-
121.《是日自磻溪将往阳平憩于麻田青峰寺之下院翠》 宋·苏轼
不到峰前寺,空来渭上村。
此亭聊可喜,修径岂辞扪。
谷映朱栏秀,山含古木尊。
路穷惊石断,林缺见河奔。 -
122.《吴中田妇叹(和贾收韵·)》 宋·苏轼
今年粳稻熟苦迟,庶见霜风来几时。
霜风来时雨如泻,杷头出菌鎌生衣。
眼枯泪尽雨不尽,忍见黄穗卧青泥!
茆苫一月垅上宿,天晴获稻随车归。 -
123.《蜜酒歌(并叙)》 宋·苏轼
西蜀道士杨世昌,善作蜜酒,绝醇酽。
余既得其方,作此歌遗之。
真珠为浆玉为醴,六月田夫汗流泚。
不如春瓮自生香,蜂为耕耘花作米。 -
124.《散发一扁舟》 宋·王安石
散发一扁舟,夜长眠屡起。
秋水泻明河,迢迢藕花底。
爱此露的皪,复怜云绮靡。
谅无与歌弦,幽独亦可喜。 -
125.《既别羊王二君与同官会饮于城南因成一篇追寄》 宋·王安石
赤车使者白头翁,当归入见天门冬。
与山久别悲匆匆,泽泻半天河汉空。
羊王不留行薄晚,酒肉从容追路远。
临流黄昏席未卷,玉壶倒尽黄金盏。 -
126.《芒种后积雨骤冷三绝》 宋·范成大
梅霖倾泻九河翻,百渎交流海面宽。
良苦吴农田下湿,年年披絮插秧寒。 -
127.《曾子固哀词》 宋·秦观
皇受命而熙洽兮,实千祀而一时。
协气郁而四塞兮,与盛德其俱升。
麟凤出而帝午兮,犹氤氲而扶舆。
笃生我公兮,以文章为世师。 -
128.《露坐》 宋·陆游
落月无留照,残河亦已倾。
墬枝双鹊袅,黏草一萤明。
暑令忘三伏,凉飕逼五更。
为怜荷泻露,故起绕池行。 -
129.《入秋游山赋诗略无阙日戏作五字七首识之以野》 宋·陆游
束发初学诗,妄意薄风雅。
中年困忧患,聊欲希屈贾。
宁知竟卤莽,所得才土苴;入海殊未深,珠玑不盈把。
老来似少进,遇兴颇倾泻;犹能起後生,黄河吞钜野! -
130.《题郭太尉金州第中至喜堂》 宋·陆游
安康甲第天下传,玉题绣井摩云烟。
落成鼓吹震百里,意气欲压秦山川。
第中筑堂最宏丽,奎画岌岌蛟龙缠。
知公所喜在勇退,顾视解组如登仙。 -
131.《赵将军》 宋·陆游
我梦游太华,云开千仞青。
擘山泻黄河,万古仰巨灵。
往者祸乱初,氛祲干太宁。
岂无卧云龙,一起奔风霆。 -
132.《池亭夜赋》 宋·陆游
池上小亭幽,清宵秉烛游。
荷盘时泻露,萤火早知秋。
有感岁时速,无声河汉流。
殊方不堪住,归梦绕沧洲。 -
133.《早发新都驿》 宋·陆游
喔喔江村鸡,迢迢县门漏。
河汉纵复横,繁星明如昼。
爱凉趣上马,未晓阅两堠。
高林起宿鸟,绝涧落惊狖。 -
134.《醉书秦望山石壁》 宋·陆游
秋雨初霁开长空,夜天无云吐白虹,擘波浴海出日月,破山卷地驱雷风。
昆仑黄流泻浩浩,太华巨掌摩穹穹。
平生所怀正如此,拜赐虚皇称放翁。
放翁七十饮千锺,耳目未废头未童。 -
135.《寄天休学士》 宋·宋祁
春暝蓬山直,知君思绪多。
玉蟾吟泻滴,朱幕卧生波。
谈麈飘无几,书刀削久讹。
鱼沈江上梦,鸡唱汝南歌。 -
136.《和石学士直舍晨兴》 宋·宋祁
高阁休残暝,层梁逼早暾。
芳风万年树,残月九重阍。
枕歇渊鱼梦,裘贪睡貉温。
星杓压城角,天汉落河源。 -
137.《渡伊水》 宋·张耒
双崖若争妍,秀色日相射。
游人夸水东,挥榜渡清泻。
潺潺溪边风,五月自潇洒。
中流望南北,河汉自天下。 -
138.《与友人论文因以诗投之》 宋·张耒
我虽不知文,尝闻于达者。
文以意为车,意以文为马。
理强意乃胜,气盛文如驾。
理惟当即止,妄说即虚假。 -
139.《周氏行》 宋·张耒
亭亭美人舟上立,周氏女儿年二十。
少时嫁得刺船郎,郎身如墨妾如霜。
嫁后妍媸谁复比,泪痕不及人前洗。
天寒守舵雨中立,风顺张帆夜深起。 -
140.《乍晴二首》 宋·张耒
虹长饮雨川无滴,苹末生风沼有波。
一扫烟云不知处,夜天如水泻银河。