-
41.《翰林将指下学峡宾声叟为诸友先雨雪载途民亦》 宋·方逢振
空山雪片大如盘,有客远在孤馆眠。
翰林喝马不到地,白帝叱驭亲行鞭。
疾驱滕六笞飞廉,六花急舞狂且颠。
玉皇香案口读宣,深衣大带依然仙。 -
42.《便民诗上颜正叔宣慰广东》 宋·李肖龙
枯苗一著雨,田畴绿芊芊。
蛰虫一逢春,窟穴声阗阗。
馀民望小定,甚于饥渴然。
昔何好弄兵,今何知服田。 -
43.《爱民堂为涪陵卢使君题》 宋·沈继祖
我来盛山郡,从公岁及朞。
公之字鳏寡,乳保于婴儿。
公去再改岁,所去尤见思。
至今盛山民,敬奉卢公祠。 -
44.《宽民堂》 宋·颜耆仲
圣训昭垂本至仁,此堂取义立名新。
通商有道能徕远,计利远心盖为民。
宽赐一分皆德意,奉行两字属微臣。
年年宝货千般集,好是熙台到处春。 -
45.《酬陈齐民见奇》 宋·种放
竹扉常昼掩,幽僻置身安。
自委渔樵分,因思出处难。
周庭方设燎,汉将尚封坛。
莫问渔樵意,人寰事万端。 -
46.《富民犯米四十字以喻之》 宋·朱南杰
彼此有人心,人心即讼庭。
初无深利害,倒自费调亭。
私意生荆棘,公家有典刑。
落便宜是益,座右可刊铭。 -
47.《甲戌乡中民情长句寄彦文布政》 明·龚诩
景泰五年甲戌岁,正当南亩耕耘际。
忽然骤水涨江湖,汹涌浩漫良可畏。
更堪滂沛雨兼旬,大岸小塍俱决溃。
田家男妇奔救忙,力竭气穷无术备。 -
48.《观郑侠流民图》 明·鲁铎
旱风吹沙天地昏,扶携塞道离乡村。
身无完衣腹无食,病羸愁苦难具论。
老人状何似,头先于步足。
无气手中杖与臂,相如同行半作沟。 -
49.《题林盘所学民家藏温日观葡萄》 明·许伯旅
张颠草书天下雄,醉笔往往惊群公。
温师作画亦若是,我知画与书法通。
葡萄何来自西极,枝蔓连云引千尺。
世间画者谁最高,温师自有葡萄癖。 -
50.《江西壬辰秋大旱饥临江守王幼学监簿极力救民》 宋·戴复古
恳切金章奏,精诚玉帝知。
稻粱民性命,丰歉国安危。
苗秀方成实,雨来还及时。
人能合天意,天亦顺人为。 -
51.《伏龙山民宋正甫湖山清隐乃唐诗人陈陶故圃曾》 宋·戴复古
故人昔住金华峰,面带双溪秋水容。
故人今住伏龙山,陈陶故圃茅三间。
千载清风徐孺子,门前共此一湖水。
百花洲上万垂杨,白鸥群里歌沧浪。 -
52.《何季皋司理故人也作诗见相勉意二首》 宋·戴复古
梅花庾岭外,别是一山川。
那使民无讼,须知狱有冤。
心常存正直,法不尚平反。
于氏缘何事,阴功到子孙。 -
53.《人不聊生梅柳早有春意》 宋·戴复古
岁歉家家窘,时危事事难。
出门如有碍,对酒亦无欢。
杨柳含春思,梅花耐岁寒。
少须天意转,谷熟万民安。 -
54.《书意》 宋·陆游
解牛悟养生,牧羊知治民,通一万事毕,我每思古人。
小园财三亩,手自蓻嘉木,先当培其根,又戒无欲速。
老松卧涧底,千岁陵冰霜。
我岂樗栎哉,但取无伐伤。 -
55.《得雨沾足遂有丰年意欣然口占》 宋·陆游
人事销沉渺莽中,此身元合付天公。
儒生可逐惟求忘,社酒常辞不怕聋。
郁郁稻苗欣出穗,汪汪陂水告成功。
老民莫道浑无用,能为明时祝岁丰。 -
56.《蒙恩守东鲁不意流落之余圣朝升之藩镇感而成》 宋·张耒
我诗四十心不动,宠辱悠悠付春风。
圣朝湔洗诸老成,顾我衰晚名亦共。
鲁人诗书久寂寞,间壁不归书府送。
道衰洙泗忽千载,后来为政谁轻重。 -
57.《次韵答尧民》 宋·黄庭坚
君闻苏公诗,疾读思过半。
譬如闻韶耳,三月忘味叹。
我诗岂其朋,组丽等俳玩。
不闻南风弦,同调广陵散。 -
58.《同尧民游灵源庙廖献臣置酒用马陵二字赋诗二》 宋·黄庭坚
灵源庙前木,我昔见拱把。
七年身屡到,郁郁荫檐瓦。
春风响马衔,竝辔客萧洒。
更愿少尹贤,置酒意倾写。 -
59.《同圣民过杨之美听琵琶女奴弹啄木曲亲诸公所》 宋·司马光
坐曹据案心目疲,出门上马行何之。
阙然久不见这美,率意共往初无期。
正逢揽辔欲有适,为我却解连环羁。
闲轩适足容数客,夏木初繁有佳色。 -
60.《四民诗其三·工》 宋·范仲淹
先生教百工,作为天下器。
周旦意不配刊之考工记。
嗟嗟远圣人,製度日以纷。