-
381.《临溪寺》 宋·范成大
万山绕竮伶,二水奔澒洞。
亭亭林中寺,金碧灿檐栋。
解鞍得蒲团,卧受瓦炉供。
少捐一炊顷,暂作百年梦。 -
382.《次韵徐子礼提举莺花亭》 宋·范成大
滩长石出水鸣堤,城郭西头旧小溪。
游子断魂招不得,秋来春草更萋萋。
愁边逢酒却成憎,衣带宽来不自胜。
烟水苍茫外沙路,东风何处拄枯藤? -
383.《上元纪吴中节物俳谐体三十二韵》 宋·范成大
斗野丰年屡,吴台乐事并
灯市蚤投琼,酒垆先叠鼓。
价喜膏油贱,祥占雨雪晴。
篔簹仙子洞,菡萏化人城。 -
384.《说虎轩夜坐》 宋·范成大
白云深处卧痴顽,挂起东窗水月宽。
但得好诗生眼底,何须宝刹现毫端。
一身莫作官身想,万境都如梦境看。
蟹舍邻翁能日醉,呼来分与一蒲团。 -
385.《四月五日集陈园照山堂》 宋·范成大
寻壑经丘到此堂,官闲聊作送春忙。
短篱水面残红满,团扇风前众绿香。
尽卷帘旌延竹色,深斟杯酒纳山光。
洞门无锁城门近,转午鸡啼日正长。 -
386.《次韵谢李安上惠茶》 宋·秦观
故人早岁佩飞霞,故遣长须致茗芽。
寒橐遽收诸品玉,午瓯初试一团花。
著书懒复追鸿渐,辨水时能效易牙。
从此道山春困少,黄书剩校两三家。 -
387.《秋雨》 宋·陆游
山深草木久已荒,昼昏风雨殊未止。
看书不觉向壁卧,煎茶欲罢推枕起。
清心正付竹罏香,漱齿每挹岩泉水。
与世不谐元有命,闭门自适差可喜。
少年痴绝晚乃悟,束缚珠襦均一死。
悠然袖手倚蒲团,洗尽玉关心万里。 -
388.《夙兴》 宋·陆游
客中睡眠少,常以鸡鸣兴。
新炭炽宿火,膏油续残灯。
焚香倚蒲团,外静中已凝。
荣辱两不到,淡如秋水澄。
出定窗已白,炯炯寒日升。
厨人作芋糁,供此在家僧。 -
389.《小酌》 宋·陆游
帘外桐疏见露蝉,一壼聊醉嫩寒天。
团脐磊落吴江蟹,缩项轮囷汉水鲂。
投老宦游真漫尔,平生怀抱固超然。
文书缚急何由耐,会向长安市上眠。 -
390.《夏日睡起》 宋·陆游
簟纹似秋水,含风蹙微漪。
帐幅如春烟,缥缈不受吹。
团扇堕枕边,皎皎素月晖。
非睡复非觉,心定息自迟。
茶熟我亦起,寒泉掬珠玑。
浮瓜空把玩,甚矣今年衰! -
391.《夜思》 宋·陆游
苍颜华鬓久低摧,叹息何堪岁月催!残暑已随团扇去,新凉还傍短檠来。
月痕澹澹侵苔砌,云叶萧萧覆水台。
簿领沈迷无日了,试凭诗思洗氛埃。 -
392.《初夏野兴》 宋·陆游
得意烟霞不讳穷,一庵聊寄寂寥中。
山从树杪参差见,水过花阴曲折通。
闲倚胡床溯新月,时停团扇受微风。
元知梦境无真实,不待邯郸觉後空。 -
393.《子遹入城三宿而归独坐凄然示以此篇》 宋·陆游
吾儿早自立,所惧非饥寒。
我归自僊蓬,再疏请挂冠。
明恩华其行,汝亟忝一官。
得禄宁甚远,惧违菽水欢。 -
394.《庵中晨起书触目》 宋·陆游
山重水复怯朝寒,一卷窗间袖手看。
朱担长瓶列云液,绛囊细字拆龙团。
数峰移自侏儒国,一研来从黯淡滩。
要识放翁顽钝处,胸中七泽著犹宽。 -
395.《泛舟自中堰入湖》 宋·陆游
水缩沙洲出,霜清木叶丹。
鹭群横澹霭,鸦阵报初寒。
冷落人情见,衰迟世念阑。
惟留一句子,村舍话团圞。 -
396.《下元日五更诣天庆观宝林寺》 宋·陆游
朝罢琳宫谒宝坊,强扶衰疾具簪裳。
拥裘假寐篮舆稳,夹道吹烟桦炬香。
楼外晓星犹磊落,山头初日已苍凉。
鸣驺应有高人笑,五斗驱君早夜忙。 -
397.《冬夜独酌》 宋·陆游
寒水茫茫浸月明,疏钟杳杳带霜清。
一樽浊酒有妙理,十里荒鸡非恶声。
物外虽增新跌宕,胸中未洗旧峥嵘。
颓然坐睡蒲团稳,残火昏灯伴五更。 -
398.《怡斋》 宋·陆游
东湖仲夏草树荒,屋古无人亭午凉。
萱房微呀不见日,笋箨自解时吹香。
野藤蟠屈入窗罅,湿菌扶疏生屋梁。
跨沟数椽最幽翳,涨水及槛雨败墙。 -
399.《复雨》 宋·陆游
催唤儿童扫绿苔,长歌清啸兴悠哉!
林间子堕知梅熟,水面痕生验雨来。
往事已成孤枕梦,故人谁共一樽开?
自怜未负年华在,素扇团团月样裁。 -
400.《秋近颇有凉意》 宋·陆游
平旦面数箸,晡时饭一杯。
枝梧长日过,怅望早秋来。
团扇寻诗写,缁巾借样裁。
惟应水边坐,待得市船回。