-
481.《燕歌行》 唐·屈同仙
君不见渔阳八月塞草腓,征人相对并思归。
云和朔气连天黑,蓬杂惊沙散野飞。
是时天地阴埃遍,瀚海龙城皆习战。 -
482.《酬庞十兵曹》 唐·高适
忆昔游京华,自言生羽翼。
怀书访知己,末路空相识。
许国不成名,还家有惭色。
托身从畎亩,浪迹初自得。 -
483.《答侯少府》 唐·高适
常日好读书,晚年学垂纶。
漆园多乔木,睢水清粼粼。
诏书下柴门,天命敢逡巡。
赫赫三伏时,十日到咸秦。 -
484.《真定即事,奉赠韦使君二十八韵》 唐·高适
飘泊怀书客,迟回此路隅。
问津惊弃置,投刺忽踟蹰。
方伯恩弥重,苍生咏已苏。
郡称廉叔度,朝议管夷吾。 -
485.《送殿中杨监赴蜀见相公(杜鸿渐镇蜀,辟杨炎为判官)》 唐·杜甫
去水绝还波,泄云无定姿。
人生在世间,聚散亦暂时。
离别重相逢,偶然岂定期。
送子清秋暮,风物长年悲。 -
486.《送高司直寻封阆州》 唐·杜甫
丹雀衔书来,暮栖何乡树。
骅骝事天子,辛苦在道路。
司直非冗官,荒山甚无趣。
借问泛舟人,胡为入云雾。 -
487.《赠崔十三评事公辅》 唐·杜甫
飘飘西极马,来自渥洼池。
飒飁定山桂,低徊风雨枝。
我闻龙正直,道屈尔何为。
且有元戎命,悲歌识者谁。 -
488.《送邬三落第还乡》 唐·钱起
郢客文章绝世稀,常嗟时命与心违。
十年失路谁知己,千里思亲独远归。
云帆春水将何适,日爱东南暮山碧。 -
489.《送李判官赴桂州幕》 唐·钱起
欲知儒道贵,缝掖见诸侯。
且感千金诺,宁辞万里游。
雁峰侵瘴远,桂水出云流。
坐惜离居晚,相思绿蕙秋。 -
490.《闲居酬张起居见赠》 唐·钱起
在林非避世,守拙自离群。
弱羽谢风水,穷愁依典坟。
良知不遐弃,新咏独相闻。
能使幽兴苦,坐忘清景曛。
前山带乔木,暮鸟联归云。
向夕野人思,难忘骑省文。 -
491.《送襄阳卢判官奏开河事》 唐·钱起
千里趋魏阙,一言简圣聪。
河流引关外,国用赡秦中。
有诏许其策,随山兴此功。
连云积石阻,计日安波通。 -
492.《代书寄上李广州》 唐·独孤及
皖水望番禺,迢迢青天末。
鸿雁飞不到,音尘何由达。
独有舆人歌,隔云声喧聒。
皆称府君仁,百越赖全活。 -
493.《送陈兼应辟兼寄高適、贾至》 唐·独孤及
结绿处燕石,卞和不必知。
所以王佐才,未能忘茅茨。
罢官梁山外,获稻楚水湄。
适会傅岩人,虚舟济川时。 -
494.《伤春赠远》 唐·独孤及
去水流年日并驰,年光客思两相随。
咨嗟斑鬓今承弁,惭愧新荷又发池。
杨柳逶迤愁远道,鹧鸪啁哳怨南枝。
忆君何啻同琼树,但向春风送别离。 -
495.《寄刘方平》 唐·皇甫冉
坐忆山中人,穷栖事南亩。
烟霞相亲外,墟落今何有。
潘郎作赋年,陶令辞官后。
达生遗自适,良愿固无负。
田取颍水流,树入阳城口。
岁暮忧思盈,离居不堪久。 -
496.《海上诗送薛文学归海东》 唐·刘昚虚
何处归且远,送君东悠悠。
沧溟千万里,日夜一孤舟。
旷望绝国所,微茫天际愁。
有时近仙境,不定若梦游。 -
497.《蝉鸣一篇五章》 唐·宋华
蝉其鸣矣,于彼疏桐。
庇影容迹,何所不容。
嘒嘒其长,永托于风。 -
498.《酬张少尹秋日凤翔西郊见寄》 唐·耿湋
鼎气孕河汾,英英济旧勋。
刘生曾任侠,张率自能文。
官佐征西府,名齐将上军。
秋山遥出浦,野鹤暮离群。 -
499.《湖南雪中留别》 唐·戎昱
草草还草草,湖东别离早。
何处愁杀人,归鞍雪中道。
出门迷辙迹,云水白浩浩。
明日武陵西,相思鬓堪老。 -
500.《骆家亭子纳凉》 唐·戎昱
江湖思渺然,不离国门前。
折苇鱼沈藻,攀藤鸟出烟。
生衣宜水竹,小酒入诗篇。
莫怪侵星坐,神清不欲眠。