-
101.《谏逐客书》 先秦·李斯
臣闻吏议逐客,窃以为过矣。
昔穆公求士,西取由余于戎,东得百里奚于宛,迎蹇叔于宋,来邳豹、公孙支于晋。
此五子者,不产于秦,而穆公用之,并国二十,遂霸西戎。
孝公用商鞅之法,移风易俗,民以殷盛,国以富强,百姓乐用,诸侯亲服,获楚、魏之师,举地千里,至今治强。 -
102.《朋党论》 宋·欧阳修
臣闻朋党之说,自古有之,惟幸人君辨其君子小人而已。
大凡君子与君子以同道为朋,小人与小人以同利为朋,此自然之理也。
然臣谓小人无朋,惟君子则有之。
其故何哉?小人所好者禄利也,所贪者财货也。 -
103.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
104.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
105.《九思》 两汉·王逸
逢尤
悲兮愁,哀兮忧!
天生我兮当闇时,被诼谮兮虚获尤。
心烦憒兮意无聊,严载驾兮出戏游。 -
106.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
107.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
108.《登庞公读书堂》 宋·陈居仁
相君事业慕皋夔,被遇王家泰定时。
曾向云窗研汉简,故应画栋产灵芝。
文镵金石流芳在,像托丹青亘世垂。
盛烈丰功难具述,烂然国史著猷为。 -
109.《岘山诗》 宋·李淑
岘山如闯襄庐南,钜平跻赏留爱谈。
官邪俗沦祭不屋,君来怀古茵凭惭。
孤峰嵚岖汉之曲,云梁月皋万螺矗。
轻裘四眺风物佳,宾客文章欢意促。 -
110.《钧天》 宋·毛吾竹
鸢飞鱼跃,凫短鹤长。
各适其适,孰尤彼苍。
奈何人异於万物,身备乎五常。
学关乎经济,志效乎忠良。 -
111.《诗一首》 宋·王象祖
皋夔周公佐中古,萧曹房杜兴汉唐。
因时因事修治效,不谈道学亦何妨。 -
112.《庆游宝制》 宋·吴同山
梅花玉立雪尤禁,岁岁吹香伴细斟。
日看篁车归戏彩,未夸荷橐已横金。
水云生阅市朝事,砥柱不移丘壑心。
德望益尊身暂退,他年乃听卫公箴。 -
113.《和蓬莱阁赏雪赋诗》 宋·许安世
南国收藏晚,{左上昔下八右今}天凛烈兴。
日行黄道市,神御坎宫乘。
元化初施种,穷阴乍丧朋。
气随钧外转,云自泽中腾。 -
114.《篆冢歌(有序)》 元·钱惟善
包羲卦画龟龙出,颉俑造书鬼夜泣。
俯观鸟兽迒蹄迹,依类象形文字立。
以迄五代咸东封,改易殊体靡有同。
周官保氏教国子,六书大义开群蒙。 -
115.《秋兴亭》 元·余阙
涉江登危榭,引望二川流。
双城共临水,两岸起飞楼。
汉渚深初绿,江皋迥易秋。
金风扬素浪,丹霞丽彩舟。 -
116.《赋得东美人临潭水二十韵》 明·等慈润公
窈窕东邻媛,明靥绿水洲。
有怀殊缱绻,无梦独夷犹。
泛瑟来湘浦,为云下楚丘。
洛妃娇自倚,汉女愧同游。 -
117.《城夜》 明·胡侍
露下庭皋秋夜清,星河冉冉动高城。
林乌自避厨烟宿,旅雁孤随海月鸣。
塞上风云还澒洞,客中钟鼓最分明。
金支翠节归何晚,璧水瑶山拥汉京。 -
118.《李郎中元任别湖上因赠醉歌》 明·孙一元
李侯出海珊瑚树,青云白曜光彩露。
束发挟书游帝京,四十为官守郎署。
前年出使越江皋,佐省均输分节旄。
汉之唐刘晏,王事给办民无劳。 -
119.《和韵虎丘游集》 明·王璲
中吴饶佳游,兹山极殊观。
磅礴踞皋陆,巑岏轶霄汉。
灵岩南蔽亏,震泽西衍漫。
岧峣见城堞,参差瞻里闬。 -
120.《长歌行寄吕中甫山人》 明·杨承鲲
壮游归来一何晚,雪里黄精不得饭。
太行句注俱眼前,只尺青霞梦修阪。
潞洲鲜红味辛剧,广野毭太缱绻。
沈殿曳裙代殿同,馆中词赋凌锦虹。