-
81.《清平乐·留人不住》 宋·晏几道
留人不住。
醉解兰舟去。
一棹碧涛春水路。
过尽晓莺啼处。
渡头杨柳青青。
枝枝叶叶离情。
此后锦书休寄,画楼云雨无凭。 -
82.《清平乐·春宵睡重》 宋·辛弃疾
春宵睡重,梦里还相送。
枕畔起寻双玉凤,半日才知是梦。
一从卖翠人还,又无音信经年。
却把泪来作水,流也流到伊边。 -
83.《新雁过妆楼·中秋后一夕李方庵月庭延客命小妓过新水令坐间赋词》 宋·吴文英
阆苑高寒。
金枢动、冰宫桂树年年。
翦秋一半,难破万户连环。
织锦相思楼影下,钿钗暗约小帘间。 -
84.《送曹能始还闽中 分赋得李白诗湖清霜镜晓》 明·王嗣经
归客金陵道,霜帆梦镜湖。
天秋水衣敛,海曙日轮孤。
幔卷波纹縠,舟凌露藻珠。
潮平光稍白,风定浪还无。
清映冰花薄,澄涵锦树铺。
鸟来分水碧,人去乱汀菰。
贺监风流在,临风酹一觚。 -
85.《大道歌》 宋·白玉蟾
乌飞金,兔走玉,三界一粒粟。
山河大地几年尘,阴阳颠倒入玄谷。 -
86.《旱久无水王伯容分惠桃源大谿泉将以长篇水至》 宋·楼钥
七十老翁门昼闭,终日萧然无一事。
却因不雨动衰怀,拥笏黄堂与祠祀。
兼旬旱涸舟不通,井泉欲竭知无计。
僮奴抱瓮扣比邻,水不得清仅无滓。 -
87.《拟古十二首》 唐·李白
青天何历历,明星如白石。
黄姑与织女,相去不盈尺。
银河无鹊桥,非时将安适。
闺人理纨素,游子悲行役。 -
88.《过秦楼·大石》 宋·周邦彦
水浴清蟾,叶喧凉吹,巷陌马声初断。
闲依露井,笑扑流萤,惹破画罗轻扇。
人静夜久凭阑,愁不归眠,立残更箭。
叹年华一瞬,人今千里,梦沉书远。 -
89.《诉衷情·送春》 宋·万俟咏
一鞭清晓喜还家。
宿醉困流霞。
夜来小雨新霁,双燕舞风斜。
山不尽,水无涯。
望中赊。
送春滋味,念远情怀,分付杨花。 -
90.《水调歌头·题剑阁》 宋·崔与之
万里云间戍,立马剑门关。
乱山极目无际,直北是长安。
人苦百年涂炭,鬼哭三边锋镝,天道久应远。
手写留屯奏,炯炯寸心丹。 -
91.《早秋山居》 唐·温庭筠
山近觉寒早,草堂霜气晴。
树凋窗有日,池满水无声。
果落见猿过,叶干闻鹿行。
素琴机虑静,空伴夜泉清。 -
92.《答客难》 两汉·东方朔
客难东方朔曰:“苏秦、张仪一当万乘之主,而身都卿相之位,泽及后世。
今子大夫修先王之术,慕圣人之义,讽诵诗书百家之言,不可胜记,著于竹帛;唇腐齿落,服膺而不可释,好学乐道之效,明白甚矣;自以为智能海内无双,则可谓博闻辩智矣。
然悉力尽忠,以事圣帝,旷日持久,积数十年,官不过侍郎,位不过执戟。
意者尚有遗行邪?同胞之徒,无所容居,其故何也?”东方先生喟然长息,仰而应之曰:“是故非子之所能备。 -
93.《水龙吟·小楼连苑横空》 宋·秦观
小楼连苑横空,下窥绣毂雕鞍骤。
朱帘半卷,单衣初试,清明时候。
破暖轻风,弄晴微雨,欲无还有。
卖花声过尽,斜阳院落;红成阵,飞鸳甃。 -
94.《酒泉子·水碧风清》 五代·顾敻
水碧风清,入槛细香红藕腻。
谢娘敛翠,恨无涯,小屏斜。
堪憎荡子不还家,谩留罗带结。
帐深枕腻炷沉烟,负当年。 -
95.《水龙吟 余始年二十馀,岁在丁未,与故人东》 金朝·蔡松年
余言,怀卫间风气清淑,物产奇丽,相约他年为终焉之计。
尔后事与愿违,遑遑未暇。
故其晚年诗曰,梦想淇园上,春林布谷声。
又曰,故交半在青云上,乞取淇园作醉乡,盖志此也。 -
96.《赋得河中之水曲》 宋·董嗣杲
清莫清兮河中水,白莫白兮头上丝。
河清头白自千古,有身清白知为谁。
提篮采桑西城妇,容发蓬勃霜色欺。
传是长安估安女,二八嫁与东邻儿。 -
97.《赋运使张大监道州石山以张诗平地风澜险于水》 宋·项安世
枚回洲边春水生,日光照縠波文平。
绣衣使者何世上,彩舟唤客论交情。
平生择交不择利,俗子纷纷卧之地。
少年所识惟石君,晚岁相从不相弃。 -
98.《题叶英州清白亭》 宋·曾丰
一元之气天得清,推为覆帱万物生。
四时之气秋得白,推为揪敛万物成。
清白为德盖如此,我公可独取于水。
水生于天落于秋,妙与万物为终始。 -
99.《九日登巴陵置酒望洞庭水军》 唐·李白
九日天气清,登高无秋云。
造化辟川岳,了然楚汉分。
长风鼓横波,合沓蹙龙文。
忆昔传游豫,楼船壮横汾。 -
100.《括水调歌》 宋·林正大
庐山几千仞,屹立并长江。
杨澜左里,洪涛巨浪日春撞。
风止雪消冰净,相与泊舟登岸,攀磴望空谾。
岩壑响松桧,巨石激流淙。