-
21.《送汪时法归金华》 宋·吕祖俭
携手山桥第一轩,谁能结我梦中缘。
他年有意重过我,细细炉熏理旧编。 -
22.《跛法师歌》 明·莲池律师
跛脚法师胡以名,良由能说不能行。
我今行说两俱拙,不应无实当斯称。
春王正月才过十,午间随例入浴室。
失足俄沉百沸汤,不起床敷五十日。 -
23.《杭州修广师法喜堂》 宋·王安石
浮屠之法与世殊,洗涤万事求空虚。
师心以此不挂物,一堂收身自有余。
堂阴置石双嵽嵲,石脚立竹青扶疏。
一来已觉肝胆豁,况乃宴坐穷朝晡。 -
24.《何季皋司理故人也作诗见相勉意二首》 宋·戴复古
梅花庾岭外,别是一山川。
那使民无讼,须知狱有冤。
心常存正直,法不尚平反。
于氏缘何事,阴功到子孙。 -
25.《明发祈门悟法寺,溪行险绝六首》 宋·杨万里
已是山寒更水寒,酸风苦雨并无端。
诗人瘦骨无半把,一任残春料理看。 -
26.《次韵乐顺之司理新释花松花江及上元不张灯二》 宋·周必大
一自乐卿司乐籍,夭桃秾李斗夸张。
阴成却落他人手,始悟分厢作法凉。 -
27.《送炅法师葬诗》 南北朝·庾信
龙泉今日掩。
石洞实时封。
玉匣摧谈柄。
悬河落辩锋。 -
28.《赠上官法师》 宋·李吕
法官道家流,修奉有年所。
灵验感人多。
时贤赠诗句。
一日来访予,三揖进宾庑。 -
29.《和荀晋仲题法隆韵》 宋·王之道
去来何所喜,一雨应澄清。
憔悴有生理,叹嗟成颂声。
酒垆从客醉,村畽问农耕。
深得诹询意,谁能继此行。 -
30.《法吏》 元·杨维桢
法吏本止虐,非以虐为屠。
仁君除肉刑,仁吏泣丹书。
况以私怒逞,锻炼及非辜。
冥理绝好还,天网元费疏。
怀哉沈姆诫,可但俱焚如。 -
31.《法吏》 元·杨维桢
民有杀长吏,于理大悖之。
仁人根所自,吏德久已离。
击之柱后法,辇火救焚辎。
彼哉汉儒论,残贼忧软罢。
愿言敷国惠,以膏残民痍。 -
32.《邓程二子传法於予清坛事毕赋诗以遗之》 宋·张继先
不闭三天道,难回二子诚。
露章招有感,裂帛喜为盟。
神剑一日试,法灯千古明。
内观当自悟,至理本无情。 -
33.《郑司法挽词》 宋·楼钥
倾盖欢如故,相从沧海隅。
方将理诗社,忽已閟泉途。
归路孤飞旐,交情一束刍。
梅霖将客泪,凄澹洒平芜。 -
34.《扬司理章公挽诗》 宋·虞俦
宦游曾记旧桐川,泮水凄凉愧郑虔。
怪得儒流有师法,知从乡老得心传。
未酬龙伯连鳌手,遽作维扬跨鹤仙。
太息孔门空用开,不教一柱果擎天。 -
35.《闻潘衡有婢出适安福传其法造墨甚精孙温叟捧》 宋·赵蕃
如闻墨潘氏,一派传婢子。
世上多徇名,我曹宁贵耳。
公其品题之,为我致窗几。
定知青出蓝,未信橘为枳。 -
36.《送郑虞任赴京西检法官》 宋·叶适
春风逝无涯,夏潦生未已。
思君遡江汉,行锐业难止。
事繁丝唾乱,神静鱼鳞理。
前年浙东幕,借助获专美。 -
37.《赵子容任温州避开法终日看凹子而事自理又新》 宋·叶适
法曹冗散人不管,闻道自要纷华损。
常平筑敖米山积,读书岂知米尘满。
归来依旧茅盖亭,焉得舍学干时卿。
不然天上读书去,蓬岛瀛洲无限清。 -
38.《古碑塔寺改律为禅乡大夫招增值云智禅师主法》 宋·程公许
智禅生峨下,稚齿希空门。
落发受具戒,持钵巡诸村。
有如摩尼球,炯然古井浑。
又若大明镜,不受尘垢昏。 -
39.《赠地理钱季实》 宋·何梦桂
神仙地理无多诀,未用寻龙先看峡。
次看峡内有明堂,外峡内堂垣气结。
交结深时垣气牢,交结浅时垣气洩。
回看远障起星峰,认得星峰是祖宗。 -
40.《理公岩》 宋·董嗣杲
西来识得此云根,终此云根护法门。
由晋尚传斯语在,到今休想旧岩存。
天开教观香灯盛,人仰胡僧相貌尊。
行果芟教荆棘尽,分明只手破沉昏。