-
101.《哭刘司户二首》 唐·李商隐
离居星岁易,失望死生分。
酒瓮凝馀桂,书签冷旧芸。
江风吹雁急,山木带蝉曛。
一叫千回首,天高不为闻。 -
102.《楚宫》 唐·李商隐
湘波如泪色漻漻,楚厉迷魂逐恨遥。
枫树夜猿愁自断,女萝山鬼语相邀。
空归腐败犹难复,更困腥臊岂易招?
但使故乡三户在,彩丝谁惜惧长蛟。 -
103.《送从翁东川弘农尚书幕》 唐·李商隐
昔帝回冲眷,维皇恻上仁。
三灵迷赤气,万汇叫苍旻.
刊木方隆禹,陛陑始创殷。
夏台曾圮闭,汜水敢逡巡。 -
104.《悼亡二首》 唐·赵嘏
一烛从风到奈何,二年衾枕逐流波。
虽知不得公然泪,时泣阑干恨更多。
明月萧萧海上风,君归泉路我飘蓬。
门前虽有如花貌,争奈如花心不同。 -
105.《悼亡二首》 唐·赵嘏
一烛从风到奈何,二年衾枕逐流波。
虽知不得公然泪,时泣阑干恨更多。
明月萧萧海上风,君归泉路我飘蓬。
门前虽有如花貌,争奈如花心不同。 -
106.《牡丹四首》 唐·薛能
异色禀陶甄,常疑主者偏。
众芳殊不类,一笑独奢妍。
颗折羞含懒,丛虚隐陷圆。
亚心堆胜被,美色艳于莲。 -
107.《重经巴丘追感(开成初,陪故员外从翁诗酒游泛)》 唐·李群玉
昔年高接李膺欢,日泛仙舟醉碧澜。
诗句乱随青草发,酒肠俱逐洞庭宽。
浮生聚散云相似,往事微茫梦一般。
今日片帆城下去,秋风回首泪阑干。 -
108.《塞寒行》 唐·温庭筠
燕弓弦劲霜封瓦,朴簌寒雕睇平野,一点黄尘起雁喧,白龙堆下千蹄马。
河源怒浊风如刀,剪断朔云天更高。
晚出榆关逐征北,惊沙飞迸冲貂袍。 -
109.《西江贻钓叟骞生(一作西江寄友人骞生)》 唐·温庭筠
晴江如镜月如钩,泛滟苍茫送客愁。
衣泪潜生竹枝曲,春潮遥上木兰舟。
事随云去身难到,梦逐烟销水自流。
昨日欢娱竟何在,一枝梅谢楚江头。 -
110.《题翠微寺二十二韵(太宗升遐之所)》 唐·温庭筠
邠土初成邑,虞宾竟让王。
乾符初得位,天弩夜收铓。
偃息齐三代,优游念四方。
万灵扶正寝,千嶂抱重冈。 -
111.《题翠微寺二十二韵(太宗升遐之所)》 唐·温庭筠
邠土初成邑,虞宾竟让王。
乾符初得位,天弩夜收铓。
偃息齐三代,优游念四方。
万灵扶正寝,千嶂抱重冈。 -
112.《龙门留别道友》 唐·刘沧
一顾恩深荷道安,独垂双泪下层峦。
飞鸣北雁塞云暮,摇落西风关树寒。
春谷终期吹羽翼,萍身不定逐波澜。
裴徊偏起旧枝恋,半夜独吟孤烛残。 -
113.《重归江南》 唐·许棠
无成归故里,不似在他乡。
岁月逐流水,山川空夕阳。
回潮迷古渡,迸竹过邻墙。
耆旧休存省,胡为止泪行。 -
114.《讲德陈情上淮南李仆射八首》 唐·许棠
天降贤人佐圣时,自然声教满华夷。
英明不独中朝仰,清重兼闻外国知。
凉夜酒醒多对月,晓庭公退半吟诗。 -
115.《小游仙诗九十八首》 唐·曹唐
玉箫金瑟发商声,桑叶枯干海水清。
净扫蓬莱山下路,略邀王母话长生。
上元元日豁明堂,五帝望空拜玉皇。
万树琪花千圃药,心知不敢辄形相。 -
116.《东归别所知》 唐·罗隐
芙蓉宫阙二妃坛,两处因依五岁寒。
邹律有风吹不变,郄枝无分住应难。
愁心似火还烧鬓,别泪非珠谩落盘。
却羡淮南好鸡犬,也能终始逐刘安。 -
117.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
118.《长门怨二首》 唐·郑谷
闲把罗衣泣凤凰,先朝曾教舞霓裳。
春来却羡庭花落,得逐晴风出禁墙。
流水君恩共不回,杏花争忍扫成堆。
残春未必多烟雨,泪滴闲阶长绿苔。 -
119.《府试雨夜帝里闻猿声》 唐·吴融
雨滴秦中夜,猿闻峡外声。
已吟何逊恨,还赋屈平情。
暗逐哀鸿泪,遥含禁漏清。
直疑游万里,不觉在重城。
霎霎侵灯乱,啾啾入梦惊。
明朝临晓镜,别有鬓丝生。 -
120.《叹落花》 唐·韦庄
一夜霏微露湿烟,晓来和泪丧婵娟。
不随残雪埋芳草,尽逐香风上舞筵。
西子去时遗笑靥,谢娥行处落金钿。
飘红堕白堪惆怅,少别秾华又隔年。