-
141.《恼如霜露,慧日能消除·”]》 唐·白居易
吾道寻知止,君恩偶未忘。
忽蒙颁凤诏,兼谢剖鱼章。
莲静方依水,葵枯重仰阳。
三车犹夕会,五马已晨装。 -
142.《汲江煎茶》 宋·苏轼
活水还须活火煮,自临钓石取深清[1]:
大瓢贮月归春瓮,小杓分江入夜瓶。
雪乳已翻煎处脚[2],松风忽作泻时声。
枯肠未易禁三碗[3],坐听荒城长短更。 -
143.《汲江煎茶》 宋·苏轼
活水还须活火烹,?唐人云:茶须缓火炙,活火煎。
?自临钓石取深清。
大瓢贮月归春瓮,小杓分江入夜瓶。
茶雨已翻煎处脚,松风忽作泻时声。
枯肠未易禁三碗,坐数荒村长短更。 -
144.《刘丑厮诗》 宋·苏轼
刘生望都民,病羸寄空窑。
有子曰丑厮,十二行操瓢。
墦间得馀粒,雪中拾堕樵。
饥饱共生死,水火同焚漂。 -
145.《和陶与殷晋安别》 宋·苏轼
孤生知永弃,末路嗟长勤。
久安儋耳陋,日与雕题亲。
海国此奇士,官居我东邻。
卯酒无虚日,夜棋有达晨。 -
146.《清溪词》 宋·苏轼
大江南兮九华西,泛秋浦兮乱清溪。
水渺渺兮山无蹊,路重复兮居者迷。
烂青红兮粲高低,松十里兮稻千畦。
山无人兮云朝跻,霭蒙蒙兮渰凄凄。 -
147.《东坡八首(并叙)》 宋·苏轼
余至黄州二年,日以困匮,故人马正卿哀余乏食,为于郡中请故营地数十亩,使得躬耕其中。
地既久荒为茨棘瓦砾之场,而岁又大旱,垦辟之劳,筋力殆尽。
释耒而叹,乃作是诗,自愍其勤,庶几来岁之入以忘其劳焉。
废垒无人顾,颓垣满蓬蒿。 -
148.《游章义寺》 宋·王安石
九日章义寺,倦游因解镳。
拂榻寄午梦,起寻北山椒。
岑蔚鸟绝迹,悲鸣唯一蜩。
欢言与僧期,於此共箪瓢。 -
149.《马上转韵》 宋·王安石
三月杨花迷眼白,四月柳条空老碧。
年光如水尽东流,风物看看又到秋。
人世百年能几许,何须戚戚长辛苦。
富贵功名自有时,箪瓢捽茹亦山雌。 -
150.《豫章道中次韵答曾子固》 宋·王安石
离别何言邂逅同,今知相逐似云龙。
苍烟白雾千山合,绿树青天一水容。
已谢道涂多自放,将归田里更谁从。
庞公有意安巢穴,肯问箪瓢与万锺。 -
151.《悼王致处士》 宋·王安石
处士生涯水一瓢,行年七十更萧条。
老妻稻下分遗秉,弱子松间拾堕樵。
岂有声名高後世,遂无饘粥永今朝。
穷魂散漫知何处,甬水东西不可招。 -
152.《西山寻辛谔》 唐·孟浩然
漾舟乘水便,因访故人庄。
落日清川里,谁言独羡鱼?
石潭窥洞彻,沙岸历纡徐。
竹屿见垂钓,茅斋闻读书。
款言忘景夕,清兴属凉初。
回也一瓢饮,贤哉常晏如。 -
153.《送遂宁何道士自潭湘归蜀》 宋·范成大
尘埃波浪几东西,归去丹瓢挂杖藜。
戊己炉中真造化,功成分我一刀圭。
书剑飘然席未温,火云扑地暑烟昏。
山黄水浊湖南路,竹月荷风忆范村。 -
154.《幽居即事》 宋·陆游
屏居江海涯,杳杳菰蒲深,俛仰夏令中,泽国正多阴。
桑椹熟以紫,水鸟时遗音。
偶得一瓢酒,邻里聊相寻。 -
155.《楼上醉歌》 宋·陆游
我游四方不得意,阳狂施药成都市,大瓢满贮随所求,聊为疲民起憔悴。
瓢空夜静上高楼,买酒卷帘邀月醉。
醉中拂剑光射月,往往悲歌独流涕。
*却君山湘水平,斫却桂树月更明。
丈夫有志苦难成,修名未立华发生。 -
156.《晚游东园》 宋·陆游
药瓢藜杖合施行,独往山林已歃盟。
傍水断云含暮色,拂檐高竹借秋声。
痴人自作浮生梦,腐骨那须後世名。
莫笑吟哦无阙日,老来未尽独诗情。 -
157.《十月四日,同子文,克信,子潜,子直,材翁》 宋·杨万里
诚斋老子不柰静,偶拄乌藤出苔径。
独游无伴却成愁,群从同行还起兴。
每过一家添一人,须臾保社如烟云。
褰裳涉溪溪水浅,著屦度桥桥柱新。 -
158.《林景思寄赠五言,以长句谢之》 宋·杨万里
华亭沉虞卿,惠山尤延之。
每见无杂语,只说林景思。
试问景思有何好,佳句惊人人绝倒。
句句飞从月外来,可羞王公荐穹昊。 -
159.《写真自赞五首》 宋·黄庭坚
饮不过一瓢,食不过一箪,田夫亦不改其乐,而夫子不谓之能贤,何也。
颜渊当首出万物,而奉以四海九州,而享之若是,故曰人不堪其忧。
若余之於山泽,鱼在深藻。
鹿得丰草,伊其野性则然。 -
160.《招子高二十二韵兼简常甫世弼》 宋·黄庭坚
我行向厌次,夏扇日在摇。
甘瓜未除垄,高柳尚鸣蜩。
驾言聊摄归,飞霜晓封条。
负薪泣裘褐,公子御狐貂。