-
41.《东都赋》 两汉·班固
东都主人喟然而叹曰:“痛乎风俗之移人也。
子实秦人,矜夸馆室,保界河山,信识昭、襄而知始皇矣,乌睹大汉之云为乎?夫大汉之开元也,奋布衣以登皇位,由数期而创万代,盖六籍所不能谈,前圣靡得言焉当此之时,功有横而当天,讨有逆而顺民。
故娄敬度势而献其说,萧公权宜而拓其制。
时岂泰而安之哉,计不得以已也。 -
42.《运命论》 魏晋·李康
夫治乱,运也;穷达,命也;贵贱,时也。
故运之将隆,必生圣明之君。
圣明之君,必有忠贤之臣。
其所以相遇也,不求而自合;其所以相亲也,不介而自亲。 -
43.《水龙吟 余始年二十馀,岁在丁未,与故人东》 金朝·蔡松年
余言,怀卫间风气清淑,物产奇丽,相约他年为终焉之计。
尔后事与愿违,遑遑未暇。
故其晚年诗曰,梦想淇园上,春林布谷声。
又曰,故交半在青云上,乞取淇园作醉乡,盖志此也。 -
44.《野水孤舟》 宋·梁栋
前村雨过溪流乱,行路迷漫都间断。
孤洲尽日少人来,小舟系在垂杨岸。
主人空有济川心,坐见门前水日深。
袖手归来茅屋下,任他鸥鸟自浮沈。 -
45.《哭赵州和尚二首》 唐·王镕
师离水动王侯,心印光潜麈尾收。
碧落雾霾松岭月,沧溟浪覆济人舟。
一灯乍灭波旬喜,双眼重昏道侣愁。
纵是了然云外客,每瞻瓶几泪还流。 -
46.《诫儿侄八百字》 宋·范质
去上初释褐,一命列蓬丘。
青袍春草色,白紵弃如仇。
适会龙飞庆,王泽天下流。
尔得六品阶,无乃太为优。 -
47.《诫酒肉慈慧法门》 宋·释遵式
南无佛法僧,大慈三宝海。
我念欲依教,普劝诸众生。
莫杀莫食肉,同蕴仁慈行。
无病保长龄,未来成佛道。 -
48.《题画赠莫文辉》 明·杜琼
蜀中有士雷济民,天机之精如有神。
远追顾陆得深趣,近于马夏尤相亲。
朅来放浪学司马,足迹还令半天下。
山川奇胜纳胸臆,熔会精神任陶冶。 -
49.《十二月乐章》 未知·李德
正月东方日出香茸茸,长条短条花眼红。
柔云弱雨暗填空,茫茫蝴蝶破春风。
鸾帕抹烟山梦浓,萧飒愁思开暝容。
江头溘溘水声动,微和着柳黄金重。 -
50.《送曹叔温赴淮安幕》 明·苏伯衡
初我识君自三山,面如白玉红颊颧。
平明振佩入乌府,行人指点人中仙。
此身萍梗随流转,淮水东西数相见。
时清事简百不忧,卮酒篇诗恣欢宴。 -
51.《题沈公济雪中过沈孟渊所诗画》 明·王肄
白发交游二隐沦,西庄一别几经春。
雪中客有重来日,不见当年冒雨人。 -
52.《杂咏三首》 宋·宋祁
金炉焚蕙荃,香播蕙已灰。
郁馥诚可贵,无乃为蕙灾。
上瓦编翠烟,下礎挺沈质。
所用不必同,相济所宫室。 -
53.《怀三封墅》 宋·宋祁
寡求愿易足,久计还中林。
君恩容有报,宿留未抽簪。
浅谋乏经济,流景倏颓侵。
企翰羡鸿翥,俯泳愧鱼沈。 -
54.《寄魏相之》 宋·冯时行
胡尘涨中州,大雅欲陵替。
遮眼惟甲兵,开口无丁字。
君从何方来,落落清庙器。
岂觅佳吏部,惠然枉轮驷。 -
55.《题大明寺》 宋·仲并
招提隐松桂,远在城一隅。
我来岁云暮,天寒气象殊。
寓目得佳趣,百念如涤除。
及此斋时钟,箪瓢慰吾臞。 -
56.《次韵李肩吾读易亭山茶梅》 宋·魏了翁
梅华鹤羽白,茶华鹤头红。
拱揖鹤山翁,始授宗人同。
山间两宾主,穷极造化功。
易终得未济,曹未观豳风。 -
57.《蓬莱客 劝回》 元·马钰
休急急。
儒家本是蓬瀛客。
蓬瀛客。
谪居尘世,香花相隔。
数船网罟焚无测。
度仙桥上难沈溺。
难沈溺。
济人道路,往来宁息。 -
58.《公安县》 宋·陶弼
门沿大堤入,路趁浅莎行。
树短云根拔,山穷地势倾。
孤舟难泊岸,远水欲沈城。
半夜求津济,烟中荻火明。 -
59.《水图诗寿王丞相》 宋·项安世
水于天地间,体物而不倚。
其数为天一,众有之所始。
其辰为壬癸,重任之所揆。
其德为智端,非非而是是。 -
60.《赠江西吴定夫》 宋·刘宰
定夫江海士,瘦骨如臞仙。
翩然及吾门,不假左右先。
我方厌尘埃,一笑喜相延。
肩县两破囊,既见始解缠。