-
261.《采桑子》 宋·胡夫人
与君别后愁无限,永远团圞。
间阴多方。
水远山遥过断肠。
终朝等候郎音耗,捱过春光。
烟水茫茫。
梅子青青又待黄。 -
262.《腊日游孤山访惠勤惠思二僧》 宋·苏轼
天欲雪,云满湖,楼台明灭山有无。
水清出石鱼可数,林深无人鸟相呼。
腊日不归对妻孥,名寻道人实自娱。
道人之居在何许?宝云山前路盘纡。 -
263.《竹枝词(十首选二)》 清·方文
侬家住在大江东,妾似船桅郎似篷。
船桅一心在篷里,篷无定向只随风。
春水新添几尺波,泛舟小妇解吴歌。
笑指侬如江上月,团圆时少缺时多。 -
264.《绮怀十六首》 清·黄景仁
楚楚腰肢掌上轻,得人怜处最分明。
千围步障难藏艳,百合葳蕤不锁情。
朱鸟窗前眉欲语,紫姑乩畔目将成。
玉钩初放钗初堕,第一销魂是此声。 -
265.《中吕·山坡羊》 元·陈草庵
伏低伏弱,装呆装落,是非犹自来着莫。
任从他,待如何?天公尚有妨农过,蚕怕雨寒苗怕火。
阴,也是错;晴,也是错。
身无所干,心无所患,一生不到风波岸。 -
266.《口技》 清·林嗣环
京中有善口技者。
会宾客大宴,于厅事之东北角,施八尺屏障,口技人坐屏障中,一桌、一椅、一扇、一抚尺而已。
众宾团坐。
少顷,但闻屏障中抚尺一下,满坐寂然,无敢哗者。 -
267.《登永嘉绿嶂山》 南北朝·谢灵运
裹粮杖轻策,怀迟上幽室。
行源径转远,距陆情未毕。
澹潋结寒姿,团栾润霜质。
涧委水屡迷,林迥岩逾密。 -
268.《秋日三首》 宋·秦观
霜落邗沟积水清,寒星无数傍船明。
菰蒲深处疑无地,忽有人家笑语声。
月团新碾瀹花瓷,饮罢呼儿课楚词。
风定小轩无落叶,青虫相对吐秋丝。 -
269.《塞鸿秋·春情》 元·张可久
疏星淡月秋千院,愁云恨雨芙蓉面。
伤情燕足留红线,恼人鸾影闲团扇。
兽炉沉水烟,翠沼残花片。
一行写入相思传。 -
270.《感讽六首》 唐·李贺
人闲春荡荡,帐暖香扬扬。
飞光染幽红,夸娇来洞房。
舞席泥金蛇,桐竹罗花床。
眼逐春瞑醉,粉随泪色黄。 -
271.《忆江上吴处士》 唐·贾岛
闽国扬帆去,蟾蜍亏复团。
秋风生渭水,落叶满长安。
此地聚会夕,当时雷雨寒。
兰桡殊未返,消息海云端。 -
272.《洞仙歌·津亭回首》 清·朱彝尊
津亭回首,望高城天远,何况城中玉人面。
数邮签万里,岭路千重,行不得,懊恼鹧鸪啼遍。
郁孤台畔水,解送归人,三板轻船疾如箭。
指点莫愁村,树下门前,怪别后双蛾较浅。
若不是,临风暗相思,肯犹把留题,旧时团扇。 -
273.《洞仙歌·东风几日》 清·朱彝尊
东风几日,觉寒犹甚。
纤手偷携笑齐禁。
对初三微月,重到团栾,铺地水处处袜罗凉浸。
周郎三爵后,顾曲无心,争忍厌厌夜深饮。 -
274.《拟咏怀诗 二十》 南北朝·庾信
在死犹可忍。
为辱岂不宽。
古人持此性。
遂有不能安。 -
275.《相和歌辞·江南曲》 唐·陆龟蒙
为爱江南春,涉江聊采蘋。
水深烟浩浩,空对双车轮。
车轮明月团,车盖浮云盘。
云月徒自好,水中行路难。
遥遥洛阳道,夹岸生春草。
寄语棹船郎,莫夸风浪好。 -
276.《西江月·莫问丹砂铅鼎》 元·姬翼
莫问丹砂铅鼎,休披虎绕龙蟠。
中间妙处自相谩。
业识忙忙不算。
六欲七情灰灭,五行四象云攒。
放行收聚一团栾。
赤水神珠炳焕。 -
277.《出塞 一》 南北朝·薛道衡
高秋白露团。
上将出长安。
尘沙塞下暗。
风月陇头寒。 -
278.《悼室人诗》 南北朝·江淹
颢颢气薄暮。
{艹/敕}{艹/敕}清衾单。
阶前水光裂。
树上雪花团。
庭鹤哀以立。
云鸡肃且寒。
方东有苦泪。
承夜非膏兰。
从此永黯削。
萱叶焉能宽。 -
279.《杨照承议芦雁枕屏》 宋·毕士安
画师不肯传风蝶,故作枯乾逞奇绝。
清秋未合结繁阴,深户何从洒飞雪。
雪里鸭儿苦耐寒,眠沙枕浦白云团,黄芦槭槭枝叶乾。
江头鸣雁恰飞起,恍如身到潇湘间。 -
280.《句》 宋·谌祜
观空观化此凭栏,会合人间景一团。
棋罢客随流水散,酒阑花带夕阳看。