-
101.《长芦寺二首》 宋·陈造
梁帝号用儒,顾有佞佛癖。
区区泥其粗,佛者宁汝即。
矫矫只履翁,谈妙尘可析。
冀上一言契,何意水投石。 -
102.《相逢行》 宋·李廌
平生不为轻薄游,故亦未作相逢作。
寻常木强畏犯义,直欲端彦规後生。
有客性不羁,谓我何泥固。
太上立德次立功,痴儿乃为功名悮。 -
103.《宿毗沙院诸友相送》 宋·王灼
出门风喧号,半道雨飘洒。
行役已堪厌,投宿小兰若。
葱笼林樾中,一径仅容马。
古屋数十橼,佛事走村社。 -
104.《题单令双清阁》 宋·胡寅
中扃有天游,一室四海见。
倘无空虚地,六凿互争战。
琴堂故萧爽。
向也正墙面。 -
105.《阻雪慈云有怀叔夏》 宋·胡寅
常恨山阳少,篮舆故出郊。
玄冥方北骛,屏翳又南交。
劲气将凝海,寒威便折胶。
白云揉尽碎,黑壤势全包。 -
106.《哀巩仲至》 宋·叶适
老衰哭无泪,行叹复坐嗟。
荒凉鹤呜村,尚友初萌芽。
当时各年少,涉世迷骊騧。
中天悬明月,争欲伸手拿。 -
107.《次韵李参政湖上杂咏录寄龙鹤坟庐》 宋·魏了翁
江左忧佛狸,荆州忌老瞒。
既虞薪下火,又耻泥中蟠。
不虞复不耻,志士宁无叹。 -
108.《赤壁》 宋·岳珂
周郎二十四年少,盖世功名随一燎。
亲提三万走曹瞒,不以敌勍恨兵少。
豫州失匕已胆折,一日目明惊二妙。
最怜黄盖不知名,吏士相从倚营啸。 -
109.《梅口遣兴》 宋·苏泂
屏迹甘衡陋,驰书捷置邮。
击匏成潦倒,行李当嬉游。
偶往无前约,明知不自由。
米盐嗔妇问,书剑惜儿留。 -
110.《再用出郊韵似延庆老三首》 宋·吴潜
普殊难叶一钩连,勘利释迦文佛前。
口里巴巴缘十地,眼中盼盼是诸天。
泥涂烂处藏头鳌,高树梢头脱壳蝉。
各自身躯各自性,谁知各自本同然。 -
111.《接花》 宋·方岳
楚箨并刀杜雨前,掇红接紫自年年。
颠风稗子僧成佛,白日灿柯人诈仙。
半霎时移愚智性,一丸泥夺化工权。
可怜人自生荆棘,却变初心失本然。 -
112.《贫游》 宋·董嗣杲
厄贫作客嗟不辰,栖危更觉怀家频。
接泥渡头漫簇云,飞雪成块打倒人。
隔江黄梅山嶙峋,莫障疆场风沙尘。
巴河未放船出津,岁晚客子多苦辛。 -
113.《木阑花慢 苏昌龄过曹云翁贞溪故居,赋词致》 元·邵亨贞
访溪翁隐处,浑不减、辋川西。
指花下吟袖,松间昼壁,名笔交题。
经行向来坊陌,蔼茂林、修竹与云齐。
丹*遗基彷佛,墨池流水凄迷。 -
114.《季秋晓出题出光寺》 宋·宋庠
旦夕人语喧,汎舟北城曲。
十里望禅刹,飘若尘外躅。
是日秋宇高,清辉澹晨旭。
林风唱残蜩,泽稗下饥鹄。 -
115.《苕溪僧妙询于其所居净域开小轩楚僧举季若为》 宋·王铚
一性本为明,返为群物迷。
境净皆径山,心清即苕溪。
启扉迥临湖,湖宽觉天低。
花木春艳艳,松竹凉凄凄。 -
116.《茂洪赴漕试归苦目疾》 宋·张镃
潘侯两鬓光如月,尽日看山常拄笏。
经营菽水才有余,赴调地饭店况干谒。
少年习气秋来发,罗艺文场肆猖獗。
杨沙风起昼昏冥,点漆归来似泥淈。 -
117.《宿吴江华严院》 宋·张镃
宿云蔽空溪溟蒙,我船晓系红蓼丛。
宿雨滑道树沥漉,我车早转青泥冲。
破程约涉一舍外,远目未快千山供。
岸傍小店换马去,毡裘障冷披蒙茸。 -
118.《徐用和侍御所藏云山图歌》 明·李东阳
何人醉写云山图,浮云澒洞山模糊。
空明射地日漏影,稍觉树林开扶疏。
平原苍莽不知处,忽有细路通榛芜。
茅堂枕山半阁水,卷幔正对前峰孤。 -
119.《古田女》 宋·陈普
昔年过饶州,一事独希差。
清川浴妇人,以书不以夜。
上流濯垢腻,下流汲归舍。
供佛与事尊,共用如啗蔗。 -
120.《咏史下·刘裕》 宋·陈普
长安何但遗黎舞,翁仲铜驼亦笑开。
他日佛貍南下路,青泥千尺髑髅台。