-
121.《上安抚高大卿五十韵》 宋·项安世
酆宫夜梦朱轮蹄,晓占熊虎嬉磻溪。
鱼竿没浪豹韬出,金印斗大封全齐。
百年梁柱出公族,外间国子中高徯。
敬仲子孙尽鸾鹄,太岳廪廪卑凡黎。 -
122.《题袁才举明景轩诗》 宋·项安世
孤竹两高人,不止一清字。
平生不念恶,和气满天地。
后来展禽氏,但以和得声。
至其不易介,耿耿秋旻清。 -
123.《苕溪僧妙询于其所居净域开小轩楚僧举季若为》 宋·王铚
一性本为明,返为群物迷。
境净皆径山,心清即苕溪。
启扉迥临湖,湖宽觉天低。
花木春艳艳,松竹凉凄凄。 -
124.《赠道士张易》 宋·张镃
道人生长清淮西,地荒战血孤鬼啼。
饱知浊世一朝菌,摆落羁馽全天倪。
穿霞踏月半区宇,山水名胜随攀跻。
我来欣逢大条左,握手便许论刀圭。 -
125.《寄宋嗣宗》 宋·晁公溯
蜀江自嶓冢,流恶及丘原。
宁止数斗泥,乃有千丈浑。
帝选高才郎,远来乘輶轩。
凄然在川上,会思澄其源。 -
126.《题傅侍郎寒碧十五韵·净凉》 宋·陈宓
何物擢仙质,天然契吾性。
不染浊水泥,明月水中映。
只许此君看,风清雨娟净。 -
127.《次容斋喜雪禁体二十四韵》 宋·方回
燠寒节若无嗟若,不寒而燠疫疠作。
叵堪穷腊阳气泄,况乃炎方土风恶。
大块积蓄久酝酿,元造斡回骤飘落。
朝曦掩翳九乌死,夜吹呼号万骑掠。 -
128.《岁除夜过白土市不宿夜几失道田家地卧四十韵》 宋·方回
腊月廿九日,丁亥之岁除。
朝发句容县,寒空晴色初。
初晴信可喜,泥深犹尺余。
午憩白土市,暮指丹阳湖。 -
129.《和曾端伯安抚劝道歌》 宋·郭印
保形保生保命,戒色戒酒戒茶。
夜气若要长在,晚食尤宜减些。
养心莫如寡欲,存诚唯是闲邪。
辨得天清地浊,吞取日精月华。 -
130.《禽言》 宋·丘葵
春泥滑滑雨潇潇,田父力作收坠樵。
归来不敢道姑恶,我自忘却婆饼焦。
去年冬旱无麦熟,阿婆饼焦难再得。
门前忽报谷公来,灶冷樽空难接客。 -
131.《胡完夫再示西省唱和诗特记曩游过有谦屈率尔》 宋·苏颂
当年覆实子亭西,曾见春龙起蛰泥。
晚接官联方喜幸,老忧颠踣待扶携。
入兰游雾蒙熏润,激浊扬清望品题。
蹇步强攀英俊躅,终然驽骥力难齐。