-
201.《依韵和提刑太博嘉雪》 宋·范仲淹
南阳风俗常苦耕,太守忧民敢不诚。
今秋与冬数月旱,二麦无望愁编氓。
龙遁云藏不肯起,荒祠巫鼓徒轰轰。
昨宵天意聚回复,繁阴一布飘寒英。 -
202.《阅古堂诗》 宋·范仲淹
中山天下重,韩公兹镇临。
堂上绘昔贤,阅古以儆今。
牧师六十人,冠剑竦若林。
既瞻古人像,必求古人心。 -
203.《和孙端叟寺丞农具十五首其十五牧笛》 宋·梅尧臣
牧人乐下牧,背骑吹短笛。
声穿吴云低,韵入楚梅的。
谁嗟苦调急,自与幽意寂。
应同尧时民,歌将土壤击。 -
204.《朱武太傅通判常州兼寄胡武平》 宋·梅尧臣
昔我阳夏公,尝兹同郡治。
政余作东园,草木尚有意。
岂不务安养,斯民歌乐易。
是时有贤才,乡举堪皇器。
今方居冢庐,试质当时事。
愿君思前人,文雅庶未墬。 -
205.《对雪示嘉佑》 宋·王禹偁
去年看雪在商州,使君命我山寺头。
峰峦草树六百里,饥鼯冻鸟声啾啾。
山城穷陋无妓乐,何以销得骚人愁。
抱瓶自泻不待劝,乘兴一引连十瓯。 -
206.《四皓庙二首》 宋·王禹偁
秦皇焚旧典,汉祖溺儒冠。
万民在涂炭,四老方宴安。
白云且高卧,紫芝非素餐。
南山正优游,东朝忽艰难。 -
207.《再赋》 宋·陈与义
堂堂李杜坛,谁敢蹑其址。
先生坐坛上,持钺令余子。
由来文字伯,不但表奏伟。
高怀淡无嗜,寓兴或留此。 -
208.《寄题王公明枢使豫章佚老堂》 宋·周必大
君不见当年卫武髦且期,尚欲进德形箴规。
又不见潞公堂过九十,精神折冲夸德威。
公今年才六士耳,朱颜绿鬓俨未衰。
便从午桥乐暇佚,宁独不畏二老讥。 -
209.《次韵临安赵丞读绍运图》 宋·洪咨夔
燧农以前疑传疑,理耶乱耶难尽知。
唐虞三代号极治,说着已是令人悲。
古来神器付有德,人心天命何容私。
使朱与均不豚犬,亦家天下如启时。 -
210.《西湖大醉走笔百韵》 宋·白玉蟾
廼先天皇君,万有七千祀。
迄彼大庭时,对於葛天氏。
邈计几何年,是生余小子。
上清太极公,造道穷天髓。 -
211.《新作春野亭》 宋·蔡襄
太守职民治,诏书劭吾农。
载酒事缅邈,作室当廨中。
况凭轩牖高,中视田野功。
澹沲沐新泽,依微生柔风。 -
212.《游洛川初出厚载门》 宋·邵雍
初出都门外,西南指洛陬。
山川开远意,天地挂双眸。
村落桑榆晚,田家禾黍秋。
民间有此乐,何必待封侯。 -
213.《出都寄二苏》 宋·毛滂
近年好语开蹙额,廊庙主人还稷契。
诸葛亮公彙进民所怀,械必提之右乃挈。
善随类举皆可观, -
214.《奉使契丹二十八首 木叶山》 宋·苏辙
奚田可耕凿,辽土直沙漠。
蓬棘不复生,条干何由作。
兹山亦沙阜,短短见丛薄。
冰霜叶堕尽,鸟兽纷无托。 -
215.《和李诚之待制燕别西湖〈并叙〉》 宋·苏辙
熙宁六年九月,天章阁待制李公,自登州来守此邦。
爱其山川泉石之胜,怡然有久留之意。
此邦之人,安公之惠,亦欲公之久于此也。
然自其始至,而民知其方将复用,惧其不能久矣。 -
216.《奉使契丹二十八首其十四木叶山》 宋·苏辙
奚田可耕凿,辽土直沙漠。
蓬棘不复生,条干何由作。
兹山亦沙阜,短短见丛薄。
冰霜叶堕尽,鸟兽绝无托。 -
217.《李氏园》 宋·苏辙
有客骑白驹,扬鞭入青草。
悠悠无远近,但择林亭好。
萧条北城下,园号李家媪。
系马古车门,随意无洒扫。 -
218.《和子瞻凤翔八观八首其七李氏园》 宋·苏辙
有客骑白驹,扬鞭入青草。
悠悠无远近,但择林亭好。
萧条北城下,园号李家媪。
系马古车门,随意无洒扫。 -
219.《寄致仁欧阳少师》 宋·曾巩
四海文章伯,三朝社稷臣。
功名垂竹帛,风义动簪绅。
此道推先觉,诸儒出后尘。
忘机心皎皎,乐善意循循。 -
220.《投赠徐平江三十韵》 宋·韩元吉
上圣恢方载,吴门翊帝京。
千秋季子国,百雉阖闾城。
屏翰资良牧,文昌辍贰卿。
龙墀虚紫橐,虎节驻红旌。