-
1.《醉落魄》 宋·沈瀛
致知格物。
孔颜学问从兹出。
圣言句句皆真实。
涵养功深,将见自家得。
毋意毋我毋固必。
视听言动非礼勿。
胜己之私之谓克。
克尽私心,天理甚明白。 -
2.《寄题刘渊甫可斋》 宋·曾丰
君子无莫也无适,圣人毋固也毋必。
行藏视彼时所宜,去就惟吾义之适。
吾道难莫难于权,其惟孔子为能然。
胸中还未有孔子,宁堕于偏勿求全。
愿为孔子可斋志,四可犹须省三未。
孟子何当周文王,鲁男善学柳下惠。 -
3.《酬綦毋校书梦耶溪见赠之作》 唐·储光羲
校文在仙掖,每有沧洲心。
况以北窗下,梦游清溪阴。
春看湖水漫,夜入回塘深。
往往缆垂葛,出舟望前林。 -
4.《隆庆徐守作堂名蜀固一夕梦与余赋诗堂上有何》 宋·洪咨夔
蜀踞国上流,蜀固天下固。
欲为天下谋,护蜀风寒处。
极边植藩篱,黄牛白环戍。
中间屹垣墉,武休河池路。 -
5.《寄赠畅当山居》 唐·卢纶
古村荒石路,岁晏独言归。
山雪厚三尺,社榆粗十围。
虬龙宁守蛰,鸾鹤岂矜飞。
君子固安分,毋听劳者讥。 -
6.《蝶恋花》 宋·赵令
援可逾。
既望之夕,张因梯树而逾焉。
达于西厢则户半开矣。
无几红娘复来,连曰:至矣,至矣。 -
7.《水调歌头(幕府诸公有和,再用韵谢之)》 宋·李曾伯
敢问辽天月,历几亿春秋。
老娥盍相刮目,无一语相酬。
似讶经年间阔,类笑衰翁潦倒,岁岁客他州。
清照五湖阔,倦影一萍浮。 -
8.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。 -
9.《鸿门宴》 两汉·司马迁
沛公军霸上,未得与项羽相见。
沛公左司马曹无伤使人言于项羽曰:“沛公欲王关中,使子婴为相,珍宝尽有之。
”项羽大怒曰:“旦日飨士卒,为击破沛公军!”当是时,项羽兵四十万,在新丰鸿门;沛公兵十万,在霸上。
范增说项羽曰:“沛公居山东时,贪于财货,好美姬。 -
10.《廉颇蔺相如列传(节选)》 两汉·司马迁
廉颇者,赵之良将也。
赵惠文王十六年,廉颇为赵将,伐齐,大破之,取阳晋,拜为上卿,以勇气闻于诸侯。
蔺相如者,赵人也,为赵宦者令缪贤舍人。
赵惠文王时,得楚和氏璧。 -
11.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
12.《张益州画像记》 宋·苏洵
至和元年秋,蜀人传言有寇至,边军夜呼,野无居人,谣言流闻,京师震惊。
方命择帅,天子曰:“毋养乱,毋助变。
众言朋兴,朕志自定。
外乱不作,变且中起,不可以文令,又不可以武竞,惟朕一二大吏。 -
13.《六亲五法》 先秦·刘向 编
以家为乡,乡不可为也;以乡为国,国不可为也;以国为天下,天下不可为也。
以家为家,以乡为乡,以国为国,以天下为天下。
毋曰不同生,远者不听;毋曰不同乡,远者不行;毋曰不同国,远者不从。
如地如天,何私何亲?如月如日,唯君之节!御民之辔,在上之所贵;道民之门,在上之所先;召民之路,在上之所好恶。 -
14.《服椒法歌》 宋·陈晔
青城山老人,服椒得妙诀。
年过九十余,貌不类期耋。
再拜而请之,忻然为我说。
蜀椒贰斤净,解盐六两洁。 -
15.《友贤堂》 宋·蔡洸
筑堂傍西庑,非悦轮奂美。
公余竟何之,行行辄至止。
纷纭屏玩好,周遭罗经史。
晤对今伟人,尚论古君子。
择善固毋倦,胜良自自喜。
卫公骨虽朽,妙语犹在耳。 -
16.《奉别唐寺丞丈一首》 宋·度正
正家巴山阳,占田才百亩。
春秋自耕稼,亦足糊其口。
中年或水旱,采蕨充饭糗。
四壁固屡空,满屋贮蝌蚪。 -
17.《秀川馆联句》 宋·黄介
江声床摇寒,山购窗拗绿。
归舟著沙边,客梦绕乡曲。
簪盍豁秋悲,筵开从夜卜。
黄花散疎篱,苍竹围破屋。 -
18.《淳熙内禅颂》 宋·王子俊
太初冥冥,孰究孰营。
羲仪图之,靡丽於成。
有圣惟勋,疏之瀹之。
斧其不条,而荒度之。 -
19.《秀川馆联句》 宋·许子绍
江声床摇寒,山购窗拗绿。
归舟著沙边,客梦绕乡曲。
簪盍豁秋悲,筵开从夜卜。
黄花散疎篱,苍竹围破屋。 -
20.《题苏李泣别图》 明·何乔新
黄云黯欲暮,归骑惨将发。
酾酒上河梁,羞与故人别。
后会不可期,请与君永诀。
祁连山前箭,沙漠窖中雪。