台寺布贞纯,何必生三秀。
笥有千岁龟,不如人寿耇。
煌煌宝鼎歌,讵协咸英奏。
鹖雀为鸾凤,伊人独颜厚。 -
399.《至正壬辰之春余卧病始起遭时多故奔走山谷间》 明·胡翰
缘山列城郭,岁久亦已颓。
羽檄来何方,工作殷如雷。
六丁运巨石,泉扉荡然开。
不知谁家坟,暴露骨与骸。
古碑置城头,叹息三徘徊。
死者何所知,但为生者哀。
¤ -
400.《予放归至浙中暂憩湖上适冯子仁得宥至自岭南》 明·江以达
相逢先各问容颜,喜极翻疑梦觉关。
我舞君歌三叹息,北来南去一生还。
殷勤劝酒非为别,归到宁亲更出山。
湖主不妨频二仲,与君重醉碧云间。