-
21.《春思》 宋·方岳
杨柳生寒莫上楼,夕阳芳草泥人愁。
情知社近迎新燕,尽卷湘帘不下钩。 -
22.《送别史佥》 宋·方岳
二月寒如此,君胡不少留。
夕阳随水去,春草泥人愁。
江上三年别,诗边两鬓秋。
折腰贫尚尔,天地一扁舟。 -
23.《浣纱篇赠陆上人》 唐·宋之问
越女颜如花,越王闻浣纱。
国微不自宠,献作吴宫娃。
山薮半潜匿,苎萝更蒙遮。
一行霸句践,再笑倾夫差。 -
24.《雪谗诗赠友人》 唐·李白
嗟予沉迷,猖獗已久。
五十知非,古人尝有。
立言补过,庶存不朽。 -
25.《答高山人兼呈权、顾二侯》 唐·李白
虹霓掩天光,哲后起康济。
应运生夔龙,开元扫氛翳。
太微廓金镜,端拱清遐裔。
轻尘集嵩岳,虚点盛明意。 -
26.《燕衔泥》 唐·韦应物
衔泥燕,声喽喽,尾涎涎。
秋去何所归,春来复相见。
岂不解决绝高飞碧云里,何为地上衔泥滓。
衔泥虽贱意有营, -
27.《东归发犍为,至泥谿舟中作》 唐·岑参
前日解侯印,泛舟归山东。
平旦发犍为,逍遥信回风。
七月江水大,沧波涨秋空。
复有峨眉僧,诵经在舟中。 -
28.《燕衔泥》 唐·冯著
双燕碌碌飞入屋,屋中老人喜燕归,裴回绕我床头飞。
去年为尔逐黄雀,雨多屋漏泥土落。
尔莫厌老翁茅屋低,梁头作窠梁下栖。 -
29.《泥功山(贞元五年于同谷西境泥公山权置行成州)》 唐·杜甫
朝行青泥上,暮在青泥中。
泥泞非一时,版筑劳人功。
不畏道途永,乃将汩没同。
白马为铁骊,小儿成老翁。
哀猿透却坠,死鹿力所穷。
寄语北来人,后来莫匆匆。 -
30.《遭田父泥饮美严中丞》 唐·杜甫
步屟随春风,村村自花柳。
田翁逼社日,邀我尝春酒。
酒酣夸新尹,畜眼未见有。
回头指大男,渠是弓弩手。 -
31.《代佳人赠别》 唐·顾况
万里行人欲渡溪,千行珠泪滴为泥。
已成残梦随君去,犹有惊乌半夜啼。 -
32.《送崔舍人起居》 唐·武元衡
赤墀同拜紫泥封,驷牡连征侍九重。
惟有白须张司马,不言名利尚相从。 -
33.《人日送房二十六侍御归越》 唐·权德舆
驿骑归时骢马蹄,莲花府映若邪溪。
帝城人日风光早,不惜离堂醉似泥。 -
34.《冬晚送友人使西蕃》 唐·陈羽
驿使向天西,巡羌复入氐。
玉关晴有雪,砂碛雨无泥。
落泪军中笛,惊眠塞上鸡。
逢春乡思苦,万里草萋萋。 -
35.《雨中赠仙人山贾山人(即贾鹏也)》 唐·柳宗元
寒江夜雨声潺潺,晓云遮尽仙人山。
遥知玄豹在深处,下笑羁绊泥涂间。 -
36.《送超上人归天台(一作送天台道士)》 唐·孟郊
天台山最高,动蹑赤城霞。
何以静双目,扫山除妄花。
何以洁其性,滤泉去泥沙。
灵境物皆直,万松无一斜。
月中见心近,云外将俗赊。
山兽护方丈,山猿捧袈裟。
遗身独得身,笑我牵名华。 -
37.《吊江南老家人春梅》 唐·孟郊
念尔筋力尽,违我衣食恩。
奈何粗犷儿,生鞭见死痕。
旧使常以礼,新怨将谁吞。
胡为乎泥中,消歇教义源。 -
38.《早朝寄白舍人、严郎中》 唐·张籍
鼓声初动未闻鸡,羸马街中踏冻泥。
烛暗有时冲石柱,雪深无处认沙堤。
常参班里人犹少,待漏房前月欲西。
凤阙星郎离去远,閤门开日入还齐。 -
39.《寄赠含曦上人》 唐·卢仝
楞伽大师兄,夸曦识道理。
破锁推玄关,高辩果难揣。
论语老庄易,搜索通神鬼。
起信中百门,敲骨得佛髓。 -
40.《谢秀才有妾缟练改从于人秀才引留之不得…嘲谢复继四首》 唐·佚名
谁知泥忆云,望断梨花春。
荷丝制机练,竹叶剪花裙。
月明啼阿姊,灯暗会良人。
也识君夫婿,金鱼挂在身。