-
41.《汝州吴学士观我斋分韵得真字》 宋·陈与义
狂夫缚轩冕,自许稷契身。
静者乐山林,谓是羲皇人。
不如两忘抉,内保一色醇。
伟哉道山杰,滞此汝水滨。 -
42.《韩玉汝使归》 宋·曾巩
顾命逮殊邻,輶轩遵此道。
公府戒行期,禁庭颁重宝。
积雪正东流,度河盛前导。
士勇践胡尘,马骄嘶塞草。 -
43.《送韩玉汝使两浙》 宋·曾巩
使传东驰下九天,此邦曾屈试鸣弦。
仁声又向新年入,惠泽犹为故老传。
翠巘烟云生席上,沧溟风雨到樽前。
经营智力量多余,赏燕谁酬白雪篇。 -
44.《和安汝功采紫竹杖篇》 宋·刘子翚
赤藤表珍奇,桃竹寄吟玩。
高情在丘壑,微物怀深睠。
徽工匝远林,弥山选一干。
云根傍岸蹙,椹色涵霜变。 -
45.《次韵玉汝》 宋·韩维
浮生难得是华颠,美景能并属禁烟。
况值公庭多暇日,且欣农亩兆丰年。
曾裁酒量容杯斝,谓品歌声被管弦。
莫道老人无气力,能排万事付陶然。 -
46.《奉寄汝守仲仪舅》 宋·韩维
尝提十万师,为国扞羌寇。
严兵坐大府,诸将无与右。
旌纛俨成列,钟鼓振前后。
曰赏固自我,有诛孰敢救。 -
47.《临汝遇雨》 宋·韩维
回风萧飒过山西,一望平郊雨脚齐。
但使农畴苏旱稼,敢辞客路踏春泥。
暮投野寺明灯宿,声入幽窗绿树低。
明日尘清洛阳道,呼童严驾候晨鸡。 -
48.《和余汝霖雪七绝》 宋·胡寅
低唱谁家有女伶,映窗那用读书声。
何当翠被同君猎,得兽雄夸得句清。 -
49.《得友人俞玉汝书云客游建业月尝能致钱十万时》 宋·赵蕃
士有孟东野,荐乃乾退之。
五十才一尉,俸钱仍半支。
嗟予亦蹇者,白发方糟醨。
因声谢吾友,十万亦多为。 -
50.《寄郑龙川子汝瞻岩翁二首一叙别怀一谢惠端砚》 宋·王迈
汝瞻当日预文盟,七十人中最妙龄。
别久恨无书寄雁,夜深犹记案帷萤。
我叨天寺登科甲,子盍心期绍品丁。
后会阿蒙须刮目,流声不减国兰馨。 -
51.《赵玉汝自作戏墨见寄各题六言其上·脊令》 宋·方岳
水落寒塘初冷,霜倒枯荷半倾。
莫倚尾能涎涎,踏深一片秋声。 -
52.《声声慢·心浮易动》 元·侯善渊
心浮易动,熟景难忘。
驱驰镇日忙忙。
已过中年,有若日暮之光。
恰如残灯怕晓,似风飘、败叶凋黄。 -
53.《次韵胡抚干雪诗每句寓再字仍用汝阴诗禁》 宋·项安世
积疑茶井实,高恐剑峰平。
星暗楚双路,津迷洛两生。
随风来不断,洊水冻无声。
已觉一为甚,更堪三后行。 -
54.《游城西故赵尚书果园与萧文明李士常陈玉汝潘》 明·李东阳
残樽系马立斜阳,忽送秋声满树凉。
花落始知留客久,雨来偏为作诗忙。
山堂竹户寒犹闭,石径苔泥滑不妨。
独有园人爱沾洒,不随僮仆问归装。
¤ -
55.《和元汝功登城有感》 宋·郭印
荒城缘蔓草,峭壁累咸鹾。
山木秋尤少,江云晚更多。
寺乌千点集,塞雁一声过。
锦水归心切,渔衣负绿蓑。 -
56.《市桥间竹鸡声》 宋·钱时
泥滑滑,向谁语,山南山北幽林裹。
一朝笼入闹廛中,犹自千声万声不知止。
尔勿呼,人憎汝。 -
57.《与汝翔晚行》 宋·丘葵
偶植忘形友,田间步晚清。
四围山木合,一片夕阳明。
倚杖数归翮,隔溪闻唤声。
行来僧寺歇,又得问无生。 -
58.《子宝东归以嘤其鸣矣求友声为韵作古诗七章宽》 宋·孙应时
岁寒松柏苍,波动金石止。
物生不自别,有时正须此。
真源在极致,空谈非实理。
玉汝其或成,造物恩大矣。 -
59.《雨中寄顾汝和舍人》 明·王稚登
花间小雨湿衣轻,夜半思君隔凤城。
尚食宫监邀翰墨,射声校尉识书名。
斋庐西畔濡毫待,香案前头捧砚行。
汉武若言封禅事,茂陵今已著书成。 -
60.《相和歌辞·江南曲》 唐·丁仙芝
长干斜路北,近浦是儿家。
有意来相访,明朝出浣纱。
发向横塘口,船开值急流。
知郎旧时意,且请拢船头。