-
21.《鹅湖和教授兄韵》 宋·陆九渊
墟墓兴哀宗庙钦,斯人千古不磨心。
涓流积至沧溟水,拳石崇成泰华岑。
易简工夫终久大,支离事业竟浮沈。
欲知自下升高处,真伪先须辨古今。 -
22.《题郑宁夫玉轩诗卷》 宋·戴复古
良玉假雕琢,好诗费吟哦。
诗句果如玉,沈谢不足多。
玉声贵清越,玉色爱纯粹。
作诗亦如之,要在工夫至。 -
23.《宿旧彭泽怀陶令》 宋·黄庭坚
潜鱼愿深渺,渊明无由逃。
彭泽当此时,沈冥一世豪。
司马寒如灰,礼乐卯金刀。
岁晚以字行,更始号元亮。 -
24.《新营小斋凿地炉辄成五言三十七韵》 宋·欧阳修
霜降百工休,居者皆入室。
墐户畏初寒,开炉代温律。
规模不盈丈,广狭足容膝。
轩窗共幽窳,竹柏助蒙密。 -
25.《东轩小室即事五首》 宋·曾几
烹茗破睡境,炷香玩诗编。
问诗谁所作,其人久沈泉。
工部百世祖,涪翁一灯传。
閒无用心处,参此如参禅。 -
26.《永嘉鹿鸣宴》 宋·吴泳
人间富贵易浮沈,只有斯文无古今。
义理工夫元坦易,圣贤言语不艰深。
莫随近世诸儒辙,要识开山一祖心。
待得了他科举债,梅花月下听瑶琴。 -
27.《大水行》 宋·王炎
屯云墨色日将暮,晦明挥霍雨如注。
水声夜半摇匡床,平旦出门吁可畏。
盘涡溔瀁吞边旁,悍流汹涌行中央。
日中雨复绠縻下,沟塍水跃皆浑黄。 -
28.《古琴诗》 宋·释智圆
良工采峄桐,斗为绿绮琴。
一奏还淳风,再奏和人心。
君子不暂去,所贵禁奢淫。
后世惑郑声,此道遂陆沈。
朱丝鼠潜齧,金徽尘暗侵。
冷落横闲窗,弃置岁已深。
安得师襄弹,重闻大古音。 -
29.《以花枝好处安详折酒盏满时撋就持为韵赠徐了》 宋·陈文蔚
春来凡草木,开处总成花。
东皇本无心,世人徒尔夸。
我爱花中王,矫矫出群姿。
非不爱桃李,桃李多繁枝。 -
30.《次韵分仇仁近暑中二首》 宋·方回
初減官河几许深,向来惟恐百城沈。
晴阶近喜收檐滴,暑屋殊嫌乏树阴。
妾妇齿牙工斗阋,比邻瘧疠厌呻吟。
悬知壮士无颜色,赖有同心可断金。