-
1.《水调歌头(送曹侍郎归永嘉)》 宋·洪咨夔
四海止斋老,百世水心翁。
都将不尽事业,付与道俱东。
气脉中庸大学,体统采薇天保,几疏柘袍红,千仞倚寥碧,一点驾归鸿。
扈江蓠,贯薜荔,制芙蓉。 -
2.《水心先生为赵振文作马塍歌次韵》 宋·刘克庄
洛阳牡丹隔万里,棘荒姚魏扶不起。
马塍近在杭州陌,野人只向诗中识。
匀朱傅粉初窥墙,海棠为屋辛夷房。
千林春色已呈露,一株国艳犹閟藏。 -
3.《水心即事六乎兼谢吴民表宣义》 宋·叶适
吴翁肥遁逾七十,朮老芝荒手自锄。
惠我篇章成锦字,西邻得伴亦堪书。 -
4.《七十翁吟七言十绝》 宋·方回
顿尔缪为象山学,雕吾痛绝水心文。
潜天诗格温夫字,掩耳平生不愿闻。 -
5.《醉翁亭记》 宋·欧阳修
环滁皆山也。
其西南诸峰,林壑尤美,望之蔚然而深秀者,琅琊也。
山行六七里,渐闻水声潺潺而泻出于两峰之间者,酿泉也。
峰回路转,有亭翼然临于泉上者,醉翁亭也。 -
6.《渔翁》 唐·柳宗元
渔翁夜傍西岩宿,晓汲清湘燃楚竹。
烟销日出不见人,欸乃一声山水绿。
回看天际下中流,岩上无心云相逐。 -
7.《醉翁操·琅然》 宋·苏轼
琅琊幽谷,山水奇丽,泉鸣空涧,若中音会,醉翁喜之,把酒临听,辄欣然忘归。
既去十余年,而好奇之士沈遵闻之往游,以琴写其声,曰《醉翁操》,节奏疏宕而音指华畅,知琴者以为绝伦。
然有其声而无其辞。
翁虽为作歌,而与琴声不合。 -
8.《水龙吟·老来曾识渊明》 宋·辛弃疾
老来曾识渊明,梦中一见参差是。
觉来幽恨,停觞不御,欲歌还止。
白发西风,折腰五斗,不应堪此。
问北窗高卧,东篱自醉,应别有,归来意。 -
9.《题曾光表山水图》 明·罗玘
我恨不如江头人,茅屋四壁旁无邻。
茅穿雨漏岁一缚,松叶为盖沙为茵。
大儿五更催解缆,去时冥冥天尚暗。
老妻走出呼小儿,大儿小儿下幽磡。 -
10.《天池寺夜与主僧觉翁圆上共坐谈浯溪山水之胜》 宋·董嗣杲
空云驾我登天池,江山秋渺无津涯。
涉溪蓦栈借杖藜,光景体认裁诗。
峥嵘寺门窝风低,塔铃喧风际天吹。
方丈轩槛供毗尼,老僧喜气扬须眉。