-
181.《浑沦庵成悠然子亲庆因以何字为韵共酌联句》 宋·张继先
作室观灵境,功成事若何。
琴书消日月,耕钓老烟萝。
为羡云踪远,时将酒共过。
东岩开玉洞,西涧泻银河。 -
182.《和何元章新秋》 宋·郑刚中
玉露寒凝颗,银河澹泻流。
每年才到此,无处不惊秋。
便有清凉意,潜消旱涸忧。
附炎蚊弄喙,可笑不知休。 -
183.《降虎峰慧兹塔》 宋·李弥逊
唤起田公趁晓耕,香云已带泻檐声。
如何乞取摩空手,为挽天河洗甲兵。 -
184.《春水》 宋·李石
倚杖河边记水痕,眼明喜见白鸥群。
雨声夜向九峰泻,江势朝来三堰分。
窟宅蛟龙元自擅,邻家鸡犬要相闻。
我师一饱关天意,收拾晴风放密云。 -
185.《大龙湫》 宋·楼钥
北上太行东禹穴,雁荡山中最奇绝。
龙湫一派天下无,万口赞扬同一舌。
行行路入两山间,踏碎苔痕屐将折。
山穷路断脚力尽,始见银河落双阙。 -
186.《它山堰》 宋·楼钥
它山堰头足奇观,百万雷霆声不断。
谁把并州快剪刀,平剪波澜成两段。
四明山深水源远,众壑会谿长漫汗。
滔天狂潦不少留,泻入长江势奔窜。 -
187.《赠孙尉姑苏紫石铫孙有诗次韵》 宋·虞俦
吴侬生长水与云,不采莲花拔蒲根。
穷山凿石出奇怪,颠坑仆谷无寒温。
宣和倖臣以佞进,横江花石如云屯。
造化有此诚疮痏,奈何浮靡夸朴敦。 -
188.《题孙季蕃诗》 宋·叶适
子美太白常住世,佳人栩栩梦魂通。
泻落天河浇汝舌,移来不周盪汝胸。
千家锦机一手织,万古战场两峰直。
孰南孰雅唤莫前,虚箫浪管吹寒烟。 -
189.《黄山高》 宋·汪莘
黄山高哉,岿然为江东之巨镇兮,壁立於两浙之上游。
摩天戛日以直上,阳枝阴派盘数州。 -
190.《春晴将游玉渊践吴季谦待制冯可久武博山行之》 宋·岳珂
康庐三万丈,下有神龙渊。
旁联玉井并,仰溯银河连。
层崖积冰雪,断岸藏风烟。
崔隤五老峰,迸泻三峡泉。 -
191.《内翰程端明挽诗》 宋·方岳
倒泻银河洗肺肝,初传冰句落人间。
吾州谁继龙溪老,内相宁论豹尾斑。
汲冢以来书尽读,商盘而上笔追还。
岂无名字藏金匮,只与君王丐一閒。 -
192.《次韵梁权郡喜雪》 宋·方岳
晓听炉亭泻竹声,老仙呵墨已诗成。
春连宇宙开皇极,天与君王作太平。
草木有生皆润泽,山河无处不清明。
寒蓑莫袖垂纶手,万里长江一艇横。 -
193.《留西山》 宋·陈著
老惫无如汗沈何,起看玉宇泻银河。
残山剩水凄凉甚,明月清风感怆多。
无计闭门遮外事,真成开眼梦南柯。
坐来不觉东方白,又是余生一夜过。 -
194.《沁园春·混沌之中》 元·侯善渊
混沌之中,恍惚存亡,何所运为。
自妆分天地,三才应化,山川华丽,秀野兰芝。
日月鲜明,移神显焕,洞晓阴阳合圣机。
通爻象,离龙坎虎,二兽相持。 -
195.《上二溪山》 宋·张嵲
积雨连日夜,敢谓今旦晴。
绿彩泛林端,爱此朝景明。
晨炊肃徒驭,结束方上征。
千岩屹穹隆,万壑临峥嵘。 -
196.《四月旦大雨昼夜不止者两日微水一夕暴涨》 宋·张嵲
山木绿阴暗,骇云当昼繁。
惊风乍掩冉,积雨连荒村。
映岫若银竹,泻涧如翻盆。
悬霤遂及旦,暗空还至昏。 -
197.《秋夜》 宋·张镃
疎星历历间银河,天澹浑疑泻素波。
墙角影低遮月少,树头声壮著风多。
平生但念长閒好,万事从教若梦过。
要足一诗添故蒿,小山池畔更婆娑。 -
198.《淮南听雨歌》 宋·陈杰
前檐看雨如银竹,后檐听雨如泻瀑。
九衢对面起波涛,昨日黄埃一丈高。
书生生无快意事,天公覆手为办此。
邂逅一惬吾已多,千家万家丰年歌。 -
199.《水车》 宋·陈普
人为万物灵,无处不可见。
天地生物心,得人始周遍。
有心郑国渠,关中为富衍。
三十六陂流,江南谷为贱。 -
200.《甘露泉》 宋·陈岩
山接灵河两派长,松间石上泻天浆。
几思吸取清泠味,洗我一生烟火肠。