-
121.《漫兴 其九》 元·王冕
密树连云湿,荒村入径斜。
山童分紫笋,野老卖黄瓜。
忽要千钧弩,寻求百姓家。
予生为计拙,见景重咨嗟。 -
122.《读书》 宋·曾巩
吾性虽嗜学,年少不自强。
所至未及门,安能望其堂。
荏苒岁云几,家事已独当。
经营食众口,四方走遑遑。 -
123.《戏笔卖鱼歌为陈检讨题》 明·解缙
长廊翠壁春风香,千丝绿玉垂青杨。
沉沉雨湿鸳鸯瓦,飞絮无声吹嫩凉。
百战健儿花刺身,雕龙缬锦青作鳞。
蛇子锁甲蛛网结,甘作中年无事人。 -
124.《满庭芳 述怀》 元·丘处机
漂泊形骸,颠狂踪迹,状同不系之舟。
逍遥终日,食饱恣遨游。
任使高官重禄,金鱼袋、肥马轻裘。
争知道,庄周梦蝶,蝴蝶梦庄周。 -
125.《打麦》 宋·张舜民
打麦打麦,彭彭魄魄。
声在山南应山北,四月太阳出东北。
才离海峤麦尚青,转到天心麦已熟。
鹖旦催人夜不眠,竹鸡叫雨云如墨。 -
126.《次史德载韵示诸孙》 宋·牟巘
我家无绛帐,贫贱人所弃。
忽闻唔咿声,老怀倍欢喜。
比邻亦惊怪,捩眼不敢睨。
先生史鱼直,自谓骨不媚。 -
127.《水调歌头·鲸川四重午》 元·王旭
鲸川四重午,岁月若飘风。
诗书万卷何事,白首课儿童。
试把楚词高咏,更取清尊细酌,醒醉竟谁同。
俯仰百年了,求足不求丰。 -
128.《南归诗十八首》 明·李流芳
驱车出郭门,行行憩逆旅。
童仆相为言,有客驰马去。
云追南行者,昨已奉严旨。
闻之一惊叹,我罪以何抵。 -
129.《题王叔明墨竹为郑叔度赋》 明·方孝孺
吴下王蒙艺且文,吴兴赵公之外孙。
黄尘飘荡今白发,典刑远矣风流存。
华亭朱芾称善画,每观蒙画必叹诧。
谓言妙处逼古人,世俗相传倍增价。 -
130.《沔阳秩满北上汉水舟中感旧书怀却寄污郡诸寮》 明·李濂
我本山海姿,躬耕嵩少阳。
八岁学籀篆,十岁《急就章》。
孺小不知难,欲升钟索堂。
波磔竟无成,临池心内伤。 -
131.《宋奥寄友》 宋·陈某
落日犹未落,青山还自青。
鸟飞云外见,泉过竹边听。
童子求新汲,先生守旧扃。
相看不相见,应註太玄经。 -
132.《诫儿侄八百字》 宋·范质
去上初释褐,一命列蓬丘。
青袍春草色,白紵弃如仇。
适会龙飞庆,王泽天下流。
尔得六品阶,无乃太为优。 -
133.《画角辞》 宋·何麟瑞
莫吹角,吹得梅花片片落。
朝吹暮吹吹不了,盘古不知坐成老。
童男童女求蓬山,何如此器束之高阁间。
金盘擎露仙人掌,何如敕断此声勿用响。
不知今日复明日,两鬓常常黑如漆。
莫吹角,天寒岁晚情更恶。 -
134.《望海石》 宋·胡融
枯藤拄苔磴,长啸凌秋风。
天空白露下,碧落摩青铜。
夜半见海日,发轫扶桑红。
黄支与流求,出没白浪中。 -
135.《仙都山》 宋·胡升
鼎湖不可见,巍然但孤峰。
特立亘万古,气压诸山雄。
黄帝久得仙,游行跨飞龙。
至今世俗传,尚指辇路通。 -
136.《太仓隆福寺创观音院以诗百韵寄妙观大师且呈》 宋·郏亶
珍重妙观师,书来再三读。
不蒙促归计,乃忧旷笺牍。
疑师未相知,待我尚尘俗。
窃闻构新殿,东畔建廊屋。 -
137.《泛汝联句》 宋·孙永
平居厌城郭,具舟泛清汝。
蓝光一水远,铁色两岩古。
日华动中流,沙纹乱前渚。
湍鸣达公桥,草绿襄王墓。 -
138.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
139.《吴孙王墓》 宋·杨友夔
阖闾城南荒之捕,昔谁葬者孙豫州。
久无过客为下马,时有牧童来放牛。
居然珍宝出光怪,识者夜见踪共由。
玉环金碗到城市,土花不蚀馀千秋。 -
140.《送杜靖国知连州》 宋·郑侠
杜氏世德光无前,声华行实相辉鲜。
蒉之职也在刀匕,亲举罚爵平公筵。
预之闻见合左氏,春秋大法因粲然。
诗为郡守称杜母,南阳之人今尚传。