-
61.《祭妹文》 清·袁枚
乾隆丁亥冬,葬三妹素文于上元之羊山,而奠以文曰:呜呼!汝生于浙,而葬于斯,离吾乡七百里矣;当时虽觭梦幻想,宁知此为归骨所耶?汝以一念之贞,遇人仳离,致孤危托落,虽命之所存,天实为之;然而累汝至此者,未尝非予之过也。
予幼从先生授经,汝差肩而坐,爱听古人节义事;一旦长成,遽躬蹈之。
呜呼!使汝不识《诗》、《书》,或未必艰贞若是。
余捉蟋蟀,汝奋臂出其间;岁寒虫僵,同临其穴。 -
62.《形影神三首》 魏晋·陶渊明
贵贱贤愚,莫不营营以惜生,斯甚惑焉;故极陈形影之苦,言神辨自然以释之。
好事君子,共取其心焉。
形赠影
天地长不没,山川无改时。 -
63.《梦登河汉》 宋·梅尧臣
夜梦上河汉,星辰布其傍。
位次稍能辩,罗列争光芒。
自箕历牛女,与斗直相当。
既悟到上天,百事应可详。 -
64.《黠鼠赋》 宋·苏轼
苏子夜坐,有鼠方啮。
拊床而止之,既止复作。
使童子烛之,有橐中空。
嘐嘐聱聱,声在橐中。 -
65.《胡笳十八拍》 魏晋·蔡琰
我生之初尚无为,我生之后汉祚衰。
天不仁兮降乱离,地不仁兮使我逢此时。
干戈日寻兮道路危,民卒流亡兮共哀悲。
烟尘蔽野兮胡虏盛,志意乖兮节义亏。 -
66.《杨柳》 宋·陈景沂
为尔生来体态柔,因情感物寓风流。
汝无血气何知觉,自是诗人想像求。 -
67.《和东坡韵二首》 宋·文及翁
身满华严法界中,香厨底事感天童。
那知本觉从何觉,才悟真空自不空。
若有相时元说梦,到无言处却收功。
一钩月上星三点,汝向西床我面东。 -
68.《次史德载韵示诸孙》 宋·牟巘
我家无绛帐,贫贱人所弃。
忽闻唔咿声,老怀倍欢喜。
比邻亦惊怪,捩眼不敢睨。
先生史鱼直,自谓骨不媚。 -
69.《酹江月》 元·刘处玄
寿过彭祖,更官高一品,石崇贵富。
古往今来人世事,觉了不堪重虑。
归去渊明,乘舟范蠡,先已超升去。
真通道德,*却死沉阴路。 -
70.《金缕曲 送可与,即用其韵》 元·张之翰
乐府宁无路。
彼区区、斜门枉迳,少人知处。
从得君词惊且讶,醉里坡仙曾遇。
是梦里、稼翁教汝。 -
71.《醉义歌》 金朝·寺公大师
晓来雨霁日苍凉,枕帏摇曳西风香。
困眠未足正展转,儿童来报今重阳。
吟儿苍苍浑塞色,客怀衮衮皆吾乡。
敛衾默坐思往事,天涯三载空悲伤。 -
72.《楞严经偈》 宋·蔡卞
觉海性澄图,图澄觉元妙。
元明照生所,所立照性亡。
迷妄有虚空,依空立世界。
相想澄国土,知觉乃众生。 -
73.《隆兴书堂自警三十五首》 宋·陈淳
二程十四五,即为圣人徒。
汝年已蹉跎,得无惊觉乎。 -
74.《龟溪即事五首》 宋·高斯得
王庭陟俊茂,三年虱其间。
愚忠竟何补,积咎成丘山。
愧彼海上沤,临机鴥其翻。
昭□□□□,嗟嗟亦胡颜。
汝今尚无觉,复倚荣辱关。
晨门独何人。
永 -
75.《答东阁》 宋·刘植
盎乏储空谩自豪,掬泉当酒味尤高。
卖文近觉马卿倦,脱赠今无范叔袍。
松下耕樵相尔汝,人间膏火自煎熬。
荆山山里山如壁,壁罅犹堪种碧桃。 -
76.《喜雨望巴罗二山》 宋·罗点
叔元不冠椎两髽,萦青绾绿如堆鸦。
{上髟下监}鬖远望毛发古,日日惟闻餐暮霞。
吾家公远更清绝,带眼不穿衣不结。
好风吹袂任飘摇,夜夜惟闻弄明月。 -
77.《春怀》 宋·吴端
柳阴满地水平池,门掩青春刻漏迟。
蝶梦任渠分尔汝,蛙声谁复计公私。
刘伶混世酒一石,梁叔逃名歌五噫。
午睡觉来风动竹,自收隔夜着残棋。 -
78.《游处州石门洞赋长句二十韵》 宋·徐恢
我闻石洞今几年,一朝来系秋风船。
大船膖肛小船远,渔舟替涉幽涧泉。
拖舟上上抵砂砾,更与略彴相夤缘。
黄冠道士衣翩翩,殷勤为我临涧边。 -
79.《勉子》 宋·郑氏
夏日林间风,汝父心樊笼。
冬寒一炉火,严凝我独坐。
汝父为官逋,四海镇区区。
别汝始经年,汝父鬓皤然。 -
80.《同辰玉过澹圃》 明·陈继儒
解带入幽丛,微凉下井桐。
谁为起予者,取次得君同。
雀乳槐花雨,鱼皦稻叶风。
琴尊不觉暮,归路月华东。
山镵汲冢书千笈,雨甲烟芽菜一筐。
羡汝半生真可了,满鞋红叶看斜阳。