-
81.《谒仙观二首》 唐·马戴
我生求羽化,斋沐造仙居。
葛蔓没丹井,石函盛道书。
寒松多偃侧,灵洞遍清虚。
一就泉西饮,云中采药蔬。 -
82.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
83.《山中有招》 唐·刘驾
朗朗山月出,尘中事由生。
人心虽不闲,九陌夜无行。
学古以求闻,有如石上耕。
齐姜早作妇,岂识闺中情。 -
84.《览张骞传》 唐·邵谒
采药不得根,寻河不得源。
此时虚白首,徒感武皇恩。
桑田未闻改,日月曾几昏。
仙骨若求得,垄头无新坟。
不见杜陵草,至今空自繁。 -
85.《南泾渔父》 唐·陆龟蒙
予方任疏慵,地僻即所好。
江流背村落,偶往心已嫪。
田家相去远,岑寂且纵傲。
出户手先筇,见人头未帽。 -
86.《寄怀华阳道士》 唐·陆龟蒙
华阳门外五芝生,餐罢愁君入杳冥。
遥夜独栖还有梦,昔年相见便忘形。
为分科斗亲铅椠,与说蜉蝣坐竹棂。 -
87.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
88.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
89.《和陶渊明贫士诗七首》 唐·唐彦谦
贫贱如故旧,少壮即相依。
中心不敢厌,但觉少光辉。
向来乘时士,亦有能奋飞。
一朝权势歇,欲退无所归。 -
90.《和陶渊明贫士诗七首》 唐·唐彦谦
贫贱如故旧,少壮即相依。
中心不敢厌,但觉少光辉。
向来乘时士,亦有能奋飞。
一朝权势歇,欲退无所归。 -
91.《山居即事四首》 唐·吴融
桂树秋来风满枝,碧岩归日免乖期。
故人尽向蟾宫折,独我攀条欲寄谁。
不傲南窗且采樵,干松每带湿云烧。
庖厨却得长兼味,三秀芝根五朮苗。 -
92.《题庐岳刘处士草堂》 唐·杜荀鹤
仙境闲寻采药翁,草堂留话一宵同。
若看山下云深处,直是人间路不通。
泉领藕花来洞口,月将松影过溪东。
求名心在闲难遂,明日马蹄尘土中。 -
93.《和郑拾遗秋日感事一百韵》 唐·韦庄
祸乱天心厌,流离客思伤。
有家抛上国,无罪谪遐方。
负笈将辞越,扬帆欲泛湘。
避时难驻足,感事易回肠。 -
94.《偶题二首》 唐·徐夤
买骨须求骐骥骨,爱毛宜采凤凰毛。
驽骀燕雀堪何用,仍向人前价例高。
赋就长安振大名,斩蛇功与乐天争。
归来延寿溪头坐,终日无人问一声。 -
95.《寄庐山庄隐士》 唐·李中
烟萝拥竹关,物外自求安。
逼枕溪声近,当檐岳色寒。
药苗应自采,琴调对谁弹。
待了浮名后,依君共挂冠。 -
96.《和门下殷侍郎新茶二十韵》 唐·徐铉
暖吹入春园,新芽竞粲然。
才教鹰觜拆,未放雪花妍。
荷杖青林下,携筐旭景前。
孕灵资雨露,钟秀自山川。 -
97.《勖曹生》 唐·卢鉟
桑扈交飞百舌忙,祖亭闻乐倍思乡。
尊前有恨惭卑宦,席上无憀爱艳妆。
莫为狂花迷眼界,须求真理定心王。
游蜂采掇何时已,只恐多言议短长。 -
98.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
99.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
100.《妙喜寺达公禅斋寄李司直公孙、房都曹德裕…四十二韵》 唐·皎然
我祖传六经,精义思朝彻。
方舟颇周览,逸书亦备阅。
墨家伤刻薄,儒氏知优劣。
弱植庶可凋,苦心未尝辍。