-
381.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
382.《送友人归山歌二首》 唐·王维
〔离骚题作山中人〕
山寂寂兮无人。
又苍苍兮多木。
群龙兮满朝。 -
383.《遣骑迎家久稽来讯》 宋·杨万里
还家家尚缅,迎家家未来。
去住两不知,安否更相猜。
偶思十年事,谁谓今岁乖。
始我离高安,述职朝天街。 -
384.《录梦篇》 宋·黄庭坚
春风乱思兮吹管弦,春日醉人兮昏欲眠。
却万物而观性兮,如处幽篁之不目天。
试纵神而不御兮,如有顺心之酒然。
委蜩甲而去化,乘白云而上仙。 -
385.《西禅听戴道士弹琴》 宋·黄庭坚
灵宫苍烟荫老柏,风吹霜空月生魄。
群鸟得巢寒夜静,市井收声虚室白。
少年抱琴为予来,乃是天台桃源未归客。
危冠匡坐如无傍,弄弦铿铿灯烛光。 -
386.《上平西 此下原有凤栖梧日月循环一首,缘暗》 宋·无名氏
引清风,邀明月,去来兮。
省多少闲是闲非。
临山近水,近些松竹向些梅。
小院活计没多般,诗酒琴棋。 -
387.《秋风变》 宋·白玉蟾
一从佳人去,念念思杳魂。
顷刻不离怀,梦寐常温温。
幽人非好色,脂粉何万群。
良马只一鞍,好花只一春。 -
388.《画竹歌为道士詹明德赋》 明·刘基
我所思兮在潇湘,苍梧九疑渺无际,但见绿竹参天长。
上有寒烟凝不飞,下有流水声琅琅。
中有万古不尽离别泪,化作五色丹霞浆。
穿崖贯石出厚地,风吹露涤宵有光。 -
389.《擢彼乔松》 明·刘基
擢彼乔松,在彼丘阿。
岁莫凄风,飒为枯柯。
忧来伤心,云如之何。
瞻彼昊天,曷其有宜。 -
390.《上姑丈闾丘通牧少卿》 宋·李廌
天下一大器,安危系平倾。
哲王慎民监,措术如和羹。
辛甘或偏长,非可制割烹。
五味既可口,君子尝曰平。 -
391.《钱检法及代期以诗告别因次其韵》 宋·仲并
昔年两岸柳,逢春正依依。
扁舟转河曲,风光随处宜。
弹指岁云何,秋风橘柚垂。
折腰得斗粟,未救臣朔饥。 -
392.《春游曲》 宋·陈允平
长安二月东风里,千红陌上香尘起。
都人欢呼去踏青,马如游龙车如水。
两两三三争买花,青楼酒旗三百家。
长安酒贵人未醉,岸头芳草日半斜。 -
393.《门有车马客》 宋·王炎
乌鹊绕屋鸣,有客停征騑。
问客何自来,君家寄家书。
摄衣起迎客,开书多苦辞。
蕣花不长好,玉颜亦易衰。 -
394.《饮马和城窟》 宋·赵汝鐩
乌骓马,紫游韁,戍夫一鞭天一方。
揆程想过长城下,思古筑役摧人肠。 -
395.《旅邸秋晚二首》 宋·王镃
井梧敲尽石阑风,放入斜阳水底红。
秋思渐消离思长,一声过雁翠楼东。 -
396.《解棋》 宋·艾性夫
两雄相持机不发,一着输先智相轧。
退守皆虞虎穴空,通和不肯鸿沟割。
危枰已属堕甑里,巧势争看强弩末。
疲思嘿嘿鬼神寂,密运茫茫天地阔。 -
397.《送程桂轩子方还罗治先墓》 宋·方回
周宣中兴常武雅,程伯休父为司马。
其先重黎掌天地,此佐尹氏征伐者。
颜曾思复有七篇,孰云轲死道不传。
洛中二程忽突起,乃有明道与伊川。 -
398.《送宋春卿之官湘阴》 宋·陆文圭
乾霜落丹枫,潮水清且浅。
雅志君山高,离思湘江晚。
利名登津要,孤介分疏远。
来暮彼虽嗟,去思此难挽。
何当升台端,绣斧烦临遣。 -
399.《忆旧寄金陵凭寿之》 宋·宋无
忆昔江东日,离居吒孟娄。
儒家见君好,谈度偶情亲。
南斗文昌近,西山爽气新。
骊珠惊俗眼,琼树倚芳晨。 -
400.《次韵签判张太博移竹》 宋·苏颂
梁苑有修竹,移来正得时。
新开一斋馆,分植两轩墀。
璅碎青金影,纤圆碧玉枝。
物应人共美,性与地兼宜。