-
1.《母子别》 宋·于石
客游严陵道,中路哭者谁。
哀哀母子别,云是夫弃妻。
百年结欢爱,一旦生别离。
妾去何足怜,怜此乳下儿。 -
2.《子别母呈所翁陈先生》 宋·蒲寿宬
子别母,欲别牵衣意何苦。
母有众儿俱母怜,儿无别母儿谁乳。
海恶宁匪蛟,山饕莫如虎。
小大不相弃,高深自为扈。 -
3.《梦保母如儿时》 宋·姚勉
忆昔儿时衣百花,阿母扶我上戏车。
两岁读书未离乳,书罢寻乳犹归家。
年方十三失阿保,弱冠慈母仙去早。
只今堂上独灵椿,念及庭萱怨露草。
夜来忽梦如儿年,阿保携抱慈母怜。
人生安得常童颠,只作婴儿啼母前。 -
4.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
5.《琴操十首·履霜操》 唐·韩愈
(尹吉甫子伯奇无罪,为后母谮而见逐,自伤作。
本词云:朝履霜兮采晨寒,考不明其心兮信谗言。
孤恩别离兮摧肺肝,何辜皇天兮遭斯愆。
痛殁不同兮恩有偏,谁能流顾兮知我冤) -
6.《琴曲歌辞·履霜操》 唐·韩愈
父兮儿寒,母兮儿饥。
儿罪当笞,逐儿何为。
儿在中野,以宿以处。
四无人声,谁与儿语。
儿寒何衣,儿饥何食。
儿行于野,履霜以足。
母生众儿,有母怜之。
独无母怜,儿宁不悲。 -
7.《哀江头》 明·何白
飞云渡口西风急,津吏停桡刺船立。
始阳公子方垂髫,掩抑依依向余泣。
为言阿父守南康,双旌五马烂生光。
宁知廉吏反成罪,诸孤藐尔身凄凉。 -
8.《湖居感伤》 宋·释智圆
迷真渺无始,飘业产钱唐。
外族宗南郡,门风祖偃王。
微缘先劫种,宿习妙龄彰。
父母怜多病,亲实怪异常。 -
9.《代九九》 唐·元稹
昔年桃李月,颜色共花宜。
回脸莲初破,低蛾柳并垂。
望山多倚树,弄水爱临池。
远被登楼识,潜因倒影窥。 -
10.《西成获稻数十斛辄分三子一甥二首》 明·王跂
九龄文弱骄庭宠,三十清狂恃母怜。
常谓优游堪卒岁,不知饥冻逼衰年。
孤生冯衍陶潜后,譬死男婚女嫁前。
从此折铛煨粥外,赤髭白足是前缘。
¤ -
11.《二叠》 宋·刘克庄
百卉凋零触凛然,谷风栗烈涧冰坚。
阴山餐雪有臣节,中野履霜无母怜。 -
12.《送赵二十一观罕独中迎亲》 宋·李弥逊
得意那知行路难,板舆行处蜀江边。
慈颜未拜心先往,乐事乍闻人共传。
新制衣裳文锦缎,重颁雨露间花笺。
回思三十年中恨,长愿儿生有母怜。 -
13.《屺瞻道中》 宋·马廷鸾
蓐食需明出远村,笋舆咿轧睡昏昏。
禾麻丰岁云连亩,风露高秋水落痕。
清晓跨鞍儿从父,当年戏彩母怜孙。
白头老病松楸隔,一望云飞一断魂。 -
14.《女色无定美赠卿材》 宋·李覯
女色无定美,宠至美则多。
士才无定称,用显称已过。
长字小家子,粲粲秋池荷。
性慧不觉耻,母怜不加诃。 -
15.《陵园妾-怜幽闭也(一作托幽闭,喻被谗遭黜也)》 唐·白居易
陵园妾,颜色如花命如叶。
命如叶薄将奈何,一奉寝宫年月多。
年月多,时光换,春愁秋思知何限。 -
16.《西江月(代五三弟为老母寿)》 宋·张孝祥
慈母行封大国,老仙早上蓬山。
天怜阴德遍人间。
赐与还丹七返。
莫问清都紫府,长教绿鬓朱颜。
年年今日彩衣斑。
兄弟同扶酒盏。 -
17.《鹧鸪天(母侯置酒南教场赏芙蓉)》 宋·陈耆卿
莫惜花前泥酒壶。
沙场千步锦平铺。
将军闲试临边手,按出吴宫小阵图。
清露里,晓霜馀。
娇红淡白更怜渠。
人间落木萧萧下,独倚秋江画不如。 -
18.《挽文魁母齐魏国夫人三首》 宋·邓剡
色养从予季,全忠付伯兮。
一心陵事汉,数语贾兴刘。
海岭太多幸,崦嵫日遽西。
犹怜兼国命,鸾诰湿金泥。 -
19.《咏保母帖》 宋·王易简
黄閍断刻得者谁,双松下殉方壶螭。
其文记述保母李,云是大令之所为。
点画安知尚年少,笔不可制从儿时。
当其翰墨托久计,异哉岁月如前期。 -
20.《林少伊直院母夫人柳氏挽词》 宋·苏籀
英英批凤杰,遗懿诵高堂。
淑质宗姻慕,慈怜寿凯康。
委蛇瞷夫子,勤苦养尊章。
驹隙八旬促,兰陔怆陨霜。