-
261.《放歌》 清·柳亚子
天地太无情,日月何无光?
浮云西北来,随风作低昂。
我生胡不辰,丁斯老大邦。
仰面出门去,泪下何淋浪! -
262.《得陈天常屯田斑筇竹二枚》 宋·梅尧臣
客初西蜀来,遗我双筇竹。
上有红泪斑,断非湘娥哭。
尝闻帝魂哀,嚎血滴草木。
春露洒更鲜,殷痕侵粉绿。 -
263.《次韵奉和永叔谢王尚书惠牡丹》 宋·梅尧臣
大梁有公子,洛阳有游侠。
昔时意气相凭陵,不问兴亡事栽插。
栽红插绿斗青春,春风与开春雨飒。
两都富贵不相殊,走马寻芳何合杂。 -
264.《拟行路难》 南北朝·鲍照
春禽喈喈旦暮鸣。
最伤君子忧思情。
我初辞家从军侨。
荣志溢气干云霄。 -
265.《从军诗》 魏晋·王粲
悠悠涉荒路。
靡靡我心愁。
四望无烟火。
但见林与丘。 -
266.《王昭君辞》 魏晋·石崇
我本汉家子。
将适单于庭。
辞决未及终。
前驱已抗旌。 -
267.《讽虞嫔诗》 宋·柳开
惟尧则天舜弗复,诞妃罔极恩亭肓。
遏密无闻血盈目,南巡胡为泪染竹。
父轻夫重当何淑,沅湘岸筠烟莓覆。
凝纹叠斑殷郁郁,猿缘鼯号钩辀宿。 -
268.《太常引 以上二首见词品卷五》 元·陈孚
短衣孤剑客乾坤。
奈无策,报亲恩。
三载隔晨昏。
更疏雨、寒灯断魂。
赤城霞外,西风鹤发,犹想倚柴门。
蒲醑谩盈尊。
倩谁写、青衫泪痕。 -
269.《秋柳》 近代·弘一
甚西风吹绿隋隄衰柳,江山依旧。
只风景依稀凄闵时候。
零星旧梦半沉浮,说阅尽兴亡,遮难回首。
昔日珠帘锦幙,有淡烟一缕,纤月盈钩。 -
270.《渔家傲·冷叶啼螀声恻恻》 宋·方千里
冷叶啼螀声恻恻。
银床晓起清霜积。
魂断江南烟水国。
书难得。
想思此意无人识。
绿鬓金钗年少客。
愁来懒傍菱花仄。
雾阁云窗闲枕席。
情何适。
杯盈珠泪还偷滴。 -
271.《满江红·为忆当时》 宋·林正大
为忆当时,沈醉里、青楼弄月。
闲想像、绣帏珠箔,魂飞心折。
羞向妲娥谈旧事,几经三五盈还缺。
望翠眉、蝉鬓一天涯,伤离别。 -
272.《书感》 唐·周祚
黔首播百谷,上天苦少雨。
乾风吹白日,浮云不得聚。
桔槔声转促,炎热势未已。
去年患旱魃,龟坼竟千里。 -
273.《人月圆·人生能几浑如梦》 元·赵雍
人生能几浑如梦,梦里柰愁何。
别时犹记,眸盈秋水,泪湿春罗。
绿杨台榭,梨花院宇,重想经过。
水遥山远,鱼沉雁渺,分外情多。 -
274.《燕歌行》 南北朝·谢惠连
四时推迁迅不停。
三秋萧瑟叶辞茎。
飞霜被野鴈南征。
念君客游羇思盈。 -
275.《哀山民》 宋·赵师秀
忆君初病时,仓皇造君榻。
知为寒所中,胫痹连左胛。
蒋子丹有神,三日能屈伸。
五日扶杖立,十日行逡巡。 -
276.《忆昔》 宋·柴随亨
忆昔长安都会地,草木晴辉钟王气。
襟带江湖气象雄,自是天王兴复际。
春风楼阁五凤城,玉漏声催香雾盈。
户外昭容鹤禁开,殿前执政鵷班行。 -
277.《哀吕东莱》 宋·巩丰
呜呼吕夫子,天姿素颙昂。
文献绍家学,刻意稽虞唐。
看书如月,洞照所未详。
云雾养豹质,彝尊瑑龙章。 -
278.《海棠》 宋·巩丰
衔子来东海,仙巢有凤雏。
华开新棣萼,莟结涉茱萸。
富贵天专与,娇柔韵不粗。
轻盈飞燕赵,韵丽彩鸾吴。 -
279.《美文文山劾董宋臣》 宋·开庆太学
拨转天网回地纪,中兴又自庚申始。
扫除阴类谁之功,有硬脊梁担得起。
鲰生曾作茶岭诗,已学希夷不愿仕。
逢人见说太平时,担书来领西湖水。 -
280.《海棠》 宋·张冕
海棠栽植遍尘寰,未必成都欲咏难。
山木瓜开千颗颗,水林檎发一攒攒。
初疑红豆争头缀,忽觉燕脂众手丸。
西蜀僧家根拨小,南荆宫舍树支宽。