-
101.《示子聿》 宋·陆游
故山谁伴隐茅茨,幸有吾家大耳儿。
雨暗小窗分夜课,雪迷长鑱共朝饥。
名场未捷宁妨学,史限虽严不废诗。
我死汝应传钵袋,勉持愚直报明时。 -
102.《戒杀》 宋·陆游
物生天地间,同此一太虚,林林各自植,但坐形骸拘;日夜相残杀,曾不置斯须,皮毛备裘褐,膏血资甘腴。
鸡鹜羊彘辈,尚食稗与刍;飞潜何预汝,祸乃及禽鱼。
豺虎之害人,亦为饥所驱;汝顾不自省,何暇议彼欤?又于人类中,各私六尺躯,方其忿怒时,流血视若无。
我欲反其源,默观受气初,梃刃之所加,惨若在我肤。 -
103.《与子坦子聿游明觉十四韵》 宋·陆游
我自何山来,觅路占楼钟。
联翩两葛巾,跌宕一短筇。
深谷已曛黑,夕阳犹半峰。
堂中千岁师,磊砢如古松。 -
104.《子遹入城三宿而归独坐凄然示以此篇》 宋·陆游
吾儿早自立,所惧非饥寒。
我归自僊蓬,再疏请挂冠。
明恩华其行,汝亟忝一官。
得禄宁甚远,惧违菽水欢。 -
105.《二感》 宋·陆游
狸奴睡被中,鼠横若不闻。
残我架上书,祸乃及斯文。
乾鹊下屋檐,鸣噪不待晨。
但为得食计,何曾问行人。
惰得暖而安,饥得饱而驯,汝计则善矣,我忧难具陈。 -
106.《逆旅》 宋·陆游
秋晚南山行,小蹇就店秣。
我亦念少休,无奈市儿聒。
嗟尔亦坐饥,锱铢苦争夺。
其心计亦厌,陷溺无自脱。 -
107.《小儿入城》 宋·陆游
小儿破帽出求师,老父寒炉夜画诗。
不耐青灯写孤影,聊呼薄酒慰长饥。
我今仅守诗书业,汝勿轻捐少壮时。
但恨北风如许恶,湖桥归路想流澌。 -
108.《蜉蝣行》 宋·陆游
蜉蝣至细能知时,舂风磑雨占无遗。
蜻蜓满空乃不知,庭除一出无归期。
乐哉蜻蜓高下飞,蜉蝣未尽何忧饥。
檐间蜘蛛亦伺汝,吐丝织纲腹如鼓。 -
109.《子聿欲暂归山阴见乃翁作恶遂不行赠以此诗》 宋·陆游
钟鸣岂复夜行时,文字相娱赖此儿。
欲去复留知汝孝,未言先泣叹吾衰。
两篇易象能忘老,百亩山畲可免饥。
但报家僮多酿酒,一栏红药是归期。 -
110.《雀啄粟》 宋·陆游
坡头车败雀啄粟,桑下饷来乌攫肉。
乘时投隙自谓才,苟得未必为汝福。
忍饥蓬蒿固亦难,要是少远弹射辱。
老农辍耒为汝悲,岂信江湖有鸿鹄。 -
111.《九月七日子坦子聿俱出歛租谷鸡初鸣而行甲夜》 宋·陆游
仲秋谷方登,螟生忽告饥。
艰难冀一饱,俯仰事已非。
贷粮助耕耘,客主更相依。
一旦忽如此,欲语涕屡挥。 -
112.《子虡当以十月离淝上喜而有作》 宋·陆游
十月霜侵客子衣,片帆计已发淮淝。
山林独往我何敢?州县徒劳儿未非。
传舍方寒索调护,里门终日待来归。
解装且共灯前语,万事真当付一欷。 -
113.《子遹读书常至夜分作此示之》 宋·陆游
我为无才老把鉏,汝穷亦复坐迂疏。
夜灯咏史虫吟草,朝几陈书獭祭鱼。
未至苦饥依马磨,不妨相守卧蜗庐。
业成自有能知赏,家世从来典石渠。 -
114.《示儿子》 宋·陆游
禄食无功我自知,汝曹何以报明时?为农为士亦奚异,事国事亲惟不欺。
道在六经宁有尽,躬耕百亩可无饥。
最亲切处今相付,熟读周公七月诗。 -
115.《晨起待子聿归》 宋·陆游
老人盥栉罢,坐待汝晨省;忽思隔重关,怀抱增耿耿。
小雨暗北窗,谁与慰凄冷?卷书默袖手,奈此清昼永!悬知河桥下,亦已唤舴艋。
长路归当饥,呼童具汤饼。 -
116.《子虡调官行在寓{左飠右兹}团巷,初冬遽寒甚》 宋·陆游
岁晚江湖行路难,一樽何日共开颜?
汝方僵卧{左飠右兹}团巷,我亦饥吟饭颗山。 -
117.《摇落吟》 宋·陆游
素秋欲尽风雨恶,千林如扫俱摇落。
年运而往秋复冬,念念元知已非昨。
痴人顾欲吝此生,放翁悯汝笑绝缨。
发毛爪齿俱外物,天地大化终无情。
我贫无以遗儿子,惟有一言持付尔:仕宦要能当百挫,为农饥死无游惰。 -
118.《南山》 宋·张耒
南山凤凰双翅垂,口不妄食腹苦饥。
山前老鸢饱腐鼠,凭恃风日群游嬉。
俯身视凤有骄色,凤不汝较空嗟咨。
九韶一奏为君举,坐看百鸟相随飞。 -
119.《霜后步西园》 宋·张耒
浓霜失暄妍,短日淡无色。
回风振中园,摇落声策策。
草根饥鸟啄,飞舞时啧啧。
野荒无遗粒,卒岁将何食。
鲜鲜西墙下,幽草弄寒碧。
四时不吾欺,聊假汝顷刻。 -
120.《蹇驴》 宋·张耒
骥伏盐车饥不行,疲牛与尔饱平生。
子荆自是佳公子,亦向人前作汝声。