-
21.《梁冀》 宋·张耒
力回汉鼎未收功,又道将军世上雄。
不悟折腰同龋齿,百般装束为秦宫。 -
22.《五哀诗故国子博士部公》 宋·王禹偁
汾阳饱经术,赋性甚坦率。
在昔举神童,广场推杰出。
尚书诵在口,何论落自笔。
总角取科名,弱冠纡缨绂。 -
23.《八十吟十绝》 宋·刘克庄
文叔差增似往时,君房只是向来痴。
谁知有个羊裘叟,汉鼎悬渠一钓丝。 -
24.《贞牟书事》 宋·陈与义
留侯辟谷年,汉鼎无余功。
子真策不售,脱迹市门中。
神仙非异人,由来本英雄。
抚世独余事,用舍何必同。 -
25.《读蜀志》 宋·郑獬
曹公屈指当时辈,天下英雄数使君。
髀肉消来还感泣,争教汉鼎不三分。 -
26.《次韵赵帅寒食四首》 宋·陈造
散吏容陪汉鼎臣,隆隆恩意为谁新。
重来画戟凝香地,烂醉琼枝璧月春。 -
27.《曹魏二首》 宋·陈造
睢盱汉鼎漫心劳,梦觉俄惊马食槽。
马渐天飞龙在井,当途能得几时高。 -
28.《富池祠》 宋·李流谦
卷雪楼高首重回,江东那得许人材。
只应汉鼎三分后,便有英雄一聚来。 -
29.《将作监栽竹徐直翁清叟俾予书植贤亭三大字以》 宋·魏了翁
气端解使四时青,万物彫零独典刑。
严子高风扶汉鼎,包胥劲节撼秦庭。 -
30.《高龙学挽诗》 宋·魏了翁
蜀自开禧后,西垂畏廪秋。
更经两单阏,尽弃五边州。
新沔依同谷,中梁恃武休。
匆匆移米领,往往阻金牛。 -
31.《题桃源图》 宋·魏了翁
伏胜高堂书已出,窦公制氏乐犹传。
鲁生力破秦仪陋,商皓终扶汉鼎颠。
隐者宁无人礼义,武陵独匪我山川。
若将此地为真有,乱我彝伦六百年。 -
32.《堪笑》 宋·方岳
堪笑山阳汉鼎移,智如文若岂难知。
定嫌佐命居人后,略一昌言死亦痴。 -
33.《题刊匠图书册》 宋·方岳
黄金汉鼎青错落,绿玉秦玺红屈蟠。
龙翔凤翥入刀笔,宝晋山林风月寒。 -
34.《阻风》 宋·方岳
佳处何妨住,江晴倚落晖。
野船穿树过,沙鸟带云飞。
寺有唐碑古,山羞汉鼎非。
长安多过客,留墨满苔矶。 -
35.《闷成》 宋·华岳
勿忧李广不封侯,广不封侯未足忧。
汉鼎不烹曹操肉,吴钩空断伍员头。
鸿门自昔推屠狗,虎帐于今愧沐猴。
千万南阳遇徐庶,为言豪杰尚缧囚。 -
36.《除浙西宪舟过钓台有感》 宋·陈傅良
一再登临万事非,裹头还已雪垂垂。
敢论笔力今无恨,欲附碑阴始不疑。
台阁有人堪共政,江山如此且随宜。
论功汉鼎吾何有,自是风流百代师。 -
37.《晓登吴山二首》 宋·陈杰
汉鼎犹分二,梁瓯未阙全。
宸居本无外,王业偶成偏。
艺祖肇各祀,嫡孙方四传。
会将新雨露,遍洒旧山川。 -
38.《七十翁五言十首》 宋·方回
诗家自有律,高处在平中。
能使生为熟,何愁拙不工。
严祠七里濑,汉鼎一丝风。
敢谓方虚叟,还如陆放翁。 -
39.《梁父吟》 宋·于石
建安天下如溃瓜,一榻之外非吾家。
黄屋飘飖定何许,龙为鱼兮鼠为虎。
老瞒持力敢欺天,朵颐汉鼎方垂涎。
紫髯将军一攘臂,控荆引越三千里。 -
40.《过汉故城》 唐·王绩
大汉昔未定,强秦犹擅场。
中原逐鹿罢,高祖郁龙骧。
经始谋帝坐,兹焉壮未央。
规模穷栋宇,表里浚城隍。